چرا برخی افراد در موزه ها گریه می کنند؟

هنر برای همه افراد جذاب بوده و مردم در سراسر جهان خلاقیت تولید شده توسط ذهن دیگران را تحسین می کنند. این موضوع می تواند منجر به احساساتی شدن بیش از حد شده و به همین دلیل شاهد هستیم برخی افراد در مواجه شدن با شاهکارهای هنری به گریه می افتند.

به گزارش سیناپرس، برخی افراد بدون دلیل در موزه ها و هنگام برخورد با آثار و شاهکارهای هنری به گریه می افتند. اگرچه  مکانیسم هایی که توضیح می دهند چگونه این اتفاق می افتد هنوز نامشخص است اما به تازگی یک مطالعه جدید توسط تیمی از پژوهشگران دانشگاه تورکو نشان می دهد که تماشای هنر چگونه بر احساسات ما تأثیر می گذارد.

طی این پژوهش در مجموع ۱۱۸۶ نفر مورد بررسی قرار گرفته و در این مطالعه از نظرسنجی های آنلاین و ضبط حرکات چشم شرکت کنندگان در آزمایشگاه استفاده شده و واکنش افراد به بیش از ۳۰۰ اثر هنری اندازه گیری شد. شرکت کنندگان باید احساساتی را که آثار هنری مختلف در درون آن ها برانگیخته می‌ کردند، توصیف می‌کردند.

پروفسور لوری نومنما (Lauri Nummenmaa)  از مرکز PET در دانشگاه تورکو فنلاند در این رابطه می گوید: مشاهده هنر انواع مختلفی از احساسات و عواطف را در مردم بر می انگیزد. با وجود اینکه بسیاری از قطعات موضوعات غم انگیز یا ترسناک را نشان می دادند، احساساتی که مردم تجربه کردند عمدتا مثبت بود. احساسات بدنی برانگیخته شده توسط هنر نیز به این احساسات کمک می کند. در واقع هر چه واکنش بدن به اثر هنری قوی تر باشد، احساسات تجربه شده توسط سوژه قوی تر می شود. در آثار هنری، فیگور های انسانی جالب ‌ترین موضوع بودند و بیشتر به آن نگاه می ‌شد. مردم تمایل دارند با احساسات یکدیگر همدردی کنند و این مساله احتمالاً در زمانی که به چهره های انسانی در آثار هنری نگاه می کنیم نیز صدق می کند.

به گزارش سیناپرس، آکادمیسین ریتا هاری از پژوهشگران این تیم مطالعاتی و استاد دانشگاه آلتو در این رابطه می ‌گوید: احساسات انسانی ارائه‌ شده در آثار هنری می ‌تواند از طریق پدیده ای به نام  آینه‌ سازی توسط مخاطبین جذب شود.

باید توجه داشت که احساسات در هنر نقشی اساسی دارند و سیستم های شناختی و عاطفی ما همگی در چگونگی تجربه آن نقش دارند. برای دانستن این موضوع حتی به تحقیق زیادی نیاز نیست. با این حال، پژوهش های جدید به تعمیق این درک کمک می ‌کند تا کمی عمیق ‌تر در مورد نحوه کارکرد و معنای آن برای درمان سلامت روان کمک کند.

پروفسور لوری نومنما در این رابطه توضیح می دهد: نتایج مطالعات ما نشان می دهد که بدن ما نقش مهمی در تجربه زیبایی شناسی دارد. احساسات بدنی می تواند انسان را به سمت هنر بکشاند. هنر احساسات را در بدن برمی انگیزد و چنین تحریکی در مراکز لذت بدن برای بیننده احساس خوشایندی می کند. به همین دلیل است که می توان از احساسات و احساسات بدنی برانگیخته شده توسط هنر، به عنوان مثال، در توانبخشی و مراقبت از سلامت روان استفاده کرد.

از آنجایی که این پروژه فقط از احساسات خود گزارش شده  توسط افراد استفاده می کرد، تحقیقات بیشتر با تمرکز بر پاسخ روانی فیزیولوژیکی از طریق ردیابی وضعیت بدن در زمان واقعی می تواند نتایج دقیق تری در این رابطه ارائه دهد. به طور کلی، این مطالعه از شواهد موجود حمایت می کند که بر اساس آن مشخص می شود استفاده از هنر نه تنها به عنوان یک منبع مثبت برای همه مردم، بلکه به عنوان یک مداخله درمانی مناسب می تواند استفاده شود.

به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Cognition & Emotion منتشر شده است.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.