ابر انسان، واقعیت یا افسانه؟

وقتی صحبت از ابر انسان می‌شود، ذهن‌ها بی‌اختیار به سمت فیلم‌های تخیلی شرکت‌هایی مانند کمپانی فیلم‌سازی مارول رفته و تصور قهرمانی شنل پوش که با شیاطین و نیروهای اهریمنی می‌جنگد به ذهن می‌رسد. این موضوع ازنظر علمی موردتوجه یک زیست‌شناس تکاملی به نام روآن هوپر (Rowan Hooper) قرارگرفته و به همین دلیل وی کتابی با عنوان ابر انسان یا Superhuman نوشته است. در حقیقت ابر انسان مدنظر این دانشمند، اگرچه دارای توانایی ذهنی و فیزیکی بالایی است اما درست مثل انسان‌های عادی به نظر می‌رسد. وی انسانی عادی است که تلاش می‌کند کارهایی خارق‌العاده انجام دهد و تلاش می‌کند در زمین ورزش یک بسکتبالیست خوب بوده و پرش سه‌گام را به‌خوبی انجام دهد.

بیشتر انسان‌ها تصور می‌کنند برای داشتن شادی و احساس رضایت از زندگی باید وسایل گران‌قیمت خریده و درآمد و ثروت زیاد داشت. برخی نیز شادی را در داشتن خانه‌ای بزرگ و یا ماشین‌های گران‌قیمت می‌دانند اما بررسی شرایط افرادی که خود را از قیدوبند این نیازها رها کرده‌اند، نشان می‌دهد آن‌ها به‌طور عمیق‌تری معنی شادی را درک کرده و از زندگی خود راضی هستند.

این موضوع دلیلی شد که مجموعه نشنال جئوگرافی با این دانشمند و نویسنده مصاحبه‌ای ترتیب دهد تا مشخص شود که چگونه یک زن بیمار به نام شرلی پارسونز (Shirley Parsons) که به سندرمی نادر مبتلا است، الهام‌بخش روآن هوپر قرار گرفت تا به موضوع ابر انسان بپردازد. این زن پس از پشت سر گذاشتن یک سکته مغزی به‌طور کامل فلج می‌شود، اما ذهن او سالم است. در حقیقت این جراح او بود که برای اولین بار در مورد وی با روآن هوپر صحبت کرده و به وی گفت که شخصیت این زن سرشار از حس شادی و خوش‌بینی در برابر یک ضربه ترسناک است که این ویژگی روی پزشک تأثیر گذاشت.

نویسنده کتاب ابر انسان در این رابطه می‌گوید: «من از طریق ایمیل با وی آشنا شده و این زن تأثیرگذار، در نخستین ملاقات ما به من گفت که یک فرد خوشحال است و درواقع شادتر از قبل زندگی می‌کند. این در حالی است که وی یک سکته مغزی را پشت سر گذاشته و از سندرمی نادر نیز رنج می‌برد.

این ویژگی‌ها برای من بسیار فوق‌العاده‌ای بودند و من دوست داشتم با وی بیشتر آشنا شوم و دریابم که وی علی‌رغم اتفاقات وحشتناکی که برایش رخ‌داده چگونه تا این حد خوشبخت و شاد است؟ من در این رابطه با روان شناسان مختلفی صحبت کردم.»

بیشتر انسان‌ها تصور می‌کنند برای داشتن شادی و احساس رضایت از زندگی باید وسایل گران‌قیمت خریده و درآمد و ثروت زیاد داشت. برخی نیز شادی را در داشتن خانه‌ای بزرگ و یا ماشین‌های گران‌قیمت می‌دانند اما بررسی شرایط افرادی که خود را از قیدوبند این نیازها رها کرده‌اند، نشان می‌دهد آن‌ها به‌طور عمیق‌تری معنی شادی را درک کرده و از زندگی خود راضی هستند.

  • توماس جفرسون (Thomas Jefferson) پیگیری شادی را یک قانون جهانی دانسته است؛ اما چگونه می‌توان شادی را تعریف کرد؟ آیا شادی یک نوع ماده خاص یا امری معنوی است یا به کمک دانش ژنتیکی تعریف می‌شود؟

برای تعریف شادی یک شاخه تخصصی در علم وجود دارد. همه ما می‌دانیم چه زمانی خوشحال هستیم. این ‌یک احساس درونی است و زمانی که ما در مورد شادی لحظه‌ای صحبت می‌کنم، بحث ما به آینده مربوط نمی‌شود. زمانی که یک‌خانه یا یک ماشین خریداری می‌کنیم، به‌صورت لحظه‌ای خوشحال خواهیم بود. در حقیقت این احساس خوشحالی تنها برای یک‌لحظه است.

به باور من احتمالاً یک مؤلفه ژنتیکی در شخصیت پایه شما وجود دارد و این بدان معنی است که شادی روزمره شما بازندگی همراه است. نتایج یک مطالعه در نیوزیلند منجر به کشف یک نوع ژن شد که به نظر می‌رسد با سطوح بالاتر یا پایین‌تر افسردگی ارتباط داشته باشد. این ژن تعیین‌کننده میزان بالاتر یا پایین‌تر از رضایت روزانه شما از زندگی است. در حقیقت تفسیر شادی به‌عنوان یک صفت، بسیار دشوار است؛ اما می‌توانیم بگوییم که به نظر می‌رسد یک مؤلفه ژنتیکی به بسیاری از صفات رفتاری و فیزیولوژیکی ما در این رابطه مرتبط است؛ اما ما نمی‌توانیم بگوییم که یک ژن خاص برای شادی وجود دارد.

  • هنگامی‌که در مورد افراد استثنایی صحبت می‌شود، این سؤال مطرح است که آیا ژن‌ها، شرایط محیطی، طبیعت یا نوع پرورش و تربیت در رفتار آن‌ها تأثیرگذار است. این عبارتی است که احتمالاً شما با آن مخالف هستید، آیا این‌طور است؟

دقیقاً این‌طور است! قرار دادن این دو بحث در برابر یکدیگر، کاری کاملاً اشتباه است. اگر ما ژنتیک، طبیعت یا نحوه تربیت را به‌تنهایی در نظر بگیریم، پاسخ درستی پیدا نخواهیم کرد زیرا هیچ‌چیز به‌تنهایی تأثیرگذار نیست. تمام ژن‌های ما از محیط پیرامونی ما تأثیر می‌گیرند و این عوامل در کنار یکدیگر عمل می‌کنند.

  • لبرون جیمز (Lebron James) یکی از بزرگ‌ترین ستارگان دنیای بسکتبال است و گفته می‌شود وی در طول شبانه‌روز تا 12 ساعت می‌خوابد. آیا ازنظر علمی بین این عادت وی و موفقیت در ورزش، ارتباطی وجود دارد؟

در حال حاضر مطالعات بسیار زیادی انجام‌شده است که نشان می‌دهد خواب چقدر برای انسان حیاتی است. در دهه هشتاد، میلادی تفکری رایج شد که اعتقاد داشت خواب کم برای موفقیت لازم است این باور هنوز هم ادامه دارد. دانلد ترامپ ادعا می‌کند خواب کمی دارد و مارگارت تاچر نخست‌وزیر اسبق بریتانیا نیز ادعا می‌کرد که خواب بسیار کمی دارد اما فراموش نکنیم که وی در اثر آلزایمر مرده است و شواهدی مبنی بر وجود یک رابطه علمی بین فقدان مداوم خواب و آلزایمر وجود دارد. پژوهش‌های متعددی نشان می‌دهند که داشتن خواب کافی به افزایش توانائی‌های شناختی شما کمک کرده و به همین دلیل داشتن خواب کافی برای همه و به‌ویژه ورزشکاران و نخبگان بسیار حیاتی است.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: nationalgeographic

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا