فیزیوتراپیست خانگی در خدمت توان‌یابان مناطق محروم
به گزارش سینا از مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری، صفایی، مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان مانا مد اظهار داشت: این دستگاه تسکین درد به عنوان دستگاه فیزیوتراپی خانگی یا تنس فیزیوتراپی جهت رفع اسپاسم و گرفتگی عضلات، تسکین دردهای عضلانی موضعی و توانبخشی عضلات تحلیل‌رفته با هدف بهره‌مندی ساکنان مناطق محروم و دورافتاده که امکان دسترسی زودهنگام و سریع به امکانات بیمارستانی و فیزیوتراپی را ندارند تولید و عرضه شده است. این محصول با ارسال سیگنال‌های الکتریکی سبب انسداد کانال‌های عصبی شده و با جلوگیری از ارسال پیام درد به مغز سبب تسکین درد می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: شرکت‌دانش بنیان مانا مد تنها تولیدکننده داخلی این محصول است که موفق به اخذ مجموز رسمی از سوی وزات بهداشت درمان و آموزش پزشکی شده‌است.
اسدی‌فرد، معاون توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان معاونت علمی هم در حاشیه رونمایی از این محصول گفت: نتایج فعالیت‌های تعریف‌شده در دوره اول آبادیران به طور مشهود در این دوره قابل مشاهده است و باور به ایجاد ارتباط و پیوند میان شرکت‌های دانش‌بنیان و نهادهای فعال حوزه پیشرفت و آبادانی و محرومیت زدایی در آبادیران جامه عمل پوشید و به تجربه زیسته تبدیل شد. همچنین این موضوع سبب استقبال بیشتر این نهادها نسبت به دوره قبل از آبادیران و فعالیت موثر در آن نیز شده‌است.
وی افزود: تعریف پروژه‌های جدید مانند تولید انرژی‌های تجدیدپذیر در مناطق محروم، بیان‌زدایی به کمک محصولات کشت بافت و محصولات حوزه توانبخشی و سلامت از جمله دستگاه تسکین درد تولیدشده در مجموعه مانا مد از جمله دستاوردهای آبادیران است.
به عقیده اسدی‌فرد، آبادیران توانسته است راه خود را در زیست‌بوم و علم و فناوری کشور و حوزه آبادانی و محرومین زدایی بیابد و انتظار می‌رود در سال‌های آینده نقش پررنگ‌تری در توسعه زیست‌بوم فناوری کشور نیز ایفا کند.
وی در پاسخ به تاثیر هم‌افزایی دانش‌بنیان‌ها و نهادهای مسئول در جهت توسعه روند محرومیت‌زدایی گفت: مسائل حل‌نشده مربوط به محرومیت‌زدایی نیاز به سازوکارها و راهکارهای جدید و فناورانه دارند. یک رویکرد برای پاسخ به این مسائل را می‌توان در بررسی راهکارهای مورداستفاده در سایر کشورهای پیشرفته و خرید تجهیزات خارجی یافت که بنا به دلایل مالی رویکرد دشواری‌ست. اما رویکرد دوم تکیه به توانمندی‌های داخلی برای حل این مسائل است. نکته مهم این است که مناطق محروم صرفا از لحاظ برخورداری از امکانات پیشرفته، محروم هستند اما دارای ظرفیت‌های بسیار بزرگ و گسترده‌ای در حوزه نیروی انسانی و توانمندی‌های بومی هستند که سرمایه‌های اصلی و ارزش‌آفرین در جهت محرومیت‌زدایی و پیشرفت این مناطق است.
