درد مفاصل منجر به بیماری های روانی می شود

نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد: درد مفاصل و بیماری های روانی با یکدیگر مرتبط بوده و علائم اضطراب تنها زمانی بهبود می ‌یابد که بیمار پیشرفت‌ های عمده ‌ای در عملکرد فیزیکی داشته و در مفاصل وی کمتر شده باشد.

به گزارش سیناپرس، بسیاری از افرادی که دچار بیماری و درد مفاصل هستند، شاهد تغییر در خلق و خو بوده و دچار مشکلاتی نظیر افسردگی و اضطراب می شوند. متاسفانه، تحقیقات نشان می‌دهد،حتی پس از کاهش درد فیزیکی، بهبود یا اصلاح مفصل آسیب دیده اغلب سلامت روان این افراد بهبود پیدا نمی کند.

محققان طی این مطالعه جدید دریافتند: علائم اضطراب تنها زمانی بهبود می‌ یابد که بیمار پیشرفت‌ های عمده ‌ای در عملکرد فیزیکی خود داشته باشد. البته حتی زمانی که بهبود عملکرد فیزیکی در این بیماران قابل توجه بود، افسردگی آن ها به طور معناداری بهبود نیافت.

دکتر ابی چنگ، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار جراحی ارتوپدی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، در این رابطه می ‌گوید: ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا بیماران با بهبود عملکرد فیزیکی و کاهش درد، علائم کمتری از اضطراب و افسردگی دارند یا خیر. پاسخ این است که آن ها اکثرا شاهد کاهش این علائم نیستند. از منظر پزشکی این موضوع کاملا منطقی است که افراد در هنگام تجربه درد احساس ناامیدی، اضطراب یا افسردگی کنند.

چنگ در این رابطه گفت: آن چه برای من جالب بود این بود که در مواردی که بیماران بهبود قابل توجهی در سلامت جسمانی داشته و اضطراب آن ها تا حدودی کاهش پیدا می کرد اما افسردگی در بسیاری از موارد بهبود نمی ‌یابد.

به گزارش سیناپرس، به همین دلیل پزشکان باید درک کنند بیمار دقیقا چه حسی دارد زیرا رفتار و باورهای آن ها با یکدیگر کاملا متفاوت است. برای نمونه یک بیمار ممکن است خوشحال باشد که پس از درمان می تواند یک کیلومتر راه برود و این خوب است. اما برخی بیمارانی که در شرایط مشابه هستند ممکن است خوشحال نباشند، زیرا آن ها قبلا در مسابقات ماراتن شرکت می کردند و اکنون یک کیلومتر راه رفتن برای آن ها موضوع مهمی نیست.

به این ترتیب شاهد هستیم که ادراک بیماران از سلامتی آن‌ ها واقعاً مهم است و لزوماً وقتی درد کاهش یافته و عملکرد فیزیکی بهبود می ‌یابد، شرایط روانی آن ها رو به بهتر شدن نخواهد رفت.

برای مطالعه این موضوع، محققان از داده های بیش از ۱۱ هزار بیمار تحت درمان در کلینیک های ارتوپدی دانشگاه واشنگتن در طی نزدیک به هفت سال استفاده کردند.به گزارش سیناپرس، هنگام معاینه، به هر بیمار یک تبلت داده شده و سؤالاتی در مورد اینکه آیا مشکلات ارتوپدی آن ها در زندگی شخصیشان اختلال ایجاد می کند یا خیر پرسیده شد.

از جمله سؤالات ارائه شده این بود: در هفت روز گذشته، چقدر درد با توانایی شما در انجام کارهای خانه تداخل داشته است؟ در هفت روز گذشته، درد چقدر خوابیدن را برایتان سخت کرده است؟

این پرسشنامه همچنین در مورد سلامت روان و سلامت هر فرد سوال می کرد. دکتر چنگ در این رابطه گفت: هدف ما درمان کامل یک فرد است، نه فقط اصلاح لگن یا زانو و رفع مشکلات جسمی، زیرا دردهای فیزیکی با خلق و خو، اضطراب، حتی با افسردگی مرتبط است.

به گزارش سیناپرس، در حالی که برخی از مطالعات نشان داده اند، درمان مشکلات اسکلتی عضلانی خاص منجر به حداقل برخی بهبود ها در علائم سلامت روان شده است، اما ممکن است بیماران شش ماه پس از جراحی شاهد کاهش سطح اضطراب باشند، اما پنج سال بعد داستان ممکن است بسیار متفاوت باشد. این علائم اضطراب اغلب برمی گردند و به همین دلیل تمرکز تیم درمان نباید صرفا روی مشکلات مفاصل بیمار باشد.

شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی JAMA Open منتشر شده است.

مترجم: فاطمه کردی

No tags for this post.