مراکز و موسسات تحقیقاتی وارد عمل شوند

یک پژوهشگر و استاد دانشگاه با بیان این مطلب گفت: گمان می کنم وجود چنین معضلی چند دلیل اصلی دارد. نخستین ایراد متوجه دانشجویانی است که پایان نامه را بار سنگینی بر دوش خود تصور می کنند که فقط باید از سر اجبار آن را انجام دهند و خود را خلاص کنند.

دکتر مینو خانی عنوان کرد: اما نمی دانند که اگر یک کار پژوهشی کاربردی بکر که پایه و مبنای علمی هم داشته باشد و با عشق و انگیزه انجام شود را ارائه دهند، می تواند پایه محکمی برای ورود به عرصه های حرفه ای بعدی شان شود. حتی اگر در این عرصه ورود پیدا کرده اند بازهم می تواند به کار آنها غنای لازم را بدهد و نگاه آنها را به موضوعی که کار می کنند، علمی تر کند.

وی ادامه داد: دلیل دیگر، متوجه اساتیدی است که انگیزه لازم را در دانشجویان ایجاد نمی کنند و آنها را ترغیب نمی کنند تا به دنبال سوژه هایی بروند که کسی به آنها نپرداخته، اما یک جایی در امروز ما کارکرد دارند. چراکه، احتمالا برای اساتید هم راحت تر است که دانشجویان به سراغ همان پایان نامه هایی که در کتابخانه ها خاک می خورند و اساتید هم روی آنها اشراف دارند، بروند و به اصطلاح از یک منظر جدیدی به آن بپردازند.

خانی تصریح کرد: از سوی دیگر، یکی از مشکلاتی که در این حوزه با آن مواجه هستیم، این است که اصلا در ایران روی تحقیقات سرمایه گذاری نمی شود. اگر سری به بودجه بندی سازمان ها و نهادهای دولتی بزنیم، در می یابیم که بودجه خاصی برای انجام کار پژوهشی در نظر نگرفته اند.

وی ادامه داد: ضمن اینکه وقتی کسانی به این سازمان ها مراجعه می کنند و پیشنهاد کارهای تحقیقاتی را به آنها می دهند، اصلا در عمل از آنها استقبال نمی شود و حتی از دانشجویانی که در رشته های مرتبط با نیاز آنها درس می خوانند هم برای پاسخگویی به نیازهای سازمان و یا نهاد خود استفاده و حمایت نمی کنند.

این پژوهشگر کشورمان ادامه داد:همه اینها در حالی است که با یک مبلغ اندک می توانند پروژه های دانشگاهی را در راستای نیازهای خود و جامعه به کار گیرند و این موضوع به هیچ وجه به معنای سفارشی بودن نیست. بلکه اینگونه نه تنها پایان نامه دانشجویان تحت الشعاع اهداف شخصی افراد در سازمان ها قرار نمی گیرد، همچنین آنها می تواند به عنوان مکمل یکدیگر قرار گیرند؛ یعنی هم نیازهای سازمانی کشور پاسخ داده شود و هم دانشجویان ترغیب شوند به انجام یک پژوهش کاربردی که گره ای از مشکلات کشور را باز می کند.

وی اظهار کرد: اما متاسفانه حوزه های علوم انسانی ارتباطی با دانشگاه ها ندارند و از سوی دیگر، اساتید هم علاقه چندانی به گرفتن ارتباط نزدیک با سازمان ها و نهادهای مربوطه ندارد که بتواند نیازسنجی کنند.

خانی عنوان کرد: با توجه به مشکلات و چالش های مطرح شده چنین شرایطی پیش می آید که تحقیقات و پژوهش های دانشگاهی فقط با هدف اخذ مدرک و بدون اینکه کوچکترین تاثیری در جامعه بگذارند تولید و نوشته می شوند.

وی تاکید کرد: از این رو به نظر من مراکز و موسسات تحقیقاتی که وابسته به بخش خصوصی هستند و می توانند نیاز سنجی کرده و براساس آن حرکت کنند، باید در کشور جا بیفتد تا بتوانند از این طریق نقش خود را ایفا کنند و شرایط را به سمت و سویی ببرند که نتایح تحقیقات قابل استناد باشد.

گفتگو: هانیه حقیقی

No tags for this post.