ما با قلب خود قضاوت می کنیم نه با مغز

سیگنال‌هایی از قلب، احساسات ما را در مورد اعتماد به قضاوت خود یا دیگران شکل می‌دهند.

به گزارش سیناپرس همدان، یک مطالعه اخیر توسط دانشگاهیان رویال هالووی که در Cognition منتشر شده است، نشان می دهد که چگونه قلب ما بر میزان اثر پذیری ما از نظرات دیگران تأثیر می گذارد.

این مطالعه که توسط دکتر ماریانا فون مور و پروفسور مانوس تساکیریس از دپارتمان روانشناسی انجام شد، بررسی کرد که چگونه سیگنال‌های قلب ما به مغز ما بر میزان پایبندی ما به قضاوت خود یا تصمیم به پیروی از دیگران تأثیر می‌گذارد.

قلب و مغز در ارتباط دائمی هستند و در هر ضربان قلب، مغز اطلاعاتی در مورد وضعیت بدن دریافت می کند، مانند میزان آرامش یا برانگیختگی آن.

محققان از این بینش‌ها برای بررسی این موضوع استفاده کردند که آیا ارزیابی یک رویداد در طول ضربان قلب می‌تواند باعث شود کسی به نظر خود شک کند و به جای آن از نظرات دیگران پیروی کند.

در دو آزمایش، عکس‌هایی از چهره‌ها به شرکت‌کنندگان نشان داده شد که یا در مرحله‌ای که قلب منقبض می‌شود و سیگنال‌ها را به مغز می‌فرستد (مرحله سیستولیک چرخه قلبی) یا بین انقباضات (مرحله دیاستولیک)، زمانی که قلب آرام می شود و حداقل اطلاعات را به مغز می فرستد. در هر مورد، از آنها خواسته شد تا قضاوت کنند که چقدر چهره ها را قابل اعتماد می دانند.

سپس محققان میزان تغییر نظر شرکت کنندگان را در پی بازخوردهای اجتماعی که دریافت کردند اندازه گیری کردند. در آزمایش اول، شرکت کنندگان با دیدن بسیاری از کاربران آنلاین دیگر در مورد آن چهره ها اظهار نظر کردند و در آزمایش دوم، با شرکت کننده دیگری به تعامل در مورد آن چهره ها پرداختند. پس از بازخورد اجتماعی، از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک بار دیگر بگویند که چقدر چهره را قابل اعتماد می دانند.

در هر دو آزمایش، افراد زمانی که چهره‌ها در حین انقباض قلب نشان داده می‌شوند، بیشتر از زمانی که چهره‌ها در بین ضربان‌های قلب نمایش داده می‌شوند، نظر خود را تغییر دادند. به عبارت دیگر، شرکت کنندگان در هنگام نمایش چهره ها در هنگام تپش واقعی قلب، زمانی که مغز اطلاعاتی در مورد وضعیت بدن دریافت می کرد، بیشتر تحت تأثیر نظرات دیگران قرار گرفتند.

دکتر ماریانا فون مور از دپارتمان روانشناسی رویال هالووی گفت: ما می دانیم که چند صد میلی ثانیه اول در درک چهره، اولین برداشت ما را تعیین می کند، و یافته های ما نشان می دهد که این اولین برداشت پس از آن، بسته به اینکه چه زمانی در طول چرخه قلبی افراد برای اولین بار این چهره را دیده اند، کم و بیش مستعد تاثیر پذیری از نظرات دیگران می شود.

یافته های این مطالعه به ما کمک می کند تا درک کنیم که چگونه تأثیرات اجتماعی بر تصمیم گیری ما می تواند به سیگنال هایی که بدن از طریق قلب به مغز منتقل می کند بستگی داشته باشد. نتایج ممکن است با توجه به نقش تصمیم‌گیری اجتماعی در زندگی روزمره ما، پیامدهای مهمی داشته باشد، که می‌تواند از انتخاب‌های پیش پا افتاده (مثلاً چه فیلمی تماشا کنیم) تا موارد مهم (مثلاً به چه کسی در انتخابات بعدی رای دهیم) متغیر باشد.

پروفسور مانوس تساکیریس، از گروه روانشناسی در رویال هالووی، افزود: اگرچه ما معمولاً رویدادهایی را درک می کنیم که معمولاً بیشتر از یک ضربان قلب طول می کشند، تحقیقات ما، و همچنین آزمایشگاه‌های دیگر، نشان می‌دهد که نقطه دقیق چرخه قلبی که در آن رویدادها برای اولین بار درک می‌شوند، می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای بر نحوه پردازش اطلاعات مغز ما داشته باشد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه سیگنال‌های بدن ما، در این مورد قلب، احساسات درونی و تصمیم‌گیری ما را در محیط‌های اجتماعی شکل می‌دهد.

منبع: ژورنال Cognition

مترجم: کیانوش کرمی