آسیب شاخصزدگی در دانشگاههای ایران
به گزارش روابط عمومی وزارت علوم، به نقل از ایسکانیوز، سید سروش قاضی نوری رئیس مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور درباره نقش شرکت دانشگاههای ایرانی در رتبهبندیهای بینالمللی در تحقق مرجعیت علمی اظهار کرد: دانشگاههای ایرانی با شرکت در رتبهبندیهای بینالملی در رقابت وارد شده و خود را محک میزنند. شرکت در رتبهبندیها آسیبزننده نیست؛ اما اگر استراتژیها و اهداف خودمان را با شاخصهای رتبهبندیها تنظیم کنیم، بدون شک آسیبزننده خواهد بود.
وی افزود: شاخصزده شدن به این معناست که به جای این که هدفمان را دنبال کنیم و خودمان را با شاخصها بسنجیم، شاخصها را به عنوان هدف انتخاب کرده و به سمت آنها حرکت میکنیم. دانشگاههای ما باید متناسب با استراتژیهای بومی در نظامهای رتبهبندی که همسو با استراتژیهای بومی هستند مشارکت کنند. در این صورت شرکت در رتبهبندیهای بینالمللی موثر و مفید خواهد بود.
قاضی نوری خاطرنشان کرد: البته برخی شاخصها در مورد همه مناطق ایران مصداق چندانی ندارند، مانند شاخصهایی که برای جذب دانشجویان بینالمللی در مقیاس خاصی هستند. باید تلاش کنیم با تمرکز بر منطقه خاصی که پتانسیل جذب دانشجویان بینالمللی را دارد، برنامهریزی کنیم. در نتیجه، کسب رتبه بینالمللی بدون توجه به ویژگیهای منطقه سودمند نخواهد بود.
رئیس مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور درباره اختلاف رتبه جهانی علمی و رتبه فناوری ایران تصریح کرد: پیشرفت در فناوری منحصرا از علم نمیآید. این تصور که فناوری دنباله بلافصل علم است، نادرست است. اینگونه نیست که همه علوم بتوانند به فناوری تبدیل شوند. فناوری در برخی موارد به علم وابسته است و در برخی دیگر از موارد در صنعت و با سعی و خطا به دست میآید.
وی تاکید کرد: ارتباط علم و فناوری به این معنا که هرگاه علم رشد داشت، فناوری پیشرفت کند، حداقل در کوتاه مدت محقق نمیشود. پایینتر بودن رتبه فناوری ایران در جهان در مقایسه به علم، ضعف نظام علمی نیست. در برخی حوزهها مانند علوم انسانی اصلا نمیتوان انتظار داشت که علم به فناوری منجر شود. یافتههای علوم انسانی ممکن است سالها بعد در جامعه اثرگذار شود. ارتقا در حوزه فناوری نیازمند همکاری صنعت با دانشگاهها است