لزوم هماهنگی ساعت زیستی بدن مادر با ساعت زیستی رحم

اگر شما هم فرزندی در راه دارید، بهتر است به عنوان یک مادر، توجه بیشتری به خواب شبانگاهی خود داشته باشید. بر اساس پژوهش جدیدی که به تازگی منتشر شده، زحم زنان دارای نوعی «ساعت زیستی» است که باید با ساعت زیستی بدن مادر هماهنگ باشد تا به این ترتیب محیطی مناسب برای رشد جنین فراهم شود. عدم هماهنگی میان این دو ساعت زیستی می تواند موجب افزایش احتمال تمام نشدن دوره 9 ماهگی بارداری و حتی سقط جنین خودبخودی شود.

عدم هماهنگی میان ساعت زیستی رحم و ساعت زیستی بدن مادر سبب می شود که ژنهای ساعت زیستی در سلول های دیواره رحم غیر فعال شده و این امر در نهایت سبب به خطر افتادن بارداری می شود. این یافته جدید به کارشناسان بارداری و پژوهشگران کمک می کند تا بتوانند راهبردهایی برای بهینه سازی محیط رشد جنین به منظور کمک به بارداری بهتر بیابند.

در حال حاضر از هر شش زوج در جهان، یک زوج با مشکل ناباروری مواجه است. سقط خودبخودی جنین یکی از رایج ترین انواع ناباوری است. از هر هفت بارداری، یکی از آنها زودتر به تولد پیش از موعد فرزند می انجامند که در بیشتر موارد این زمان 12 هفته ای است. تخمین زده می شود که 5 درصد از زنان، دو بارداری ناکامل را تجریه می کنند و حدود یک درصد از آنها نیز سه بار (یا بیشتر) با این مساله روبرو می وشند. از دیدگاه پزشکی، هنوز راه حلی جامع برای سقط جنین خودبخودی یافت نشده است.

پژوهشگران به تازگی از رحم 70 زن که چندین بار دچار سقط جنین خودبخودی بودند نمونه برداری بافت کردند. این سلول های نمونه سپس به گونه رشد داده شدند تا حالتی شبیه به بارداری شبیه سازی شود. آنها به این نتیجه رسیدند که عدم هماهنگی بین ساعت زیستی رحم ساعت زیستی مادر پیامدهای نامطلوبی به همراه دارد.

یکی دیگر از یافته های این پژوهش این بود که حتی اندکی ناهماهنگی بین این دو ساعت زیستی می تواند به افزایش بروز مشکلاتی نظیر تولد زودهنگام و یا محدودیت رشد جنین بیانجامد.

این یافته ها در مقاله ای در نشریه FASEB Journal منتشر شده است. 

No tags for this post.