تولید مقاله نباید به عنوان هدف نهایی دنبال شود

سینا پرس:  حوزه کشاورزی دیم هم از این قاعده مستثنی نیست تا جایی که چندی پیش رییس موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور اعلام کرد در سال جاری 194 طرح تحقیقاتی در مناطق مختلف دیم کشور توسط کارشناسان این موسسه اجرایی شده است. به همین بهانه سراغ دکتر سید سعید پورداد، پژوهشگر برتر معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم رفتیم تا با  وی در باره توجه به پژوهش ها و کاربردی شدن در حوزه کشاورزی دیم به گفت و گوی اختصاصی بپردازیم.

از نظر شما چطور می توان  ایده ها و پژوهش های دانشگاهی را به محصول تبدیل کرد؟و  فضای جامعه امروز چقدر برای کسب و کار دانش بنیان آماده است؟

اهمیت ایده های دانش بنیان روز به روز در تمامی جوامع بیشتر می شود و ایده های دانش بنیان می تواند به محصولاتی متفاوت و جدید تبدیل شود. اما تبدیل یک پروژه یا ایده به محصول قابل عرضه ،پروسه ای هزینه بر است . بنابراین در اولین مرحله نیاز به وجود دستگاهی که از پروژه های پژوهشگران حمایت کند بسیار ضرورت دارد .

به عنوان مثال در رشته اصلاح نباتات بعد از 8 تا 12 سال نتایج کار منتج به ایجاد یک رقم گیاهی می شود .

در این خصوص پارکهای علم و فناوری توانسته اند نقش موثری را  ایفا کنند. اما لازمه این تاثیر گذاری تسهیل در روند کاری این پارک هاست و حتی در مقاطعی نیاز است که  وام های بلاعوض به پژوهشگران و محققان پرداخت گردد تا این ایده ها به محصول تبدیل شوند و کارایی لازم را داشته باشند .

 

موانع فعلی موجود بر سر راه پژوهشگران کشور را در چه مواردی می دانید؟

مهمترین موانع بر سر راه پژوهشگران کشور در وهله اول شامل نبود اعتبارات کافی و لازم جهت انجام پژوهش هاست. ارتباطات ضعیف بین المللی به منظور به روز شدن و مطلع شدن محققان از نتایج روز جهان و تجربه پایین بیشتر محققان که عمدتا به علت سابقه کم پژوهشی آنهاست،نیز از دیگر موانع بر سر پژوهشگران بوده است. همچنین کم توجهی به نیازهای مادی و معنوی پژوهشگران و عدم انگیزه کافی در بین نخبگان جامعه به منظور انجام پژوهش و عملی کردن ایده ها می تواند مانعی برای پژوهشگران وپیشرفت های علمی و پژوهشی باشد.

رشد تولید مقالات علمی چقدر در پیشرفت و پشبرد اهداف علمی می تواند موثر باشد؟ و بودجه پژوهش چقدر  می تواند در این زمینه موثر باشد؟

امروزه مدام پیشرفت مقاله هایمان را به عنوان تبلیغات مطرح می کنیم و عملا هیچ گونه استفاده ای از این مقاله ها برای رشد کشورمان نمی کنیم. تولید علم و مقاله بسیار خوب است و ما در این زمینه کمتر از دیگر کشورها نیستیم. اما باید بدانیم که تولید مقاله اگرچه در ساختارعلمی کشور جایگاه مهمی دارد اما تمام علم در نوشتن مقاله خلاصه نمی شود. همچنین باید این را بدانیم مقالات علمی -پژوهشی به عنوان یک شاخص در تولید علم محسوب می شود اما به عنوان یک راهکار برای حل مشکلات علمی کشور به شمار نمی آید.

بنابراین باید به گونه ای عمل شود که تحقیق و پژوهش در راستای حل مشکلات کاربردی بخش کشاورزی و صنعت باشد و تولید مقالات منتج از این پژوهش ها نیز می تواند انجام پذیرد در نتیجه تولید مقاله نباید به عنوان یک هدف دنبال شود.

در زمینه بودجه پژوهشی کشور هم باید گفت برخلاف گفته ها  و تاکیداتی که شده بود ،قرار بر این بود که حدود 3درصداز درآمد ناخالص ملی را برای انجام کارهای پژوهشی اختصاص دهند اما متاسفانه در حال حاضر این رقم کمتر از یک درصد است. همچنین الزام دولت مبنی برصرف کردن 3 درصد بودجه دستگاههای اجرایی کشور به امر پژوهش نیز یکی دیگر از مسائلی است که می بایست اجرایی می شد ،درحالی که این امر در سه سال گذشته وجود داشته اما متاسفانه از سال 1393 ملغی شده است ، که اگر

این دو مهم صورت بگیرد می توان در جهت رشد و توسعه پژوهش ها،پیشرفت های بسیاری را شاهد بود.

 

No tags for this post.