آیا برای فرار از استرس ورزش می‌کنید یا افزایش تندرستی؟
فرار از استرس زندگی روزمره یک رفتار رایج انسان است که اشکال مختلفی دارد. به عنوان مثال، گاهی اوقات افراد خود را در یک فیلم گم می کنند، در حالی که دیگران با یک سرگرمی افکار منفی خود را کنار می گذارند.
به گزارش سیناپرس اردبیل، در اصطلاح روان‌شناختی، گریز، درگیر شدن در فعالیتی است که به فرد کمک می‌کند از احساسات ناخوشایند یا کسالت آور دوری کند یا آنها را فراموش کند. علاوه بر فیلم‌ها و سرگرمی‌ها، ورزش‌های تفریحی مانند دویدن نیز می‌تواند به فرد کمک کند که از این افکار فرار کند.
اگرچه ورزش برای بدن و ذهن مفید است، اما گاهی اوقات افراد ممکن است به ورزش وابستگی پیدا کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، آنها بیش از حد ورزش می کنند که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای سلامت جسمی نیز شود. طبق تحقیقات انجام شده، حدود 25 درصد از دوندگان تفریحی، علائم وابستگی به ورزش یا اعتیاد به ورزش را نشان می دهند.
برای بررسی ارتباط احتمالی بین دویدن و فرار، دانشمندان نروژی تصمیم گرفتند طرز فکر و انگیزه های دوندگان را بررسی کنند. به طور خاص، آنها می خواستند تعیین کنند که آیا افراد از دویدن برای توسعه خود (گریز تطبیقی یا self-expansion) یا خودسرکوبی (گریز ناسازگارانه یا self-suppression) استفاده می کنند و چگونه این امر بر وابستگی به ورزش تأثیر می گذارد.
براساس نتایج این مطالعه که در ژورنال Frontiers in Psychology منتشر شده است، شباهت های کمی بین شرکت کنندگانی که با اهداف مثبت (self-expansion) و کسانی که طرفدار روش های خودسرکوب گریز (self-suppression) برای ورزش کردن بودند، پیدا کردند. به عبارت دیگر، همانطور که گمان می رفت، ورزش با هدف مثبت رابطه مستقیمی با افزایش وضعیت تندرستی داشت. با این حال، شرکت کنندگانی که برای سرکوب خود و فرار از استرس و مشکلات دویدند، همان اثرات مثبت را نداشتند. همچنین، اگرچه هر دو روش فرار با وابستگی به ورزش مرتبط بودند، اما خودسرکوبی پیوند قوی تری نشان داد.
دکتر فرود استنسنگ، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه علم و صنعت نروژ، در بیانیه‌ای گفت: «مطالعات بیشتری با استفاده از طرح‌های تحقیقاتی طولی برای کشف بیشتر پویایی‌های انگیزشی و پیامدهای گریز ضروری است».
مترجم: تقی قاسمی
منبع: health news
