در دانشگاه های ما، علاقه لازم برای کار در آزمایشگاه وجود ندارد
دکتر حسین محسنی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، با اشاره به اهمیت فعالیت های آزمایشگاهی برای تربیت مهندسان، گفت: هم اکنون امکانات آزمایشگاهی دانشگاه های ما کم است اما مشکل اصلی در این زمینه، نگاهی است که وجود دارد. اگر وزارت علوم مشوق توسعه و تجهیز آزمایشگاه ها و حضور بیشتر دانشجویان در آنها باشد، حتی بدون آنکه بخواهد در این زمینه هزینه ای کند، باز مساله صورت بهتری پیدا می کند. یکی از روسای دانشگاه ها نقل می کرد: «به همکاران گفتم برای آزمایشگاه چه لازم دارید؟ هیچ پاسخی ندادند. بعد پرسیدم چرا کار نمی کنید؟ گفتند در آزمایشگاه وسایل نداریم!» این نشان می دهد که علاقه لازم برای کار در آزمایشگاه وجود ندارد. اگر این علاقه وجود داشت، در پاسخ به این پرسش، 1000 تا وسیله نام می بردند.
مسوول آزمایشگاه برق فشار قوی دانشگاه تهران، افزود: ما باید به این بپردازیم که کشورهای پیشرفته در طی 30-40 سال اخیر چه کرده اند. در کشورهایی چون چین، کره و هند، استادان دانشگاه آزمایشگاه می سازند. حضور دانشجویان در آزمایشگاه باعث می شود که دانشجو، مهندس بار بیاید، آزمایشگاهی و عملی بار بیاید. اگر دانشجو در طول تحصیل تمرین به ساختن چیزی بکند، پس از فارغ التحصیلی، توان ساخت بسیاری از تجهیزات را خواهد داشت.
وی خاطرنشان کرد: تعریف مهندسی این است که با استفاده از امکانات اطرافمان، چیزی بسازیم. نه اینکه همه به سمت تولید مقاله بروند بدون آنکه نیازی از نیازهای کشور را برطرف کنند. وقتی در جلوی دانشگاه می توانید با پرداخت یک مبلغی، مقاله ای بخرید، این مقاله چه ارزشی دارد؟ یکی از مسوولان سابق وزارت علوم در تلویزیون صحبت می کرد و می گفت باید تحقیقات ما document شود. مگر ما تحقیقی کرده ایم که document شود؟ دوتا مقاله را خواندیم و کمی تغییر دادیم، مقاله نوشته ایم. اگر کاری کرده باشیم، خوب است که مقاله بنویسیم اما من می بینم اینقدر ما مقاله می نویسیم و جلوی دانشگاه اینقدر مقاله به فروش می رسد که معلوم می شود آن ارزش را ندارد، حتی اگر در مجله های ISI هم چاپ شود. من نگرانم که این مجلات شکل گرفته اند تا جوانان ما را مشغول کنند و از کار واقعی باز دارند. چرا ما آزمایشگاه رفتن را جدی نمی گیریم ولی فکر می کنیم که اگر مقاله بنویسیم در مرز دانش حرکت می کنیم؟
محسنی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه متاسفانه در چند سال اخیر شاهد هستیم در برخی دانشگاه ها، رشته های مهندسی ایجاد می شود بدون آنکه امکانات آزمایشگاهی لازم برای آن فراهم شود. آیا این موضوع باعث کاهش کیفیت آموزش های مهندسی نمی شود؟ گفت: کسانی که به این صورت تربیت می شوند، مهندس نمی شوند. یعنی وقتی برای کار مراجعه می کند، خیلی صریح به آنها می گویند 5 سال سابقه کار لازم است. خب وقتی این فرد از دانشگاه فارغ التحصیل شده، سابقه کار از کجا بیاورد؟ پس دانشگاه باید امکانی را فراهم کند که این فرد از تجربیات لازم برخوردار باشد. در آمریکا، استادی که به عنوان بهترین استاد مهندسی انتخاب شده است، می گوید دانشجویان مهندسی باید از ترم اول کار مهندسی انجام دهند نه اینکه بعد از اتمام دوره تحصیل بخواهند کار مهندسی یاد بگیرند. این استاد در کلاس استاتیک به دانشجویان قطعاتی می دهد و می گوید با آن پل بسازید. در صورتی که ما اینچنین نمی کنیم. یک استادی مقایسه ای می کرد و می گفت ما هم همان کتاب ها را درس می دهیم! بله ما همان کتاب ها را درس می دهیم اما آزمایشگاهش را که نداریم. آزمایشگاه، درس را تکمیل می کند.
مسوول آزمایشگاه برق فشار قوی دانشگاه تهران تاکید کرد: من در دانشگاه تهران یک آزمایشگاه برق فشار قوی درست کردم که بعد از من، پژوهشگاه نیرو با آن همه امکانات مالی که دارد، توانست در همان حد یک آزمایشگاه درست کند. البته به این آزمایشگاه ها افتخار نمی کنم. به آزمایشگاهی افتخار می کنم که تمام تجهیزات آن را خودمان بسازیم.
No tags for this post.
