خودکارآمدی وبی چیست؟

بنابر نظریه‌ باندورا، نگرش و طرز برخورد، توانایی‌ها و مهارت‌های شناختی یک فرد همگی اجزای یک سیستم به نام خودنظام (self-system) را تشکیل می‌دهند. این سیستم در چگونگی ادارک و همچنین نحوه‌ تعامل ما در موقعیت‌های مختلف نقش مهمی ایفا می‌کند. خودکارآمدی یکی از اجزای اساسی و حیاتی سیستم خودنظام را تشکیل می‌دهد.

روش های آموزش مبتنی بر وب و راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی، روش های فعال آموزشی در پیشرفت خودکارآمدی هستند.

مقاله ای تحت عنوان «خودکارآمدی وبی: مفهوم سازی و زمینه شناسی در ادبیات وب پژوهی» در صدد مفهوم سازی خودکارآمدی به عنوان یکی از سازه های مهم روانشناختی است که بیش از سی سال پیش از سوی برجسته ترین  و پراستنادترین روانشناس زنده دنیا یعنی آلبرت بندورا ارائه شده و در طی سالیان مورد آزمون و تایید بسیاری از پژوهشگران در رشته های گوناگون و به تازگی در محیط وب قرار گرفته است.

این مفهوم، متاسفانه در ادبیات وب پژوهی به ویژه در زبان فارسی مورد عنایت کافی قرار نگرفته است. این در حالی است که بسیاری از زمینه های آموزشی و کاربردی وب به رفتار انسانی مربوط و مشروط است. حوزه هایی مانند آموزش و مهارت های جستجوی اطلاعات، پذیرش و کاربرد فناوری، آموزش و پژوهش، سازماندهی و بازیابی اطلاعات در محیط وب به رفتارهای فردی کاربران وابستگی زیادی داشته و متاثر از میزان خودکارآمدی است.

در این مقاله برخی از مهم ترین و مربوط ترین انواع خودکارآمدی وبی مانند خودکارآمدی فناوری اطلاعات، خودکارآمدی رایانه ای، خودکارآمدی اینترنتی، خودکارآمدی آموزشی، خودکارآمدی پژوهشی، خودکارآمدی سواد اطلاعاتی، خودکارآمدی جستجوی اطلاعات وب معرفی شده اند.

بر اساس این گزارش مقاله «خودکارآمدی وبی: مفهوم سازی و زمینه شناسی در ادبیات وب پژوهی» که در پنجمین کنفرانس وب پژوهی در دانشگاه علم و فرهنگ ارائه شده است توسط حمید کشاورز، استادیار، گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تالیف شده است.

 

No tags for this post.