یافته های تازه در مورد شیزوفرنی

یافتن راه هایی برای کمک به افراد دارای شیزوفرنی شدید یکی از اولویت های روانپزشکی به شمار می رود. گفتنی است احتمال بهبود این بیماران حتی 20 سال پس از تشخیص اولیه بسیار ضعیف است. انزوای اجتماعی، کاهش کمیت و کیفیت کار و روابط اجتماعی و نیز ناتوانی مزمن از نشانگان رایج این بیماری هستند. همچنین توهم ناشی از این بیماری معمولاً توسط داروهای آنتی سایکوتیک برطرف می شود.

در این مطالعه، دانشمندان با استفاده از تصویربرداری MRI به بررسی 128 فرد مبتلا به شیزوفرنی و نیز 130 فرد مبتلا به اختلال دوقطبی پرداختند. همچنین 43 فرد سالم نیز در این آزمایش شرکت داشتند. این آزمایش مشخص ساخت که تغییرات در ارتباط بین نواحی مختلف مغز در افراد مبتلا به شیزوفرنی شدید در مقایسه با دو گروه دیگر و نیز مبتلایان به شیزوفرنی خفیف بسیار متفاوت بود.

این تیم پژوهشی پیش از این، در مطالعه ای متوجه تغییرات در بافت سفید مغز افراد مبتلا به شیزوفرنی شدید که این نواحی را به هم پیوند می داد شده بود. این بخش های دارای مشکل در مغز، به عملکردهای اجتماعی و علایم منفی که فرد تجربه می کند مربوط می شوند.

این پژوهشگران امیدوارند این بخش های مغز در پژوهش های بعدی در زمینه شیزوفرنی مورد دقت قرار گیرد.

این پژوهش در ژورنال JAMA Psychiatry منتشر شده است.

No tags for this post.