کشف سکونتگاه 12 هزار ساله از عصر یخبندان در کانادا

در پی کشف آثار تاریخی در عملیات راه سازی استان نیو برونسویک ، تیمی از باستان شناسان به سرپرستی برنت سوتیه به محل مورد نظر اعزام شده و کاوش و مطالعات علمی را در این سایت آغاز کردند. نتایج مطالعات انجام شده حاکی از دست نخورده باقی ماندن لایه باستانی مربوط به این محوطه برای هزاران سال بوده و باستان شناسان موفق به کشف بیش از 600 شی باستانی که بیشتر آن ها را ابزارها و تیغه های سنگی تشکیل می داد، از این محل به دست آمد.

از جمله اشیا بسیار جالب توجه کشف شده در این محوطه می توان به سر پیکان های سنگی و نوک تیزی اشاره کرد که روی تیرهای  چوبی صافی نصب شده و برای شکار از آن ها استفاده می شد. گفتنی است در این محوطه هیچ اثری از برگزاری مراسم ائینی و تشریفاتی کشف نشده و این موضوع نشان می دهد که احتمالا از منطقه فوق الذکر به عنوان یک سکونتگاه دائمی استفاده نمی شده است.

 شواهد موجود در این منطقه حاکی از این موضوع بود که این اطراق گاه باستانی در کناره دریاچه بزرگی قرار داشت که در عصر یخبندان در این محل وجود داشته و همین موضوع سبب تجمع جمعیت انسانی در حاشیه آن شده بود. کشف فوق الذکر از این نظر دارای اهمیت است که می توان آن را قدیمی ترین نمونه سکونت انسان در این منطقه دانسته و به گفته باستان شناسان، این سایت دست کم 500 سال قدیمی تر از کهن ترین محوطه های باستانی موجود در این منطقه است که شواهد سکونت انسان در آن دیده می شود. در این محوطه باستانی همچنین بقایای روشن کردن آتش و زغال های ناشی از آن نیز کشف شده است.

در همین رابطه برنت سوتیه که به همراه تیمی بیست و دو نفره از کارشناسان رشته های مختلف در حال بررسی این محوطه باستانی است اعلام کرد: کشف یک اطراق گاه باستانی با قدمت 12 هزار سال در این منطقه امری کاملا نادر محسوب می شود.

از جمله اشیا بسیار جالب توجه کشف شده در این محوطه می توان به سر پیکان های سنگی و نوک تیزی اشاره کرد که روی تیرهای  چوبی صافی نصب شده و برای شکار از آن ها استفاده می شد. گفتنی است در این محوطه هیچ اثری از برگزاری مراسم ائینی و تشریفاتی کشف نشده و این موضوع نشان می دهد که احتمالا از منطقه فوق الذکر به عنوان یک سکونتگاه دائمی استفاده نمی شده است.

در حال حاضر پژوهشگران در حال بررسی و مطالعه مناطق اطراف این محوطه هستند و تلاش می کنند تا حدود و مرزهای دریاچه باستانی موجود در این محوطه را کشف کرده و به این ترتیب احتمال شناسائی محوطه های باستانی مشابه را افزایش دهند. کارشناسان تخمین می زنند این دریاچه باستانی دست کم ده برابر بزرگتر از وسیعترین دریاچه فعلی موجود در این استان مساحت داشته است.

منبع: archaeology

ترجمه: احسان محمدحسینی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا