نتایج جستجو در ایرانداک هشداردهنده است

رئیس انجمن علمی پژوهش های هنری ایران در گفتگو با سیناپرس در رابطه با وضعیت نظام آموزشی کشور گفت: چنانچه از نام این نظام برمی آید این است که اصلا پژوهش در آن جایی ندارد. به بیان دیگر، گزینش نام نظام آموزشی خود به عنوان نخستین اشتباه مطرح است. به گونه ای که حتی در مقاطع بالاتر نیز از عبارت نظام آموزش عالی یاد می کنیم. این بدان معناست که در کشور ما در همه مقاطع تحصیلی فقط بحث آموزش مطرح است.

دکتر بهنام زنگی تصریح کرد: از این روست که ایرانیان همواره مصرف کننده علم هستند، نه تولیدکننده آن و این موضوع در حوزه علوم انسانی بیش از سایر علوم به چشم می خورد. صحت این ادعا نتایج جستجو در «ایرانداک» است که بسیار آزاردهنده و هشداردهنده است.

وی ادامه داد: حتی در مقوله پایان نامه ها و تزهای مقطع دکتری که با هدف تولید علم صورت می گیرد، مشاهده می کنیم که فعالیت های علمی ما صرفا در حد یک کار مونتاژ شده است. این بدان معناست که ما با روند حرکت جهانی فاصله چشمگیری داریم که این فاصله روز به روز عمیق تر می شود.

زنگی در ادامه کمیت گرایی در نظام آموزشی را معضل جدی این حوزه دانست و گفت: میانگین رشد جمعیت دانشجویی در کشور نا طی سال های اخیر پنج برابر استاندارد جهانی بوده است. به گونه ای که در حالیکه در سال های اخیر رشد جمعیت دانشجویی در جهان پنج برابر بوده، رشد این جمعیت در کشور ما 25 برابر بوده است.

ما علم را بازتولید می کنیم

این استاد دانشگاه عنوان کرد: در حالی ادعا می شود که در زمره 16 کشور نخست تولیدکننده علم در دنیا هستیم که در ابتدایی ترین شاخص های تولید علم با مشکلاتی مواجهیم. مصداق این امر کیفیت و نوع مقالات در حوزه کاربردی و اجرایی است که نشاندهنده این حقیقت است که ما علم را تولید نمی کنیم بلکه، بازتولید می کنیم. به گونه ای که در رشته های علوم انسانی و به ویژه هنر این بازتولید به روشنی در پایان نامه ها مشهود است.

زنگی با اشاره به اینکه این در حالیست که پژوهش های علمی باید دارای سه مرحله باشند که در کشور ما تنها به مرحله میانی آن توجه می شود، تصریح کرد: مرحله نخست که پیش تحقیق نام دارد شامل مرحله ای است که نیاز به مطالعه عمیق برای شناخت و محتوای موضوع و عنوان دارد.

وی اظهار کرد: در این مرحله باید به دنبال ایجاد ساختارهایی که در تحقیقات خود به آن نیاز داریم برویم که چنین مرحله ای به هیچ عنوان در دانشگاه ها دیده نمی شود.

زنگی با بیان اینکه دومین مرحله انجام تحقیق است که همه دغدغه ها در حوزه علمی کشور معطوف به آن است ادامه داد: مرحله سوم نیز پس از تحقیق نام دارد. اینکه عمدتا پایان نامه های انجام شده در کشور در کتابخانه دانشگاه می ماند و نمی دانیم باید با آنها چه کنیم به دلیل ضعف در این مرحله است.

رئیس انجمن علمی پژوهش های هنری ایران با بیان اینکه ضعف در هریک از این مراحل در جریان کار به مراحل دیگر هم تسری پیدا می کند، تاکید کرد: بنابراین، اگر یک تقسیم بندی سه گانه برای هر مرحله طراحی کرده و سپس مطالعات و استراتژی های خاص هر مرحله را تبیین کنیم شاهد وقوع اتفاقات خوشایندی در این حوزه خواهیم بود.

وی افزود: این در حالیست که در دانشگاه های ما دانشجو وقتی به ترم آخر می رسد تازه به دنبال موضوع تحقیق می رود. چراکه، پایان نامه را به عنوان ابزاری برای دریافت مدرک می بیند. نتیجه آن هم نهایتا به ارائه یک مقاله برای کسب نمره بیشتر محدود می شود. از این جهت است که می گویم در انجام یک پژوهش عالمی هیچ گاه به بعد از آن فکر نمی کنیم.

زنگی بیان کرد: من معتقدم یک دانشجو حتی قبل از ورود به مقطع کارشناسی ارشد و دکتری باید دغدغه داشته باشد و به خاطر پاسخ به دغدغه ذهنی خود اقدام به ادامه تحصیل کند. لازمه تحقق این امر این است که دانشجویان و جامعه علمی کشور همواره در حال تفکر و مطالعه و تامل در مسائل مربوط به رشته تحصیلی خود باشند.

گفتگو: هانیه حقیقی

No tags for this post.