اكالیپتوس و كاربردهای درمانی آن

این گیاه همچنین در طب سنتی برای درمان التهاب مثانه، دیابت، الهتاب معده، بیماری كلیوی، التهاب گلو، لكوره، مالاریا، كورك، عفونت قارچی پوست، سینوزیت،‌ زخم، جراحت پوستی، التهاب میزراه و التهاب واژن. سرفه، بیماری های سینوس های پیشانی، انفولانزا، خشونت صدا، مخملك و سرخك (در مراحل ابتدایی ابتلا به بیماری)، ضد درد روده ای، درمان آكنه، خونریزی لثه، سوزاك، مشكلات كبد و كیسه صفرا، فقدان اشتها، نورالژی، زخم های با بهبود كند، سیاه سرفه و مصرف موضعی برای بهبود احتقان بینی ناشی از سرماخوردگی کاربرد دارد.

موارد منع مصرف

بهتر است گیاه به صورت خوراكی در بیماران مبتلا به التهاب دستگاه گوارش، بیماری كیسه صفرا و اختلال عملكرد كبدی مصرف نشود. به صورت موضعی در ناحیه صورت نوزادان و كودكان، به علت خطر اسپاسم شدید نایژه ای نباید مصرف شود. در بیماران حساس به اكالیپتوس نباید مصرف شود.

اثرات جانبی

مصرف خوراكی مقدار بسیار زیاد برگ گیاه می تواند ایجاد تهوع، استفراغ و اسهال کند. چندین مورد كهیر، درماتیت تماسی و تحریك پوستی با مصرف مقادیر درمانی گزارش شده است. موارد مسمومیت در كودكانی كه به طور اتفاقی اسانس گیاه را به صورت خوراكی مصرف کرده اند گزارش شده است. علائم مسمومیت شامل كاهش سطح هوشیاری، خواب آلودگی، بیهوشی به صورت وابسته به دوز است. سوزش سردل، تهوع، استفراغ، گیجی، ضعف عضلانی، تنگ شدن مردمك چشم، احساس خفگی، سیانوز، هذیان گویی و تشنج از دیگر علائم گزارش شده هستند.

واكنش های آلرژیك بعد از مصرف خوراكی 20 قرص مكیدنی اسانس نیز گزارش شده است. دوز حداقل 5/3 میلی لیتر اسانس كشنده است. در دستگاه تنفس حمله شبه آسم می تواند ایجاد کند.