شگفتی رباتیک در دانشگاه MIT
ربات اتوماتیک برای پرش از موانع باید از مسیر اصلی حرکت جدا شود و همانند انسان باید فاصله نسبت به مانع و همچنین ارتفاع مانع را برای یک پرش مناسب، به خوبی تخمین بزند و از طرفی دیگر ربات باید بهترین موقعیت را برای پرش انتخاب کند و با توجه به ارتفاع مانع و سرعت حرکت میزان نیرو وارده به زمین از طرف ربات محاسبه شود. رعایت این شرایط برای پرشی سالم و کامل ضروری است.
ربات یوزپلنگ توانسته است در آزمایشات پرش از مانع تا ارتفاع 40 سانتیمتر بر روی دستگاه تردمیل و همچنین در فضای باز نتایج قابل قبولی بدست آورد.
سانگ بای کیم Sangbae Kim، استادیار مهندسی مکانیک در دانشگاه MIT معتقد است که پرش در حین حرکت، رفتاری دینامیکی به حساب می آید و باید رابطه بین تعادل و انرژی مدیریت شود و این ربات اختصاصا برای رفتار دینامیکی طراحی شده است.
در مهر ماه سال گذشته این گروه رباتی را طراحی کردند که می توانست مانند یوزپلنگ بدود ولی توانایی دیدن نداشت. حال ربات جدید مجهز به سیستم LIDAR است که این سیستم به کمک لیزر قدرت بینایی و تشخیص موانع را به صورت کاملا خودکار در اختیار ربات می گذارد.
الگوریتم ربات به گونه ای طراحی شده است که ربات موانع را تشخیص داده و سپس ابعاد و فاصله را تخمین می زند. هنگامی که ربات به نقطه مناسب پرش نزدیک می شود، مهندسان به گونه ای ربات را فرموله کردند که موتور الکتریکی ربات پس از بررسی سرعت و ارتفاع مانع، میزان انرژی لازم برای عبور کامل و ایمن از مانع را محاسبه می کند.
کیم در ادامه افزود: پرش ربات یوزپلنگ، پرشی بهینه از نظر انرژی مصرفی نیست و فقط پرش با امید عبور از موانع تعبیه شده است این به آن معنا است که ربات بیشتر از حد نیاز می پرد. برای رسیدن به پرشی بهینه و تولید انرژی کافی برای عبور از موانع، نیاز به عملیات زمان بر کامپیوتری است که ممکن است این عملیات مانع از عملکرد مناسب یوزپلنگ شود.
تیم تحقیقاتی دانشگاه MIT در ابتدا ربات را روی تردمیل آزمایش کرده و سپس ربات در فضای باز مورد آزمایش قرار گرفته است و عملکرد ربات در فضای باز به دلیل دید بهتر و فضای کافی تا 90 درصد موفقیت آمیز بوده است و در حال حاضر تیم تحقیقاتی دکتر کیم روی زمین ها و شرایط مختلف در حال آزمایش هستند.
No tags for this post.
