شیوه های ارتقای صنعت پول ساز گردشگری؛
هوشمندسازی صنعتی که موتور توسعه ایران است

پژوهشگران کشور در یک مطالعه پژوهشی جدید، موضوع هوشمندسازی گردشگری ایران را مطرح کرده و ابعاد مختلف پیاده سازی آن را بررسی و گزارش کرده اند.

به گزارش سیناپرس،امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگ ترین و متنوع ترین صنایع جهان، از مهم ترین منبع درآمد و عامل ایجاد فرصت های شغلی مناسب در بسیاری از کشورهای دنیا است. این صنعت که از آن به عنوان موتور توسعه نیز یاد می شود، توانسته است با ایجاد بالاترین ارزش افزوده مستقیم و غیرمستقیم بر سایر ابعاد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشورها تأثیرگذار باشد.

قدرت اثر این صنعت، ریشه در گردش مالی بالای آن دارد، به طوری که تنها در سال 2019 میلادی، ارزش آن نزدیک به 10 تریلیون دلار اعلام شده است. برای درک بهتر بزرگی این عدد، باید چنین بیان کرد که این مبلغ به تنهایی حدود 10 درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای جهان را تشکیل می دهد.

امروزه بنابر نظرات متخصصان، با ورود فناوری های نوین به حوزه های مختلف، شاهد گذار سریع به دوران فراصنعتی هستیم که این سرعت گذار، چالش هایی را نیز به دنبال داشته است. تا جایی که بقا در این دوره، تنها با مجهزشدن به فناوری های نوین میسر خواهد شد.

توسعه فناوری های نوین با تأثیر قابل توجه بر حوزه های مختلف، زمینه تحول، تسریع و تسهیل امور را با ایجاد بسترهای یکپارچه فراهم خواهد کرد. یکی از حوزه های تأثیرپذیر از این شرایط، حوزه کسب و کار است. به گزارش سیناپرس، صنعت گردشگری نیز با توجه به گردش مالی قدرتمند و اشتغال زایی قابل توجه، از این امر مستثنی نبوده و در سال های اخیر به عنوان یکی از کسب و کارهای سودآور و مهم، تجربیات و تحولات نوظهوری را تجربه کرده و با درک اهمیت این فناوری توانسته است با ایجاد تغییراتی محسوس، در جهت تطبیق خود با آن حرکت کند.

در یک تحقیق علمی که در همین خصوص انجام شده است، پژوهشگران واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی با همکاری دانشگاه علامه طباطبایی تلاش نموده اند تا هوشمندسازی صنعت گردشگری ایران را با تأکید بر توانمندسازی اجتماعی و فرهنگی مورد بررسی قرار دهند.

در این پژوهش 390 نفر از کارشناسان آژانس های مسافرتی به عنوان نمونه انتخاب شدند و  13 نفر از مدیران گردشگری کشور نیز مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند تا داده های مورد نیاز پژوهش جمع آوری شود. این داده ها سپس با استفاده از روش های آماری و کامپیوتر، تجزیه و تحلیل شدند.

بر اساس نتایج این تحقیق، چهار مؤلفه‌ توانمندسازی اجتماعی- فرهنگی، حکمرانی هوشمند، توسعه‌ی کاربرد تکنولوژی های نوین هوشمند و هوشمندسازی جامع خدمات گردشگری، به عنوان مؤلفه‌های اصلی هوشمندسازی صنعت گردشگری در ایران شناسایی شدند.

همچنین در این تحقیق مشخص شد: مؤلفه توانمندسازی اجتماعی و فرهنگی، خود شامل شش زیرمؤلفه احصاء شده زیر است: آموزش جامعه میزبان برای میهمان نوازی، استفاده از تکنولوژی های هوشمند، تولید محتوای آموزشی برای گردشگران، تقویت اعتماد الکترونیک در جامعه میزبان و گردشگران، فرهنگ سازی در جامعه میزبان و گردشگران برای پذیرش گردشگری هوشمند در سطح کشور و آموزش پایه ای جامعه برای برخورداری از مردم هوشمند.

به گفته زهرا خرازی محمدوندی آذر، پژوهشگر واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران و همکارش، روابط جامعه میزبان و گردشگران در یک مقصد گردشگری بسیار پیچیده است و می تواند چالش های زیادی را برای طرفین ایجاد کند. محققان اعتقاد دارند که جامعه میزبان باید خود را در همه سطوح برای اجرای نقش تأثیرگذارتر در توسعه گردشگری و همچنین در ارتباط با دولت و مجریان گردشگری در همه سطوح سازماندهی کند.

آنها می گویند: ارتباط دوسویه جامعه میزبان و گردشگر زمانی می تواند اهداف توسعه گردشگری را تحقق بخشد که هر دو گروه آموزش هایی را دریافت کنند. منظور از آموزش در این گروه، آموزش مستقیم به مفهوم عام نیست. بلکه این آموزش می تواند به شکل غیرمستقیم و در چارچوب توانمندی های بالقوه گردشگری نیز انجام شود.

این محققان می افزایند: توجه به این نکته نیز ضرورت دارد که نارضایتی احتمالی جامعه گردشگر از جامعه میزبان، تأثیرات منفی اجتماعی و فرهنگی بسیاری در توسعه گردشگری داشته و می تواند در طولانی مدت باعث کاهش گردشگران شود.

به گزارش سیناپرس، این یافته های علمی پژوهشی که درک و به کارگیری آن ها می تواند موجبات ارتقای صنعت گردشگری کشور را فراهم آورد در دوفصل نامه «مطالعات اجتماعی گردشگری» وابسته به پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی منتشر شده اند.

گزارش: محمدرضا دلفیه

No tags for this post.