دانشمندان در یک قدمی ویروس زیکا

این روزها مهمترین نگرانی بهداشتی در برزیل و آمریکای جنوبی شیوع ویروس زیکاست. عملکرد این ویروس در زنان باردار به تولد نوزادانی منجر می شود که از نواقصی نظیر کوچک ماندن عجیب جمجمه و به تبع آن مغز رنج می برند و اکنون که به یک ساله شدن شمار قابل توجهی نوزادان به دنیا آمده با این بیماری نزدیک می شویم، تلاشها برای مقابله با این ویروس شدت یافته است.

دانشمندان هنوز درباره اینکه این ویروس تا چه مدت زنده می ماند و همچنین نوزادان مبتلا در آینده چه سرنوشتی خواهند داشت چیز زیادی نمی دانند. با این حال نتایج تحقیقاتی که به تازگی در Nature Communications منتشر شده امیدوارهای جدیدی را به وجود آورده است.

تحقیقات نشان داد حیات ویروس زیکا در بدن میمونهایی که باردار نشده بودند بیشتر از 10 روز نبوده و پس از گذشت 10 هفته که بار دیگر دانشمندان آنها را به این ویروس آلوده کردند متوجه شدند میمونها به زیکا مبتلا نمی شوند

دانشمندان اثرات ویروس زیکا را در گونه ای از میمونهای کوچک مورد بررسی قرار داده و در نهایت به پاسخ برخی پرسشهایشان دست یافته اند. این مطالعه که نخستین مورد درباره مطالعه زیکا بر روی میمونها در محیط آزمایشگاهی محسوب می شود نشان می دهد افرادی که پیشتر به این ویروس مبتلا شده اند به نوعی دربرابر ابتلا به عفونت مشابه در آینده واکسینه می شوند. همچنین مشخص شده که اگر یک زن باردار به این ویروس مبتلا باشد، اثرات آن برای مدت طولانی تری نسبت به افراد عادی در بدن وی باقی خواهد ماند.

در این مطالعه دانشمندانی از دانشگاههای ویسکونسین، مدیسون و دوک آمریکا دسته ای از میمونها را به زنجیره ای از ویروس زیکا آلوده کردند که هم اکنون در برزیل و مناطق اطراف آن موجب نگرانی عمومی شده است. در ادامه دانشمندان شماری از این میمونها را باردار کردند. تحقیقات بیشتر نشان داد حیات ویروس زیکا در بدن میمونهایی که باردار نشده بودند بیشتر از 10 روز نبوده و پس از گذشت 10 هفته که بار دیگر دانشمندان آنها را به این ویروس آلوده کردند متوجه شدند میمونها به زیکا مبتلا نمی شوند.

این خبر خوشحال کننده ای برای دانشمندانی است که بر روی پروژه طراحی واکسن زیکا کار می کنند.

بر اساس این یافته، سطحی از ایمنی طبیعی که در بدن این میمونها پس از ابتلا به ویروس زیکا ایجاد می شود برای ایمن شدن آنها در برابر ابتلای مجدد به این ویروس کافی است و حالا اگر بتوان همین فرآیند طبیعی را در قالب یک واکسن پیاده کرد آنگاه باید گفت به چیزی که مد نظر دانشمندان است نزدیک شده ایم.

منبع:popsci  

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا