به خاطر سپردن یک رویداد باعث تولید امواج مغزی می شود

نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است، بر خلاف باور علمی رایج، به خاطر سپردن یک رویداد بیشتر از درگیری واقعی با آن رویداد باعث تولید امواج مغزی مرتبط با حافظه می شود. این یافته می تواند درمان از دست دادن حافظه در افراد مبتلا به آسیب مغزی یا اختلالات شناختی را بهبود بخشد.

به گزارش سیناپرس، وقتی بسیاری از نورون‌ها فعال می ‌شوند، پالس‌های الکتریکی ریتمیک درست مانند موجی از تماشاگران که دست‌های خود را در یک استادیوم مملو از جمعیت بالا می ‌برند ایجاد شده و بازتابی قابل تشخیص از آنچه در مغز ما می ‌گذرد تولید می ‌کنند.

این امواج مغزی یا نوسانات عصبی بسته به دامنه و فرکانس آنها به پنج دسته تقسیم می شوند که شامل گاما، بتا، آلفا، تتا و دلتا می شود. امواج گاما را هنگامی که در حال حل مسئله یا یادگیری هستیم، بتا زمانی که هوشیار یا هیجان زده ایم، آلفا زمانی که از نظر جسمی و ذهنی آرام هستیم، تتا در لحظات خلاقیت و مراقبه و امواج دلتا در خواب عمیق و بدون رویا را نشان می دهیم.

تحقیقات قبلی نشان داده اند که نوسانات تتا در هیپوکامپ، یک ساختار پیچیده در اعماق لوب تمپورال مغز، با شکل‌گیری حافظه و ناوبری فضایی مرتبط است. به گزارش سیناپرس، مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه آریزونا انجام شده عواملی را که باعث تولید این نوسانات تتا می شود، بررسی کرده است.

تصور می شد که در مقایسه با شکل گیری حافظه، محیط بیرونی فرد نقش مهم تری در ایجاد نوسانات تتا دارد. یعنی نوسانات ایجاد شده در حین درگیر شدن در یک رویداد بیشتر از نوسانات ایجاد شده در هنگام ایجاد خاطره از آن رویداد بود. با این حال، مطالعه فعلی نشان می دهد که این مورد صحیح نیست.

سارا سگر (Sarah Seger) پژوهشگر اصلی این مطالعه گفت: به‌طور شگفت‌ انگیزی، ما متوجه شدیم که نوسانات تتا در انسان‌ها زمانی که کسی فقط چیزهایی را به خاطر می ‌آورد، در مقایسه با تجربه مستقیم رویدادها بیشتر شایع است.

محققان ۱۳ بیمار را که با استفاده از الکترودهای داخل جمجمه برای تشنج های صرع تحت نظارت بودند، انتخاب کرده و نوسانات تتا هیپوکامپ آنها را ثبت کردند. بیماران یک ناوبری فضایی را روی رایانه لپ‌تاپ انجام داده و با استفاده از هدایت گر در شهر واقعیت مجازی (VR) حرکت کردند تا به فروشگاه خاصی برسند. هنگامی که آنها به مقصد رسیدند، آزمایش متوقف شد و از بیماران خواسته شد مکانی را که ناوبری خود را از آنجا شروع کرده اند تصور کنند و مسیری را که اخیراً طی کرده اند به صورت ذهنی پیمایش کنند.

در طول فرآیند ناوبری مبتنی بر هدایت گر، نوسانات تتا در مقایسه با نوساناتی که در زمانی که بیماران فقط مسیر را تصور می کردند، کمتر و مدت زمان کمتری داشتند. بر اساس این یافته ها محققان به این نتیجه رسیدند که حافظه محرک اصلی فعالیت تتا در انسان است.

دانشمندان می گویند: یافته های آنها می تواند برای کمک به بهبود حافظه در افراد مبتلا به آسیب مغزی یا اختلالات شناختی ناشی از سکته مغزی، تشنج یا بیماری هایی مانند بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد. به گفته محققان، درگیر شدن در آموزش شناختی و توانبخشی با ایجاد فعالانه خاطرات توسط افراد، نوسانات تتا را تحریک می کند که پتانسیل بهبود حافظه را در طول زمان دارد.

به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Neuron منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.