کدام انسانها تیراندازی با کمان را به اروپا آورده اند؟

یافته های یک مطالعه جدید نشان می ‌دهد: انسان‌های خردمند که حدود ۵۴ هزار سال پیش به اروپا رسیدند، تیر و کمان را به آن قاره وارد کردند.

به گزارش سیناپرس، محققان ابزارهای ریز سنگی مثلثی شکل و سایر مصنوعات حفاری شده در پناهگاه صخره ای در جنوب فرانسه به نام Grotte Mandrin را بررسی کردند.

لور متز (Laure Metz) باستان شناس دانشگاه اکس مارسی در فرانسه و همکارانش متقدند که هومو ساپین‌ها احتمالاً تکنیک های تیراندازی با کمان را از آفریقا به اروپا آورده اند.

مارلیز لومبارد (Marlize Lombard) باستان شناس از دانشگاه ژوهانسبورگ، می گوید: هیچ کمانی در سایت یافت نشد. اقلام چوبی مانند کمان ضعیف هستند و برای مدت های طولانی دوام نمی آورند. قدیمی‌ترین کمان‌های دست ‌نخورده که در باتلاق‌های شمال اروپا یافت شده ‌اند، مربوط به حدود ۱۱ هزار سال پیش است.

متز در ادامه می گوید: اکتشافات قبلی سنگ و نقطه استخوان نشان می دهد که شکار با تیر و کمان در آفریقا بین ۶۰ تا ۸۰ هزار سال پیش آغاز شده است و دندان‌های فسیلی که قبلاً پیدا شده بود نشان می ‌دهد هومو ساپین‌های در اوایل ۵۶۸۰۰ سال پیش، بسیار قبل از مرگ نئاندرتال‌ها در حدود ۴۰ هزار سال پیش و خیلی زودتر از آن چیزی که محققان تصور می ‌کردند، برای اولین بار به اروپا رسیدند.

متز می ‌گوید: تحقیقات ما نشان داد که اولین انسان‌های هومو ساپین‌های شناخته‌ شده که به سرزمین ‌های نئاندرتال ها مهاجرت کردند، در استفاده از کمان تسلط داشتند.

گفتنی است هیچ مدرکی نشان نمی دهد که نئاندرتال هایی که در آن زمان در اروپا حضور داشتند، تیرهایی را به سمت شکار پرتاب می کردند. همچنین مشخص نیست که آیا تیراندازی با کمان نسبت به نیزه‌هایی که توسط نئاندرتال‌ها رانده یا پرتاب می‌ شوند، مزایای شکار قابل ‌توجهی برای هومو ساپین‌ها داشته است یا خیر.

در میان ۸۵۲ اثر سنگی حفاری شده در لایه رسوبی در گروت ماندرین مربوط به حدود ۵۴ هزار سال پیش، ۱۹۶ نقطه سنگی مثلثی آسیب زیادی را به نمایش گذاشتند.به گزارش سیناپرس، ۱۵ نقطه سنگی دیگر نشانه هایی از آسیب شدید و تغییرات ناشی از فعالیت های قصابی مانند برش را نشان می دهد.

مقایسه این یافته‌ها با آسیب به نمونه ‌های سنگی مصنوعات انجام شد که محققان از آن‌ها به عنوان نوک پیکان پرتاب شده از کمان و به عنوان نوک نیزه‌ها در دستگاه‌های پرتاب دستی استفاده کردند. شواهد مقایسه ای اضافی از سر پیکان های سنگی و استخوانی به دست آمده که توسط گروه های شکار اخیر و امروزی استفاده می شود.

آزمایش‌هایی که محققان با کپی ‌هایی از ابزارهای سنگی باستانی انجام دادند، نشان داد که نقاط سنگی با عرض کمتر از ۱۰ میلی‌متر، تنها زمانی به سرعت شکار می ‌رسند که به محورهای پیکانی که توسط کمان به حرکت در می‌ آیند، متصل شوند.

به گزارش سیناپرس، محققان نتیجه می ‌گیرند که نقاط سنگی بزرگ‌تر می‌توانند نوک پیکان یا نیزه‌های نوک‌دار باشند که با دست پرتاب شده یا از پرتابگرهای نیزه دستی پرتاب می‌ شوند. لومبارد می گوید، تازه واردان هومو ساپین‌ به اروپا ممکن است از نئاندرتال ها آموخته باشند که شکار نیزه در گروه های بزرگ در مناظر سرد اولویت دارد، چراکه ریسمان های کمانی به راحتی قطع می شوند و تعقیب طعمه از راه دور به صرفه نیست. اما یادگیری در مورد تیراندازی با کمان توسط هومو ساپین‌ها در مهارت های نئاندرتال ها نبوده است. بر اساس تحلیل‌های قبلی از تأثیرات مغزی روی سطوح داخلی جمجمه‌ های فسیلی، لومبارد معتقد است که مغز نئاندرتال‌ ها توانایی‌ های بصری و فضایی پیشرفته‌ ای را که انسان های خردمند برای شکار با تیر و کمان از آن استفاده می ‌کرد، ندارد.

شرح کامل این گزارش در مجله تخصصی Science Advances منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده

No tags for this post.