عمر جاودان به کمک هوش مصنوعی

رومن مازورکنو (Roman Mazurenko) در اواخر سال ۲۰۱۵ طی یک حادثه رانندگی کشته شد و دوست او یوجینا کیدا (Eugenia Kyda) که در اواخر دهه بیست‌سالگی خود به سر می‌برد، خود را درگیر متن‌های نوشتاری که با رومن در قالب چت، ردوبدل کرده بود، یافت. وی در دنیای مجازی بسیاری از صفحات دوستش را دنبال می‌کرده و پس از مرگ وی نیز به بازخوانی تمام این گفتگوها پرداخت.

افسون ایجاد نامیرایی در موجودات زنده، موضوع جدیدی نیست و تلاش‌های مختلفی درزمینهٔ حل مسئله مرگ‌ومیر از دیرباز صورت گرفته است. برای نمونه باربارا استریسند (Barbra Streisand) در سال ۲۰۱۷ پس از مرگ سگ موردعلاقه‌اش، به کمک دی ان ای وی، از این سگ نمونه‌برداری و تکثیر ژنتیکی کرده و مشابه آن را متولد می‌کند.

رومن همیشه این ایده را مطرح می‌کرد که اطلاعات ما از خود فیزیکی ما فراتر رفته‌اند. به همین دلیل یوجینا اطلاعات آنلاینی که از دوستش باقی‌مانده بود را جمع‌آوری کرده و در اختیار دیگران قرارداد. دو سال قبل از مرگ ناگهانی رومن، یوجینا درراه اندازی شبکه لوکا (Luka) مشارکت داشت که در آن از هوش مصنوعی برای ساختن چت روم استفاده می‌شد. اولین محصول آن Yelp نام داشت که به کاربران توصیه‌هایی برای انتخاب رستوران متناسب می‌داد. پس از مرگ رومن، یوجینا متوجه شد که فناوری شرکت او می‌تواند برای اهداف دیگری نیز مورداستفاده قرار گیرد.

وی با کمک تاریخچه دیجیتال متن‌هایی که با رومن تبادل کرده بود، یک روبات ایجاد کرد که از طریق چت به دیگران امکان می‌داد با دوست درگذشته‌شان یعنی رومن ارتباط برقرار کند. البته این گفتگوی مجازی به کمک یک هوش مصنوعی بود که با بهره‌گیری از چت‌های پیشین رومن، مانند او فکر کرده و به‌نوعی پاسخ‌های احتمالی که رومن در حالت عادی ارائه می‌داد را برای مخاطبان خود می‌فرستاد.

این روبات مبتنی بر هوش مصنوعی، رومبوت (Romanbot) نام دارد که بخشی از یک حوزه بزرگ‌تر تحقیق محسوب می‌شود که به‌صورت محاوره‌ای به‌عنوان ابداع افزوده شناخته می‌شود، در این تحقیقات دانشگاه‌ها و تکنولوژیست ها، روش‌هایی را که ممکن است ذهن انسان را خوانده و اطلاعات آن را بارگیری، بازسازی و انتقال دهد، به شکل‌های دیگری موردبررسی قراردادند.

 مایکل گرزیانو (Michael Graziano) استاد روان‌پزشکی و علوم اعصاب دانشگاه پرینستون در این رابطه می‌گوید: درنهایت می‌توان اطلاعات ذهن انسان را به محل دیگری منتقل کرد و این اطلاعات ذهنی مهاجرت‌پذیر هستند. این عمل درست مانند این است که فایل‌ها از یک دستگاه به یک دستگاه دیگر منتقل‌شده و در قالب اطلاعات نگهداری شوند. در حقیقت به کمک پردازنده اطلاعات مغز، شما قادر به کپی ذهن و اجرای آن در سخت‌افزارهای دیگر خواهید بود.

افسون ایجاد نامیرایی در موجودات زنده، موضوع جدیدی نیست و تلاش‌های مختلفی درزمینهٔ حل مسئله مرگ‌ومیر از دیرباز صورت گرفته است. برای نمونه باربارا استریسند (Barbra Streisand) در سال ۲۰۱۷ پس از مرگ سگ موردعلاقه‌اش، به کمک دی ان ای وی، از این سگ نمونه‌برداری و تکثیر ژنتیکی کرده و مشابه آن را متولد می‌کند.

فرد دیگری به نام ری کرزوئیل (Ray Kurzweil) جسد پدرش را در یک جعبه مخصوص در حالتی نگهداری می‌کند که بافت‌ها آسیب‌ندیده و امیدوار است روزی بتواند وی را به زندگی بازگرداند.

دیمیتری ایسکوف (Dmitry Itskov ) یک گروه از دانشمندان را برای توسعه جاودانگی سایبرنتیک تا قبل از سال ۲۰۴۵ استخدام کرده است. وی در این رابطه اعلام کرد: می‌خواهم اطمینان حاصل کنم که تا ۳۰ سال آینده، همه قادر باشند برای همیشه زندگی کنند. من ۱۰۰٪ اطمینان دارم که این اتفاق خواهد افتاد.

دیل اتکینز (Dale Atkins) روانشناس و متخصص در حوزه و غم و اندوه در این رابطه می‌گوید: نمود غم و اندوه در هر فردی نسبت به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است برای بعضی افراد، داشتن یک نماینده هوش مصنوعی دیجیتالی از عزیزانشان ممکن است به آن‌ها کمک کند که حرف‌های نگفته خود را به فرد متوفی بگویند اما این فناوری برای گروه دیگری از افراد که نمی‌خواهند این واقعیت را باور کنند که عزیزشان درگذشته است، می‌تواند دردسرساز باشد.

به‌هرحال امروزه با پیشرفت فناوری می‌توان تنها با داشتن سوابق کافی از فعالیت‌ها و گفتگوهای یک فرد در دنیای مجازی، روبات‌هایی مبتنی بر هوش مصنوعی ساخت که دقیقاً مانند وی فکر کرده، به سؤالات پاسخ داده و با مسائل برخورد می‌کنند. اینکه این عمل تا چه اخلاقی و تا چه میزان مفید است را باید در آینده شاهد بود.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: qz.com

No tags for this post.