شکرگذاری به طور خاص باعث مهار استرس می شود

هرچه شکرگذارتر باشید، کمتر استرس خواهید داشت. این یافته محققان دانشگاه‌های ایرلند است که نشان داد،قدردانی یک اثر مهار کننده استرس منحصر به فرد بر واکنش ‌ها و بهبودی پس از استرس روان ‌شناختی حاد دارد که می ‌تواند به بهبود سلامت قلبی عروقی کمک کند.

به گزارش سیناپرس، با علم به اینکه استرس بر سلامت و تندرستی انسان تأثیر می گذارد، یعنی باعث افزایش فشار خون و افزایش عوارض قلبی عروقی و بیماری های عروق کرونر قلب می شود، مهم است که واکنش های خود را نسبت به استرس دانسته و دریابیم که آیا عواملی وجود دارد که نقش کلیدی در مهار استرس را ایفا کند.

در این رابطه، محققان دانشگاه‌های ایرلند به سرپرستی برایان لیوی (Brian Leavy) دریافتند که قدردانی و شکرگذاری بر تعادل و استرس تأثیر دارد. پژوهشگران توضیح می دهند که اگرچه تحقیقات قبلی نشان می ‌دهد که قدردانی و تعادل عاطفه نقش‌ های کلیدی مدیریت استرس را بازی می‌ کنند، اما تا به امروز اطلاعات کمی در مورد تأثیر این متغیرها بر بهبود قلبی عروقی از استرس روان ‌شناختی حاد وجود داشته است.

محققان همچنین به دنبال یافتن این موضوع بودند که آیا رابطه بین قدردانی و واکنش‌های قلبی عروقی استرس حاد روان‌شناختی را تعدیل می‌کند یا خیر.

این مطالعه از یک طرح آزمایشی درون آزمودنی با وظایف آزمایشگاهی استفاده کرد که در آن استرس به شرکت ‌کنندگان القا شد و سپس واکنش ‌پذیری قلبی عروقی و بازیابی در پاسخ به آن اندازه‌ گیری شد.

نتایج نشان داد: شکرگذاری پاسخ‌ های فشار خون سیستولیک پایین ‌تری را در طول دوره تست استرس پیش ‌بینی می ‌کند، به این معنی که حالت قدردانی یک اثر کنترل کننده استرس منحصر به فرد بر واکنش‌ها به استرس روان ‌شناختی حاد و بهبودی پس از آن دارد. همچنین مشخص شد که تعادل عاطفی تأثیرات قدردانی را تقویت می کند.

به گزارش سیناپرس، محققان معتقدند که این یافته‌ ها دارای کاربرد بالینی هستند، زیرا شکرگذاری و قدردانی کم هزینه بوده و می‌ تواند به سلامت روان کمک کند. به عنوان مثال، تحقیقات قبلی نشان داده است که چگونه بیماران قلبی که بیشتر شکرگذار بودند، نتایج قلبی عروقی بهتری نسبت به کسانی که این کار را نمی کنند، دارند. به گفته پژوهشگران، در ترکیب با نتایج این مطالعه و پژوهش های قبلی، شکرگذاری ممکن است یک نقطه مداخله مفید برای بهبود سلامت قلبی عروقی ما باشد.

شرح کامل این مطالعه و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Psychophysiology منتشر شده است.

مترجم:احسان محمدحسینی

No tags for this post.