دانش‌آموزان چاپ سه‌بعدی و اصلاح ژنی یاد می‌گیرند!
«الیزابت بوناویتز» در این‌باره می‌گوید که هدف اصلی این جریان کشف ایده‌های فعالی است که پویایی در آن‌ها موج می‌زند و می‌تواند تجارب ارزشمند و گران‌بهایی را در اختیار بگذارد.
هر کدام از این پروژه‌ها در طی یک بازه دو ساله مبلغ 300 هزار دلار به‌عنوان بودجه و سرمایه دریافت می‌کنند؛ پروژه‌هایی که بی‌شک متنوع و جاه‌طلبانه هستند. به‌عنوان مثال یکی از این پروژه‌ها روی افزایش تعامل و شاخص‌های روان‌شناختی سازندگان جوانی که از پوشیدنی‌ها و دوربین‌ها استفاده می‌کنند؛ تمرکز دارد. در یکی دیگر از پروژه‌ها محققان به دنبال ایجاد فضایی برای طراحان و سازندگان جوانی هستند که از گروه‌های قومی اقلیت که به‌طور معمول کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند؛ هستند.
شاید عملی‌ترین پروژه؛ چاپ سه‌بعدی «آزمایشگاه زندگی» در بالتیمور است. هدف محققان مطالعه تأثیر به‌کارگیری روحیه سازندگی در قشر جوان است و این‌که آیا این سیستم به آن‌ها کمک می‌کند تا روی موضوعات STEM پیشرفت داشته و بهتر عمل کنند. در همین راستا یک گروه دیگر قصد ایجاد مرکزی به‌نام «موبایل میکر» دارد تا کودکان و نوجوانان از آن در موزه‌های علوم؛ کتابخانه‌ها و یا مراکز بازی استفاده کنند.
«الیزابت بوناویتز» در ادامه می‌گوید ایده اصلی این پروژه و توسعه شناختی آن است که فرزندانمان دانش خود را با اکتشافات فعال و عملی؛ بسازند و نهادینه کنند.
اما بلندپروازانه‌ترین این پروژه‌ها؛ زیست‌شناسی مصنوعی به‌نام bioMAKERlab است. «اورکان دهان» از دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید: «هدفی که این پروژه دنبال می‌کند؛ کمک به دانش‌آموزان دبیرستانی است تا نه‌تنها روی ایده‌های جنجالی در خصوص زیست‌شناسی مصنوعی با یکدیگر بحث و تبادل نظر کنند؛ بلکه بتوانند از نزدیک ببینند که طراحی و ساخت اندام‌های بدن‌شان با استفاده از DNA چه معنا و مفهومی دارد.»
طبق تعریفی که در این پروژه آمده کیت Wetlab Starter به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا مدارات ژنتیکی بسازند که به میکروارگانیسم‌ها در توسعه و تغییر رنگ؛ بو و شکل کمک می‌کند. به‌عبارت دیگر وقتی می‌توان یک قورباغه جدید ساخت چرا باید آن‌ها را کالبدشکافی کرد؟
منبع:مجله شبکه
No tags for this post.
