چرا یکدیگر را نمی‌خوریم؟
علیرغم شواهدی که از استخوان‌های جمجمه به جا مانده در فیجی به دست آمده و از خورده شدن انسان‌ها به دست هم‌نوعانشان حکایت می‌کند، خوردن هم‌نوع یا آدم‌خواری در بین گونه ما رایج نیست. حالا اما یک مطالعه چندش‌آور و ترسناک که بر اساس میزان کالری اعضای بدن انسان می‌گوید؛ خوردن انسان‌ها بیشتر از آن‌که یک عادت غذایی باشد، یک تشریفات آیینی در بین انسان ریخت‌هایی مثل هومو ارکتوس، هومو آنتسسور، نئاندرتال‌ها و گونه خود ما بوده است.
برای دریافتن این‌که در یک بدن متوسط انسان چه مقدار کالری وجود دارد که ممکن است از طریق خوردن جذب شود، یک محقق از دو تحقیق که یکیدر سال 1945 و دیگری در سال 1956 انجام شده بود استفاده کرده است. این تحقیق‌های قدیمی ترکیب شیمیایی بدن چهار مرد بزرگ‌سال را که جسدشان به تحقیقات علمی اهدا شده را بررسی کرده بودند.
به طورمتوسط یک انسان متوسط بالغ نر محتوی 125822 کالری است که در چربی و پرتئین وجود دارد. این میزان کالری برای تغذیه 60 نفر در یک روز کافی به نظر می‌رسد. بیشترین انرژی را در بدن انسان چربی به 49399 کالری و کمترین دندان‌ها با 36 کالری دارند.
میزان کالری در قسمت های مختلف بدن انسان
این اعداد بیانگر یک حد پایین هستند، چون نئاندرتال‌ها و دیگر گونه‌های انسان هم تقریبا حداقل همین حجم عضلات را داشته‌اند. وقتی این اعداد را با دیگر حیواناتی که به طور گسترده در دسترس انسان‌های باستانی بوده‌اند مقایسه می‌کنیم موضوع بهتر روشن می‌شود. مثلا ماموت‌ها محتوی 3میلیون 600 هزار کالری، کرگدن‌های پشمی یک میلیون 260 هزار کالری، نیاگاو یا اورخص 979 هزار کالری داشتند.بر اساس نتایج این تحقیق که در Scientific Reports منتشر شده است، این مقایسه به نشان می‌دهد، شکار دیگر انسان ریخت‌ها که قطعا به اندازه خود شکارچی خطرناک و باهوش بوده است، ارزش خطر کردن نداشته است.
بر این اساس، برخی شواهد انسان‌خواری از 9 سایت پارینه سنگی مربوط به 936 هزار تا 14 هزار و700 سال به دست آمده، احتمالا آیینی مذهبی بوده یا بر اثر گرسنگی رخ داده یا برای هدر نرفتن یک بدن سالم اتفاق افتاده که در یک حادثه مرده بوده است. اما این مطالعه می‌گوید؛ در بیشترموارد انسان‌خواری ماقبل تاریخ یک آیین بوده،مثلا جشن گرفتن پیروزی بررقیبی که امیدواریم خوشمزه بوده است.
به این ترتیب نتایج این مطالعه شواهد خوبی به دست می‌دهد، که چرا عدت انسان‌خواری در بین انسان‌ها رایج نیست. بر خلاف آنچه پیش از این پنداشته می‌شد، هم‌نوع‌خواری در بین گونه‌های دیگر تنها از روی گرسنگی شدید یا حالت‌های غیرطبیعی رخ نمی‌دهد، بلکه در گونه‌های مختلفی از جانداران به طور معمولی نیز رخ می‌دهد. حدود ۱۴۰ گونه مختلف نسبت به هم‌نوع‌خواری درشرایط مختلف تمایل نشان می‌دهند. در واقع، دانشمندان اکنون به این نتیجه رسیده‌اند که هم‌نوع‌خواری در سراسر جوامع طبیعی رواج دارد.
با این حال پستانداران و پرندان پیشرفته معمولا به عنوان گزینه آخر به هم‌نوع‌خواری روی می‌آورند.
علی رنجبران
No tags for this post.
