درمان سرطان خون پی‌اچ‌مثبت در بیماران مقاوم به درمان
سیناپرس: در سال‌های اخیر شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان خون کروموزوم فیلادلفیای مثبت مورد معالجه افزایش پیدا کرده است. با این وجود درصد بالایی از بیماران نسبت به داروهای موجود مقاومت پیدا کرده‌اند. در سرطان‌های بدخیم علاوه بر تغییرات ژنی تغییرات کروموزمی نیز روی می‌دهد. یکی از شناخته شده‌ترین این ناهنجاری‌ها ایجاد کروموزمی به نام کروموزم فیلادلفیا است.
اما به تازگی متخصصان هماتولوژي دانشگاه گوته فرانکفورت با حضور پژوهشگر ایرانی، آناهیتا رفیعی و با همکاری شرکت داروسازی روسی ماده فعال جدیدی تولید کردند که می‌تواند با نوع بسیار تهاجمی از سرطان خون کروموزوم فیلادلفیای مثبت در شرایط آزمایشگاهی و همینطور در داخل بدن انسان مبارزه کند.
بیماران مبتلا به کروموزوم فیلادلفیا دچار لوسمی میلوئیدی مزمن و یا لوسمی لنفاوی حاد می‌شوند که نمونه‌های اولیه سرطان خون است و با توسعه روش درمان با هدف‌های مولکولی قابل معالجه هستند. مواد فعال مهار کننده انتخابی کیناز به طور مستقیم روی ژن بی‌سی‌آر/ای‌بی‌ال القای سرطان عمل می کنند. با این حال، پس از مدتی این درمان به علت جهش ژن بی‌سی‌آر/ای‌بی‌ال یا به دلیل مکانیزم‌های ناشناخته دیگر برای بسیاری از بیماران بی اثر می شود. در حال حاضر، تنها یک ماده به نام Ponatinib وجود دارد که تقریبا می‌تواند بر تمام مقاومت‌های بالینی غلبه کند و متاسفانه به دلیل اثرات جانبی مرگ‌آفرینی که دارد با احتیاط و مراقبتهای شدید می‌تواند استفاده شود.
اخیرا شرکت روسی داروسازی فیوژن فارما مهارکننده کیناز جدیدی به نام پی‌اف -۱۱۴ با تاثیرات مشابه Ponatinib بر روی لوسمی کروموزوم فیلادلفیای مثبت تولید کرده است که اثرات جانبی کمتری دارد. گروهی از پژوهشگران آلمانی به سرپرستی پروفسور دکتر میَن با تحقیق بر روی پی‌اف -۱۱۴ خبر دادند که این ماده روی لوسمی کروموزوم فیلادلفیای مثبت تاثیر مشابه Ponatinib دارد.
نتایج تحقیقات آنها مبنای تجویز پی‌اف -۱۱۴ به بیماران لوسمی کروموزوم فیلادلفیای مثبت مقاوم در برابر درمان قرار خواهد گرفت. در حال حاضر اثر مطلوب و عوارض جانبی بهتر این ماده در فاز اول مطالعات بالینی باید روی افراد بیمار امتحان شود. به این منظور فاز اول مطالعات بالینی در نیمه اول سال ۲۰۱۵ آغاز خواهد شد.0
درمان با هدف‌های مولکولی
داروهای هدفمند سرطان، داروهایی هستند که با تداخل در عملکرد مولکول‌های مؤثر در رشد و پیشرفت تومور، مانع از گسترش و رشد آنها می‌شوند. از آن جا که دانشمندان این مولکول‌های خاص را هدف های مولکولی می‌نامند، به داروهایی که فعالیت آنها را مختل می کنند داروهایی با هدف های مولکولی یا درمان‌هایی با هدف‌های مولکولی گفته می‌شود. با دقت روی تغییرات مولکولی یا سلول‌های سرطانی، درمان‌های هدفمند می‌توانند مؤثرتر از سایر انواع درمان از جمله شیمی درمانی و رادیوتراپی باشند در حالی که آسیب کمتری نیز به سلول‌های سالم وارد می‌کنند.
داروهای هدفمند بسیاری توسط سازمان غذا و داروی امریکا در درمان انواع خاصی از سرطان تأیید شده است. داروهای دیگر همچنان در مرحله تحقیق یا پیش کلینیکی هستند. داروهای هدفمند می‌توانند به تنهایی، همراه با سایر داروهای هدفمند و یا با داروهای شیمی درمانی مورد استفاده قرار گیرند.
No tags for this post.
