ساخت واکسن به کمک چاپگرهای سه بعدی

روز گذشته تیمی از محققان موسسه فناوری ماساچوست از یک چاپگر سیار برای ساخت واکسن رونمایی کردند که می تواند برای برنامه های واکسیناسیون واکنش سریع در مناطق دورافتاده فاقد کادر پزشکی، تجهیزات و زیرساخت های حیاتی مانند یخچال استفاده شود.

به گزارش سیناپرس، پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست از چاپگر سه بعدی جدید رو نمایی کردند که می تواند در شرایط اضطراری و با سرعت مناسبی، واکسن تولید کند. این واکسن را می توان از طریق تکه هایی که حاوی صدها میکروسوزن چاپ شده با جوهر حاوی مولکول های واکسن محصور شده در نانوذرات چربی است، ساخته و به افراد ارايه داد.

گفتنی است، این واکسن فوق به شکل واکسن های سنتی دارای سوزن نبوده و به شکل برچسب روی بدن انسان نصب شده واین میکروسوزن‌ ها که از PVC و PVA محلول برای تولید ساختار پشتیبانی سه بعدی استفاده می کنند، در زیر پوست حل شده و مواد سازنده واکسن را بدن افراد آزاد می‌ کنند.

محققان این تیم مطالعاتی معتقدند: به کمک این واکسن ‌های چسبنده پوستی در حال توسعه برای فلج اطفال، سرخک و سرخجه، می توان به حل مشکل قدیمی تامین سریع واکسن‌ ها و دارو ها برای کسانی که در مناطق دور افتاده به آن ها نیاز دارند، کمک کرد.

آنا ژاکلنک (Ana Jaklenec)، پژوهشگر ارشد این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق، گفت: ما می ‌توانیم با کمک این چاپگرها تولید واکسن بر اساس تقاضا داشته باشیم.

وی در ادامه توضیحاتش خاطرنشان کرد: این تیم کارآمدی روش فوق را با تولید واکسن کووید-۱۹ نشان داده است. برای نمونه اگر شیوع ابولا در یک منطقه خاص وجود داشته باشد، می ‌توان تعدادی از این چاپگرها را به آنجا فرستاد و مردم آن مکان را واکسینه کرد.

به گزارش سیناپرس، برای آزمایش این واکسن چاپی، به دو دسته از موش‌ها دو دوز واکسن کووید-۱۹ به فاصله چهار هفته داده شد، یکی از طریق تزریق عضلانی سنتی و دیگری از طریق چسب پوستی چاپ شده توسط این سیستم جدید. بررسی های انجام شده نشان داد: موش ‌هایی که پچ میکروسوزن تولید شده توسط این واکسن های جدید را دریافت کردند، پاسخ آنتی ‌بادی قوی مشابه موش ‌هایی که واکسن تزریقی سنتی دریافت کردند، داشتند.

در آینده محققان قصد دارند این فرآیند را برای واکسن‌های غیر RNA، از جمله واکسن ‌هایی که از پروتئین‌ ها یا ویروس‌ های غیرفعال ساخته شده ‌اند، تطبیق دهند.

جاکلنیک در ادامه توضیحاتش گفت: ترکیب جوهر در تثبیت واکسن‌های mRNA کلیدی است، اما جوهرهای زیستی می‌ تواند حاوی انواع مختلفی از واکسن ‌ها یا حتی دارو هایی باشد که به انعطاف ‌پذیری آن‌ چه می‌ تواند از طریق پلتفرم میکروسوزن تحویل داده شود، کمک ‌کند.

به گزارش سیناپرس، دکتر جوزف دسیمون، استاد پزشکی و مهندسی شیمی در دانشگاه استنفورد نیز در این رابطه می گوید: این فناوری جدید به طور ویژه هیجان انگیز است زیرا توانایی تولید واکسن ها را در صورت تقاضا درک می کند.

شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Biotechnology، منتشر شده است.

مترجم: فاطمه کردی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا