شوینده‌ها، تهدیدی برای چشمان کودکان

هرچند آسیب‌های چشمی استفاده‌کنندگان از شوینده‌های خانگی کاهش یافته است اما هنوز این مواد شیمیایی یکی از تهدیدات جدی برای بینایی کودکان به شمار می‌رود.

بنابر گزارش مراکز کنترل مسمومیت آمریکا، این مواد شیمیایی از عوامل مهم خطرآفرین است و اغلب به چشم‌ها آسیب می‌زند. با اینکه آمار کلی آسیب‌های چشمی در ایالات متحده رو به کاهش است اما تعداد موارد کودکان آسیب دیده از این مواد، همچنان بالاست.

بر اساس یک تحقیق تازه، مراکز کنترل مسمومیت آمریکا طی سال‌های 2000 تا 2016 حدود 320 هزار تماس مربوط به آسیب چشمی ناشی از شوینده‌های خانگی دریافت کردند که میانگین 19 هزار تماس را در یک سال نشان می دهد.

این یافته ها نشان می دهد سفیدکننده ها عامل یک چهارم از آسیب های چشمی بوده و پس از آن شوینده های دیوار و کاشی (13 درصد)، ضد عفونی کننده ها (11 درصد)، پودرهای ماشین لباسشویی (6 درصد) وشیشه شور (5 درصد) به ترتیب عامل بیشترین آسیب چشمی به کودکان بوده است.

بیشترین آسیب ها ناشی از سه محصول لکه برها، شوینده های اجاق گاز و مواد پاک کننده ظرف شورهای خودکار بوده است.بنابر این تحقیق که به تازگی در مجلهEye به چاپ رسیده در مجموع کودکان 2 ساله بیشترین آمار آسیب دیدگی را دارند.

نویسندگان این تحقیق می گویند بسته بندی های رنگی و بوی خوشایند، مواد شوینده را برای کودکان، جذاب می‌کند.

«هنری اسپیلر» مدیر مرکز مسمومیت بیمارستان کودکان در کلمبوس و یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: عوامل متعددی به ایجاد خطر بر اثر تماس با این مواد موثر است از جمله میزان ساعاتی که کودکان در منزل سپری می‌کنند، کودکانی که تازه به راه می‌افتند، کنجکاوی برای چیزهای ناشناخته و جالب و ناتوانی در تشخیص خطر.

بر خلاف روند کاهشی کلی، در طی مدت زمان مورد مطالعه در این تحقیق، آسیب های چشمی ناشی از شوینده های ماشین لباسشویی 126 درصد رشد داشته است که بیشتر بر اثر دسترسی به جعبه این شوینده ها بوده که هزار و 960 درصد رشد داشته است.

اسپیلر می گوید: بویژه کودکان ممکن است پاکت مواد شوینده را پاره کنند که این امر منجر به بلعیدن و نیز آسیب پوستی و چشمی آنها می شود.  

پودرهای ماشین لباسشویی تنها محصولی است که آسیبهای چشمی ناشی از آن رشد بسیار چشمگیری داشته است. محققان می گویند این امر، اهمیت نیاز فوری به اقدامات پیشگیرانه را بیشتر نشان می دهد.

مترجم: محسن حدادی

 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا