این برداشت شی چندان با واقعیتهای فعالیت علمی سازگار نیست. هنگامی که فعالیت علمی داخل نهاد تحقیقاتی با دانشآفرینی همراه است و سود نمادین حاصل میشود، افراد زیادی درگیر این فعالیت هستند. سود نمادین، بنا به بوردیو و شی، تنها سهم کسانی میشود که در انتشار نتایج نامشان ظاهر میشود. اما کسانی هم هستند که نامشان به هر دلیل در انتشارات مورد نظر ذکر نمیشود اما نقش سازندهای در نوآوری داشتهاند. دانشگران همکار این نقش گفتمانی را میپذیرند و برای صاحب آن امتیاز و اعتبار قائلند که منجر به پذیرفتگی آنهایی میشود که ظاهرا سود نمادین نبردهاند. دانشگری که در یک فرایند علمی موفق به انتشارات علمی نمیشود الزاماً به این معنی نیست که سود نمادین کسب نکرده است. استفاده از مفهوم پذیرفتگی در تعیین این نقش کارسازتر است. دانشگر در خلال فرایند علمی تواناییهایی بروز میدهد که به پذیرفتگی وی در اجتماع علمی از یک طرف، و از طرف دیگر در آزمایشگاه یا نهاد تحقیقاتی کمک میکند و وی این پذیرفتگی را به اعتباری دو جانبه، چه در نهاد و چه در اجتماع، تبدیل میکند.
از این نویسنده بیشتر بخوانید:
به این ترتیب این فرایند علمی، یا به زبان شی فرایند هدف- وسیله- نتیجه است که در کسب سود نمادین مؤثر است و نه تنها نتیجه. مفهوم پذیرفتگی به این واقعیت نزدیکتر است تا مفهوم سرمایهٔ نمادین؛ شی با وارد کردن مفهوم دانشآفرینی از درک واقعیتر فعالیت دانشگر دور میشود.
برگرفته از وبلاگ دکتر رضا منصوری-فیزیکدان برجسته و استاد دانشگاه صنعتی شریف