بحران ابولا پایان نیافته است

سازمان بهداشت جهانی در بیانیه ای رسمی اعلام کرد که اگرچه بحران ناشی از ویروس ابولا کمرنگ شده ولی این بحران هنوز پایان نیافته است . این موضوع در حالی است که پیش از این منابع سازمان بهداشت جهانی ، پیش بینی کرده بودند که بحران ابولا تا پایان سال 2015 میلادی خاتمه یافته و پزشک مشهور ایتالیائی یعنی دکتر جینو استرادا Gino Strada نیز اعلام کرده بود این بیماری همه گیر پایان یافته است .

در همین زمینه گریگوری هارتل Gregory Hartl سخنگوی سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد: " همه گیری این بیماری هنوز پایان نیافته و جهت توقف کامل رشد این بیماری ، نیاز به متعهد بودن ادامه دار کشورها و سازمان های مرتبط و همچنین پشتوانه مناسب مالی احساس می شود تا بتوانیم روند رشد این بیماری کشنده را به نقطه صفر برسانیم . "

بر اساس اظهارات سخنگوی سازمان بهداشت جهانی ، تعداد افراد مبتلا شده به این ویروس ، کاهش بسیاری داشته و از تعداد مناطقی که با این بحران رو به رو هستند نیز کاسته شده است .

این سخنان در واکنش به اظهارات دکتر جینو استرادا بنیانگذار گروه پزشکی اورژانس در منطقه جنگ ،  Emergency war-zone medical group عنوان شده است که هفته گذشته در صفحه اجتماعی خود از پیروزی نهائی بر ابولا خبر داده بود .

سازمان بهداشت جهانی در بیانیه ای رسمی اعلام کرد که اگرچه بحران ناشی از ویروس ابولا کمرنگ شده ولی این بحران هنوز پایان نیافته است .

لازم به توضیح است که ویروس ابولا و گسترش آن در مناطق مختلف جهان ، سبب ایجاد بحرانی جدی شده بود که اوج ان در سال گذشته میلادی سپری شد . بر اساس گزارش شبکه دیسکاوری ، علائم اولیه ابولا که در بیمار ظاهر می شود بسیار ساده ، شبه برانگیز و به نظر بی ضرر می آید . این علائم اولیه عبارت اند از؛ سردرد ، درد در بخش هایی از بدن ، تب و لرز، و گلو درد. این بیماران احساس یک بیمار معمولی و عادی را دارند . زمانی که ویروس این بیماری وارد بدن می شود ، پس از 21 روز علائم آن ظاهر می شود.

اما زمانی که ویروس در بدن این بیماران پیشرفت می کند ، علائم بیماری در آنها شدت پیدا کرده و ایمنی بدنشان را به خطر می اندازد . از علائم ثانویه این بیماری می توان به حالت تهوع و استفراغ ، اسهال، جوش و تحریکات پوستی به همراه خارش ، درد قفسه سینه و سرفه ، کاهش وزن و خونریزی اشاره کرد . در برخی مواقع که پیشرفت بیماری بسیار زیاد باشد ، اندام حیاتی بدن کارشان مختل شده و باعث خونریزی می شوند که به هیچ عنوان نمی توان آن را کنترل کرد و خونریزی بدون توقف ادامه خواهد داشت تا بیمار جان خود را از دست بدهد .

در مرحله پایانی بیماری ، در یک فرآیند معروف به نام طوفان سیتوکین (cytokine storm)، مولکول های بدن به بافت های خود بدن حمله می کند و موجب تخریب سلول های بدن می شوند .

قابل ذکر است که سیتوکین‌ ها دسته‌ای از مولکول‌های پروتئینی محلول در آب هستند و از سلول‌های گوناگون ترشح می‌شوند که این فرآیند بیشتر در پاسخ به یک تحریک صورت می گیرد . این سیتوکین ها وظیفه انتقال پیام بین سلول‌ها را برعهده دارند . گفتنی است که پی‌آمد حضور سیتوکین ٬ تغییر در رفتار سلول‌ها از جمله رشد٬  تغییر و یا مرگ سلولی است . سیتوکین تولید شده از یک سلول ، بیشتر بر سلول‌ های پیرامون همان سلول اثر می گذارد اما قابل ذکر است که این سیتوکین ها توانایی کنش ‌سیستمی و اثر بر تمامی ارگانیزم بدن را نیز دارند .

طوفان سیتوکین نیز یک واکنش بالقوه از بین برنده ایمنی بدن محسوب می شود . این واکنش به گونه ای است که سیتوکین ها در سطح بسیار بالا با سلول های سفید خون به مقابله بر می خیزند و آنها را از بین می برند و به دیگر بافت های بدن نیز آسیب جدی وارد می کنند.

در این مرحله ، دیگر این ویروس نیست که باعث مرگ بیمار می شود ، بلکه این سیستم ایمنی بدن است که با اختلالاتی که در آن ایجاد شده است ، به دیگر بافت های بدن حمله کرده و باعث از بین رفتن آنها می شود و در نهایت مرگ بیمار را در پی خواهد داشت .

منبع

No tags for this post.