نانوتیلاکوئید های گیاهی برای کاهش پیشرفت بیماری ها
تیمی از محققان در دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیانگ راهی برای استفاده از سلول‌های فتوسنتزی گیاهان در درمان آرتروز در موش‌ها ابداع کرده‌اند.
به گزارش سیناپرس، در مقاله خود که در مجله Nature منتشر شده است، این گروه توضیح می‌دهد که چگونه ساختارهای تیلاکوئیدی در مقیاس نانو به نام واحدهای نانوتیلاکوئید را در گیاهان ایجاد کرده و آنها را به سلول‌های حیوانی به عنوان راهی برای کند کردن یا توقف پیشرفت بیماری می‌رسانند. دو تن از اعضای تیم، پنگ‌فی چن و ژیان فنگ لین نیز یک گزارش تحقیقاتی منتشر کرده‌اند که به تشریح کار خود در همان شماره مجله می‌پردازد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که در برخی از بیماری‌های پیشرونده مانند آرتروز، سلول‌ها به دلیل آنابولیسم ناکافی (جایی که مولکول‌های ساده به مولکول‌های پیچیده تبدیل می‌شوند) مقدار انرژی لازم برای عملکرد مناسب را ندارند. تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که ترکیب ATP انرژی مورد نیاز سلول های پستانداران را تامین می کند.
تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که مولکول NADPH نقش مهمی در اجازه دادن به سلول ها برای استفاده از ATP ایفا می کند. و در نهایت، تحقیقات قبلی نیز نشان داده است که هر دو ATP و NADHP در گیاهان در طول فتوسنتز تولید می شوند. بنابراین، محققین به این فکر کردند که آیا ممکن است بتوان بخشی از امکانات گیاهی را به سلول پستانداران تحویل داد تا بتوان از آن برای تولید ATP و NADPH برای استفاده توسط سلول‌های پستانداران در هنگام اعمال نور استفاده کرد و فرآیند فتوسنتز را تحریک کرد.
برای کشف این موضوع، محققان ساختارهایی به نام واحدهای نانوتیلاکوئید (NTUs) از کلروپلاست های گیاهی ایجاد کردند. سپس آنها را با سلول های موش پوشاندند تا از حمله سیستم ایمنی موش به هنگام تزریق NTU به مفاصل زانو موش های مبتلا به استئوآرتریت جلوگیری کنند.
سپس نوری را بر روی مفاصل تابیدند تا فرآیند فتوسنتز و در نتیجه تولید ATP و NADPH را تحریک کنند. آزمایش نشان داد که این تکنیک منجر به بهبود آنابولیسم در سلول‌های موش شد که به نوبه خود منجر به کاهش پیشرفت بیماری (کاهش تخریب غضروف) در موش‌های آزمایش شد.
محققان پیشنهاد می‌کنند که آزمایش‌های اولیه آنها نشان می‌دهد که رویکرد آنها به عنوان یک رویکرد درمانی برای درمان بیماری‌های پیشرونده نویدبخش است. آنها همچنین خاطرنشان می کنند که همین رویکرد می تواند برای متابولیسم سلول ها به عنوان بخشی از فرآیند ایجاد سوخت های زیستی و شاید دیگر مواد شیمیایی مفید استفاده شود.
منبع : phys.org
مترجم: کیانوش کرمی
