پژوهش ها پاسخ دادند؛
چرا افراد نزدیک، بیشترین صدمه را به ما می زنند؟

خانواده و دوستی های نزدیک با وجود همه شادی هایی که به ارمغان می آورند، اغلب شامل درگیری، خیانت، پشیمانی و رنجش می شوند که یادآور این واقعیت است که افراد نزدیک به ما اغلب بیشترین صدمه را به ما می زنند.

به گزارش سیناپرس، روانشناسی به ما کمک کرده است که بیشتر در مورد شکست روابط نزدیک و عواملی که جدایی و رنجش را محتمل تر می کند، بفهمیم. به گفته کارشناسان، در طول زندگی، اجتناب از آزار، ناراحتی یا درگیری با افرادی که دوستشان داریم، دشوار است. این بخشی اجتناب ناپذیر از اکثر زندگی ها است و یادگیری نحوه مذاکره با آن هدف مفیدتر و واقعی تر از اجتناب از آن است.

محققان توضیح می دهند: اولین قدم درک این است که چه چیزی تعارض رابطه را دشوار می کند و رویکردهای متفاوتی که افراد نسبت به آن دارند.

در یک پژوهش جدید، روان ‌شناسان کانادایی جودی مکینن (Judy Makinen) و سوزان جانسون (Susan Johnson) از اصطلاح آسیب‌ های دلبستگی برای توصیف انواع زخم‌هایی استفاده کرده ‌اند که توسط نزدیک‌ترین افراد به ما زده شده که شامل ترک شدن، خیانت یا بدرفتاری می شود.

به گفته پژوهشگران، این زخم ها به شدت دردناک هستند، زیرا ایمنی، اعتماد یا وفاداری افراد را زیر سوال می برند. این زخم ها واکنش های عاطفی و رفتاری بی شماری از جمله پرخاشگری، رنجش، ترس، اجتناب و بی میلی به بخشش را تحریک می کنند. این پاسخ ها به عنوان واکنش محافظت از خود تکامل یافته و ریشه در تاریخچه و شخصیت شخصی ما دارند.

مکینن توضیح می دهد: درد می تواند به طور نامحدود باقی مانده و همچنان بر زندگی ما تأثیر بگذارد. بنابراین، روانشناسان در مورد اینکه چگونه افراد التیام می یابند، از آسیب عبور کرده و فقط به آموخته ها بسنده می کنند که از این رابطه چه چیزی یاد گرفته اید، چراکه این موضوع باعث رشد می شود.

دیوید دبلیو جانسون (David W. Johnson) روانشناس اجتماعی استدلال کرد که پاسخ‌ها و راهبردهای ما در حل تعارض شامل تلاشی برای متعادل کردن نگرانی‌های خودمان با نگرانی‌های سایر افراد درگیر است. در ادامه جانسون پنج سبک یا رویکرد اصلی را برای این اقدام متعادل بیان کرد.

او افراد را به حیوانات با خصوصیات متفاوت تشبیه می کند. به گفته او، پس از شکست لاک پشت ها می کشند و هم اهداف خود و هم رابطه را رها می کنند. کوسه ها رفتاری تهاجمی و قدرتمند دارند و به هر قیمتی از اهداف خود محافظت می کنند.

خرس های عروسکی به دنبال حفظ صلح و آرامش هستند و اهداف خود را به طور کامل حذف می کنند. روباه ها سبک سازشکارانه ای را اتخاذ می کنند و نگران فداکاری‌هایی هستند که از هر دو طرف انجام می‌شود و راه‌حل را امتیاز می ‌دانند.

جغدها سبکی را اتخاذ می کنند که تعارض را مشکلی می داند که باید حل شود بنابراین، آماده حل آن از طریق هر راه حلی هستند که هر دو طرف مسیری را برای دستیابی به اهدافشان و حفظ رابطه ارائه می دهند.

به گفته دانشمندان، یافته های تحقیقات نشان داده است که سبک های حل تعارض ما با شخصیت و تاریخچه دلبستگی ما مرتبط است. به عنوان مثال، افرادی که تجربیات اولیه دلبستگی به آنها آموخته است که احساسات آنها بی اهمیت هستند، ممکن است به احتمال بیشتری سبک های مدیریت تعارض را توسعه دهند که به طور غریزی نیازهای آنها را به حداقل برساند و به روش خرس عروسکی عمل کنند.

به گزارش سیناپرس، موارد ذکر شده گویای این موضوع است که همه انسانها خطاپذیر هستند. محققان توصیه می کنند که دست از رقابت بر سر اینکه چه کسی بیشتر زیان دیده بردارید، همدلی را پیشه کرده و مسئولیت رنج خود را حتی در تلخ ترین حالت، بپذیرید.

مترجم: مهگل غفاری

منبع: sciencealert

No tags for this post.