پیشی گرفتن گرانی ها از خدمات توانبخشی

 به گزارش سیناپرس، مدیر عامل جامعه معلولان ایران خبر داد: تورم و گرانی ها مشکلات معلولان را دو چندان کرده است به طوری که معلولان از پس هزینه های روزمره خودشان نیز بر نمی آیند.

دکتر کامران عاروان، مدیر عامل جامعه معلولان ایران و رئیس هیات مدیره شبکه ملی تشکل های مردم نهاد معلولان جسمی و حرکتی در گفتگو با خبرنگار سیناپرس، گفت: امسال تقریبا بیستمین سالی است که روز جهانی معلولان برگزار می شود. این روز در ایران بابت شادباش و تبریک نیست بلکه بیشتر بابت یادآوری مشکلات این افراد است؛ مشکلاتی که باید توسط مسوولان رفع و رجوع شود. برنامه هایی که باید طی سال های مختلف انجام می شد اما به تعویق افتاده اند،کارهایی که به وقفه افتاده و مسوولان باید در برنامه های رسمی و توسعه و بودجه ای خودشان لحاظ کنند.

وی افزود: آمار دقیقی از تعداد معلولان کشور در دست نداریم اما طبق آمار سازمان بهزیستی حدود یک و نیم میلیون معلول تحت پوشش قرار دارند. تعداد دیگری از معلولان اکنون تحت پوشش نیستند. این افراد نیازمند به خدمات و امکانات رفاهی هستند تا بتوانند مانند سایر شهروندان از حق برابر خودشان استفاده کنند؛ معلولان به دنبال حق اضافی نیستند. آنها باید از همان حقی که افراد در شهرها، روستاها و مناطق استفاده می کنند، برخوردار باشند. معلولان نیز همان حق را مطالبه می کنند.

وی اظهارداشت:متاسفانه عقب ماندگی ها و کاستی ها در حوزه معلولان وجود دارد که امیدوار بودیم با پیشرفت های ایجاد شده و شعارهایی که دولت و مجلسی ها می دهند، خلاءها و مشکلات به تعویق افتاده در حوزه معلولان هرچه زودتر حل و قابل تحمل تر شود.

وی به چالش های حوزه معلولان پرداخت و در این خصوص به سیناپرس گفت: اکنون با چالش هایی مانند معشیت، اشتغال، مسکن، مناسب سازی و فرهنگ سازی معلولان مواجه ایم. هرچند اکنون اقداماتی در این خصوص انجام شده اما کفایت نکرده است؛به عنوان مثال عدد بیکاری معلولان دو رقمی است و هنوز تک رقمی نشده است، معلولان زیادی هنوز بیکارند یا شغل پایدار ندارند. اگر این دو مساله را با هم در نظر بگیریم، آمارها رقم بالاتری پیدا می کند. هنوز عده زیادی از معلولان نیازمند مستمری و حق پرستاری از سازمان بهزیستی و ارگان های حمایتی هستند. هرچند این مستمری ها نیز کفایت زندگی آنها را نمی دهند.

معلولان نسبت به تورم و گرانی ها عقب تر هستند

عاروان افزود: هزینه های توان بخشی نیز یکی دیگر از چالش های معلولان است. اکنون لوازم توانبخشی بیمه نشده اند. هرچند ارائه خدمات توانبخشی در شورای عالی بیمه مورد تایید قرار گرفته است اما فقط بیمه سلامت آن را پوشش می دهد. ما متقاضی بودیم که بیمه های دیگر مانند تامین اجتماعی، خدمات درمانی، بانکی و شهرداری نیز وارد این جریان شوند. مهمتر از آن خود بحث توانبخشی است که متاسفانه مدام قیمت های آن افزایش پیدا می کند.

وی خاطرنشان کرد: بحث بهداشتی و درمانی از دیگر مشکلاتی است که افراد معلول با آن مواجه اند. متاسفانه امروزه برخی از داروها با چندین برابر قیمت به دست معلولان می رسند. داروهایی که برای فرد معلول حیاتی است و زندگی و جان این افراد به آن بستگی دارد. متاسفانه در وضعیت اقتصادی کنونی خیلی از معلولان مساله بهداشتی و درمانی خودشان را رها کرده اند. این مساله معلولیت آنها را تشدید می کند. بدن آنها که نیاز به مراقبت های بیشتر دارند اما با ادامه این روال فرسوده تر و مستهلک تر می شود.

وی ادامه داد: این چالش ها چندگانه هستند وهمه افراد معلول را درگیر می کند. فرد معلول نمی داند به فکر نان شب یا به فکر تهیه ویلچر، بیکاری، بی خانمانی یا مسکن باشد و همه این مسائل فرد معلول و خانواده اش را تحت فشار قرار می دهد. درصد اندک حمایت های مالی نیز کفاف زندگی این افراد را نمی کند. معلولان نسبت به تورم، گرانی و تحریم ها خیلی عقب تر هستند.

وی تصریح کرد: در حال حاضر مستمری یک فرد معلول 30 درصد افزایش پیدا کرده است. مستمری یک فرد معلول 546 هزار تومان است. این مبلغ چقدر می تواند گرانی ها و تورم ها را پوشش دهد؟ اگر واقع بینانه تر به این مساله بنگریم، این مبلغ، تنها مبلغی دلخوش کننده برای افراد معلول است. اگر هزینه های روزمره یک فرد معلول را حساب کنیم. این هزینه کفاف حمل و نقل، خرید گوشت و میوه و … او را نمی دهد.

وی به سیناپرس گفت: اکنون خط فقر در کلانشهرها بیش از بیست میلیون تومان و در شهرهای دیگر هجده میلیون تومان برآورد شده است. مستمری که اکنون به یک خانواده چهار نفره تعلق می گیرد، یک میلیون و چهارصد و چهار هزار تومان است. این مساله باعث ایجاد فقر و آسیب های اجتماعی افراد معلول می شود.

معلولان باید شغلی در خور توانایی های خودشان داشته باشند

مدیر عامل جامعه معلولان ایران با واکاویی چرایی این مشکلات اظهارداشت: متاسفانه ما حلقه های ناقصی برای رفع معضلات معلولان جامعه ایجاد کرده ایم. به عنوان مثال شرایط درس خواندن این افراد را فراهم کرده ایم اما حلقه اشتغال و مناسب سازی محیط کار این افراد و فرهنگ سازی جامعه و کارفرماها را درست نکرده ایم. ساختمان بسیاری از اداره ها آسانسور ندارند که مشکلاتی در رفت و آمد افراد معلول ایجاد می کنند. برخی از کارفرماها هنوز به این درک نرسیده اند که افراد معلول نیز قادر به انجام کار هستند. سازمان بهزیستی ، وزارت رفاه و سازمان های دیگر هنوز طرح های اشتغال برای فرد معلول مشخص نکرده اند. اغلب در این نهادها و مراکز به افراد معلولی که حتی مدرک دکترا دارند، پست پاسخگویی تلفن یا مسوول دفتری داده می شود، در حالی که این افراد باید شغلی در خور توانایی شان داشته باشند.

وی یادآورشد: اکنون قانون استخدام سه درصدی را داریم. منتها دولت در حال کوچک سازی بوده و استخدام ها به حداقل رسیده است. به میزان نیروهای خروجی و بازنشسته، نیروی ورودی و استخدامی نداریم. در بخش خصوصی نیز مصوبه هایی از لحاظ دارایی و کمک های دیگر وجود دارد که با جدیت انجام نمی شود. بودجه های وام کارفرمایی، بیمه معلولان محدود و بروکراسی زیاد است. این مسائل باعث شده تا اکنون بحث اشتغال معلولان مرتفع نشود. از سوی دیگر تغییر مدیریت و روی کار آمدن وزرای جدید، بی برنامه بودن ها و وقفه زیاد در اجرای طرح های این حوزه ایجاد کرده است.

قانون حمایت از معلولان کامل اجرایی نشده است

رئیس هیات مدیره شبکه ملی تشکل های مردم نهاد معلولان جسمی و حرکتی با توصیه چند راهکار اساسی به سیناپرس گفت: در حال حاضر بحث مجلس، رصد قانون حمایت از حقوق معلولان است که اکنون تنها چند درصد آن اجرا می شود. اکنون بحث اشتغال نیروها را داریم که هنوز تبدیل وضعیت نشده اند. بسیاری از این افراد تحصیل کرده و با سابقه حداقل بیست سال به صورت پیمانکاری یا قراردادی معین مشغول به کار هستند که هیچ کدام از آنها تبدیل وضعیت نشده است. اکنون مجلس برای ایثارگران قانون گذاشته اما برای معلولان کاری نکرده است. مجلس حداقل می تواند افرادی که شاغل هستند را استخدام کند.

وی تصریح کرد: همچنین مجلس باید بحث بازنشستگی این افراد را نیز اصلاح کند. اکنون بخش خصوصی زیر بار بازنشستگی پیش از موعد معلولان نمی رود. از سوی دیگر مجلس باید طرح هایی را حمایت کند و از وزارتخانه ها و بخش خصوصی و دولتی بخواهد برای افراد معلول یا خانواده هایشان مشوق هایی در نظر بگیرند. اگر فرد معلول سر کار نمی رود، حداقل یکی از اعضای خانواده او مشغول به کار شود. تمام هزینه های خانواده صرف توانبخشی، مسائل بهداشتی و درمانی و نگهداری فرد معلول می شود. اکنون یک میلیون تومان حق پرستاری به افراد معلول می دهند. آیا با یک میلیون تومان می توان از یک معلول نگهداری کرد؟ بقیه هزینه را خانواده باید از جیب خودش بدهد. خانواده فرد معلول پس اندازی ندارد، بنابراین مجلس باید برای این افراد برنامه هایی ارائه دهد.

عاروان افزود:اکنون بسیاری از مسائل حوره معلولان در قانون دیده نشده اما مجلس و دولت می توانند با یکدیگر تعامل برقرار کنند و به صورت لایحه و طرح این مسائل را برطرف کنند. رفع برخی از این مشکلات تنها نیاز به یک هماهنگی دارد.

وی افزود:بسیاری از معلولان، افراد توانمند، نیروهای با استعداد کشور هستند. این نیروها را نباید دست کم بگیریم. چطور برای مسابقات پارالمپیک رتبه ایران در جهان صعود پیدا می کند و دو الی سه پله آنها را بالا می آورند. در مساله اشتغال نیز باید به این افراد امتیازهایی داده شود. این مساله به توسعه کشور کمک می کند. فرد معلول نیز برای انجام کار بیشتر مشتاق می شود.

وی به سیناپرس گفت: مسوولان باید به فکر معلولان باشند. رفع مشکلات این افراد را باید در اولویت کاری خودشان قرار دهند. این افراد دارای مشکلات جدی هستند. نباید بگذاریم آنها دل شکسته و منزوی شوند و زندگی آنها تحت فشار قرار بگیرد.در حال حاضر قانون حمایت از معلولان مصوبه 96 را داریم اما کامل اجرا نشده است. خیلی از وزارتخانه ها هنوز گزارشی از اقدام خودشان در راستای انجام قانون ارائه نداده اند. چرا باید وزارتخانه ای حق معلولان را ادا نکند؟ این مساله را باید از کجا مطالبه کنیم؟

گفتگو: فرزانه صدقی

No tags for this post.