آرین کربلائی: آینده صنایع خلاق و فرهنگی آرژانتین در دوران ریاست جمهوری خاویر میلی چگونه خواهد بود؟ در حالی که گزارش‌ها از رونق برخی کسب و کارهای محلی اقتصاد خلاق حکایت می‌کند، یک لایحه جنجالی می‌تواند آینده صنعت فیلم این کشور را با شوک مواجه سازد.
به گزارش سیناپرس، آرژانتین یا لیونل مسی؛ کدام در دنیای امروز شناخته شده‌تر است؟ کشوری که نسل از تاریخ آن را با نام دیه‌گو آرماندو مارادونا، فوق‌ستاره جنجالی و فقید سال‌های نه چندان دور می‌شناسند و نسل کنونی از فوق‌ستاره و اعجوبه بی‌نظیر لینونل مسی؛ البته در دنیای سیاست و اقتصاد شاید سرنوشت آرژانتین با تورم بالا و شدید و البته رئیس جمهور جدید، خاویر میلی گره خورده است. اما در منطقه سن‌دیگو صحبت از صنایع خلاق این روزها داغ شده است.
یک گزارش مشترک از سوی شهرداری و مرکز سیاست و نوآوری منطقه‌ای سن‌دیگوی آرژانتین، بر اهمیت صنایع خلاق در رونق اقتصاد محلی تاکید می‌کند و پیشنهادهایی برای مقابله با مشکلاتی که شهروندان با آن مواجه شده، بیان می‌کند چرا که هزینه زندگی در این کشور به شدت بالا رفته است.
این گزارش نشان می‌دهد که کسب‌وکارهای خلاق در مجموع به اقتصاد محلی حدود 11 میلیارد دلار معادل 3.7 درصد درصد به تولید ناخالص داخلی منطقه افزوده‌اند که نشان‌دهنده ارزش بازار تمام کالاها و خدمات تولید شده صنایع خلاق در یک منطقه است.

چه اینکه از بین 13 گروه صنایع خلاق، رسانه‌های دیجیتال بیشترین سهم را در اقتصاد محلی منطقه سن‌دیگو داشته و بخش چاپ و انتشار بیشترین زیان را ثبت کرده است و خوداشتغالی نقش مهمی در بخش صنایع خلاق دارد به گونه‌ای که بزرگترین گروه از کارگران خلاق خوداشتغالی نویسندگان بودند.
البته هزینه زندگی و کار در سن‌دیگو در صدر فهرست نگرانی‌های کارگران قرار داشت و و بعد از آن با فاصله‌ای کم، نداشتن شغل پایدار رتبه دوم لیست را شامل می‌شود چرا که تعداد زیادی از افراد اعلام کردند که ترکیبی از مشاغل پاره‌وقت و خرد دارند.
با وجود چالش‌ها، کارگران در صنایع خلاق می‌خواهند در اینجا بمانند. این گزارش می‌افزاید: علی‌رغم نگرانی‌هایی که درباره دشواری‌های مالی برای زندگی در سن دیگو مطرح شده‌، بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان قصد ترک شغل خود را ندارند که نشان می‌دهد که پاسخ‌دهندگان به طور کلی از شغل خود راضی هستند.
پیشنهادهای مطرح شده شامل ارائه فرصت‌های بیشتری برای تأمین مالی و انگیزه‌های بهتر برای کسب‌وکارهای کوچک و افراد خوداشتغال، تشویق به همکاری حرفه‌ای بیشتر و ایجاد حس اجتماعی، و بازنگری در مقررات موجود برای ترویج اقتصاد خلاق، که به نوبه خود به تمام منطقه سود می‌آورد، می‌شود.

قطع بودجه صنایع خلاق آرژانتین!

سانتیاگو میتره کارگردان فیلم و فیلم‌نامه‌نویس اهل آرژانتین ، روز دوشنبه در مقابل مجلس این کشور حاضر شد تا علیه «لایحه همه‌پرسی» خاویر میلی، رئیس جمهور صحبت کند که قرار است بر اساس این لایحه بودجه عمومی صنعت فیلم محلی قطع شود.
این لایحه جنجالی، حمایت ایالتی از فیلم‌های محلی را با محروم کردن مؤسسه ملی فیلم و هنرهای سمعی و بصری از برخی منابع مالی خود هدف قرار می‌دهد چرا که بودجه یادشده از پول مالیات‌دهندگان تامین نمی‌شود، بلکه از اعتباری در قالب تخصیص وظایف صنعت سمعی و بصری تامین می‌شود. این لایحه همچنین خواستار قطع بودجه مدرسه دولتی فیلم و حذف سهمیه نمایش فیلم‌های آرژانتینی در سینماهای مولتی پلکس است.
سانتیاگو میتره می‌گوید که این صنعت “پول نمی خواهد” بلکه «سینمای آرژانتین خواستار حفظ قانونی است که به آن اجازه می‌دهد از خود تأمین مالی شود. آرژانتین کشوری است که بیشترین نامزدی اسکار را در منطقه آمریکای لاتین دارد؛ اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ میتره با اشاره به لایحه‌ای در سال 1994 که ساختار مستبدانه فعلی کمک‌های دولتی به فیلم‌های آرژانتینی را ایجاد کرد، گفت: تنها یک قانون فیلم وجود دارد که موجودیت سینمای آرژانتین را حفظ و ترویج می‌کند.
او توضیح می‌دهد: فیلم‌های آرژانتینی به سراسر جهان صادر می‌شوند، ارز می‌آورند، شغل با کیفیت ایجاد می‌کنند و ارزش افزوده می‌کنند. آنها جرقه تحسین کشور ما را بر می‌انگیزند. چرا می‌خواهیم آن را نابود کنیم؟
به گفته این کارگردان بین‌المللی آرژانتینی، در 30 سال گذشته بدون شک بهترین سال‌های سینمای آرژانتین در تمام تاریخ بوده و اولین بار سینمای آرژانتین نقش مهمی در سطح بین‌المللی ایفا کرد و این یک واقعیت جدایی ناپذیر از یک سیاست تولیدی فیلم ورای هوس‌های سیاسی و دروغ‌های مکرری است که درباره بودجه دولتی این صنعت می‌شنویم چرا که این صنعت خودکفاست.
لئوناردو سیفلی، وزیر فرهنگ این کشور، اخیراً مؤسسه ملی فیلم را در شرکت کوتاه خود در جلسه عمومی هفته گذشته هدف قرار داد و گفت«هیچ پولی وجود ندارد. این یک شعار نیست؛ این یک واقعیت است،» اما اکسل کوشواتسکی، تهیه‌کننده آرژانتینی از برنامه‌های دولت برای خشک کردن صنعت فیلم محلی انتقاد کرده است. او به طور کنایه‌آمیزی می‌گوید: من نمی‌توانم درک کنم که چرا کسی می‌خواهد پای مسی را قطع کند، متاسفم، اما متوجه نشدم.
این تهیه‌کننده از مزیت‌های مالی در حمایت از صنعت فیلم آرژانتین دفاع می‌کند و با اشاره با نمونه حمایت دیگر کشورها از بریتانیا تا فرانسه و آمریکا، می‌گوید: این‌ها نمونه‌هایی آشکاری است از جایی که بخش دولتی فعالانه از طریق تخفیف نقدی و معافیت‌های مالیاتی از صنایع خلاق فیلم حمایت می‌کند. او می‌افزاید: اینها مکانیزم‌های تشویقی برای تولید محتواهای سمعی و بصری هستند، زیرا این صنعت باعث ایجاد فعالیت اقتصادی می‌شود و بخش سمعی و بصری در واقع یک راه عالی برای به دست آوردن دلار است.
به گفته او سهم این صنعت در تولید ناخالص داخلی این کشور بین 3 تا 5 درصد است. بخش سمعی و بصری برای 500 هزار نفر در آرژانتین شغل ایجاد می‌کند، ما حتی می‌توانیم صحبت از فرهنگ را کنار بگذاریم و شروع کنیم به صحبت در مورد آنچه که بخش فیلم و تبلیغات از نظر منافع اقتصادی در اختیار این کشور قرار می‌دهد.
او می‌گوید که این مزیت نتیجه اکوسیستم تبلیغات دولتی و شرکت‌های فیلم خصوصی است و در حالی که امروزه به دلیل تورم فزاینده کشور، تاثیر بودجه عمومی بر فیلم‌های اصلی بسیار محدود است، این ساختار قطعا ارزش حفظ کردن را دارد.
این تهیه‌کننده آرژانتینی توضیح می‌دهد: آنچه که نمی‌خواهیم از دست بدهیم، اکوسیستم عمومی-خصوصی است که استعداد ایجاد می‌کند، توسعه خلاق اقتصاد؛ یک دانش است. اگر روی خلاقیت سرمایه‌گذاری نکنیم، به کشوری تبدیل می‌شویم که فقط نیروی کار ارزان دارد. و دیگر هیچ.”