افزودنی های خوراکی، به هیچ شکل زیان آور نیستند

وی تاکید کرد: بر خلاف شایعاتی که ایجاد می کنند که اینها سرطان زا هستند، چنین چیزی صحت ندارد اگر کسی می خواهد نظری در رابطه با افزودنی ها بدهد، ابتدا دانشش را کامل کند و بعد اظهار نظر کند.

دکتر بهزاد مرندی در ابتدا درباره افزودنی های مواد غذایی گفت: یکسری افزودنی ها در مواد غذایی وجود دارند که منشا طبیعی دارند که ممکن است از گیاهان یا جلبک و یا حتی میوه ها باشند.

وی درباره جدا کردن افزودنی ها بیان داشت: برای جدا افزودنی های موجود در محصول اصلی که ممکن است گیاه باشد، از روش های شیمیایی استفاده می شود و افزودنی که از این طریق ایجاد می شود، طبیعی خواهد بود. گاهی رنگ های طبیعی داریم که حد مجاز دارند و باید دقت کنیم بعضی از محصولاتی که حد مجاز ندارند، با یک لیبل GMP ایجاد می شوند.

عضو انجمن افزودنی های صنایع غذایی ایران درباره علت استفاده زیاد از محصولات افزودنی های "شیمیایی" بیان داشت: بعضی از این افزودنی هایی که داریم به دلیل اینکه منبع شان زیاد نیست و یا انقدر موجود نیستند که به تولید انبوه برسند؛ بنابراین از روش های شیمیایی استفاده می شود تا بتوانند آن محصول مصنوعی را بسازند.

 دکتر پرویز جهانگیری با بیان اینکه در تقسیم بندی های غذایی، نگهدارنده ها نیز افزودنی محسوب می شوند، اظهار داشت: نگهدارنده یک طبقه خاص از مواد نیستند که بخواهیم آنها را از مجمموعه افزودنی ها جدا کنیم.

وی در مورد طبیعی یا شیمیایی بودن مواد افزودنی عنوان داشت: اگر بخواهیم فرمول ها را نگاه کنیم، کل افزودنی ها طبیعی محسوب می شوند. حتی نگاهدارنده ها نیز در میوه جات نیز موجود هستند، یعنی در حقیقت بعد از مطالعاتی که انجام شده است، پی بردند، اینها موادی هستند که می توانند طول عمر یک محصول غذایی را افزایش دهند و جلوی رشد میکروب را بگیرند.

رئیس انجمن افزودنی های صنایع غذایی ایران، منبع افزودنی ها را طبیعی دانست و خاطرنشان کرد: این افزودنی ها از منابع طبیعی مانند میوه جدا شده اند و این افزودنی ها سنتز نشده اند. یکسری از ترکیبات دیگر نیز وجود دارند که به روش های بیولوژیک تهیه می شوند که هیچ مشکلی در اینها وجود ندارد و امنیت بالایی دارند.

وی با اشاره به اینکه باید به مردم در مورد این موضوع که این افزودنی ها خطرناک نیستند، توضیح داد، تصریح کرد: این آگاهی بخشی، وظیفه مسئولین است زیرا رسانه در اختیار ما نیست که بخواهیم برای مردم تشریح کنیم و تاکید می کنم دانش در بخش خصوصی به مراتب بیشتر از بخش های دولتی است.

در ادامه مهندس شاهرخ زهیری به مسئله آبلیموهای طبیعی و غیر طبیعی اشاره کرد و افزود: این مسئله تقریبا به 45 سال قبل بر می گردد. وقتی وارد این حوزه شدیم مردم خیلی به صنعت کنسرو و غذا بدبین بودند، زیرا اصولا خانم ها خانه دار بودند و غذاهای تازه تهیه می کردند. همچنین مردم با میوه های زیر درخت کمپوت درست می کردند. آن زمان هم شایع بود که برای تهیه غذای کنسروی کاه را با جوهر لیمو قاطی می کنند و به عنوان آب لیمو می فروشند.

کارآفرین برتر صنعت غذا با اشاره به اینکه آن زمان استانداردی در این حوزه وجود نداشت، گفت: آن زمان اساسا نظارتی وجود نداشت و صنایع غذایی به عنوان صنعت در کشور جا نیافتاده بود و بنابراین خیلی به این موضوع کاری نداشتند ولی در ادامه وقتی در این حوزه سرمایه گذاری کردند، این صنعت از سنتی به صنعتی تبدیل شد.

جهانگیری در مورد رنگ های خوردنی گفت: متاسفانه در این مورد یکسری حساسیت هایی را داریم که این حساسیت ها از یک جهاتی بی مورد است. رنگ های مجاز خوراکی در خارج از کشور در دسترس مردم هستند.

وی به ایران اشاره کرد و بیان داشت: متاسفانه این رنگ های خوراکی را در ایران محدود کرده ایم در حالی که بدون رنگ خوراکی نمی شود زندگی کرد و در حالی که پافشاری می کنیم از مردم بگیریم، مردم مقاومت می کنند و به همین جهت ایشان به انحا مختلف سعی می کنند به رنگ های خوراکی دسترسی پیدا کنند.

دکتر رستگار بحث افزودنی و نگهدارنده ها را بسیار مهم تلقی کرد و اظهار داشت: نگهدارنده ها را به منظور طولانی تر شدن ماده غذایی قرار می دهند. افزودنی های مختلف هم از شکر گرفته تا رنگ های مجاز و دیگر موارد، هر ساله ضوابطشان در حل بازنگری است و به این نحو نیست که فقط بخواهیم به یک جنبه توجه کنیم.

وی با بیان اینکه طی سال های گذاشته کاربرد نگهدارنده ها کاهش پیدا کرده، افزود: در زمینه افزودنی ها نیز به همین شکل است، مثلا به دنبال این هستیم که افزودنی های طبیعی جایگزین افزودنی های شیمیایی بشود و اگر شیمیایی استفاده می شود، کم خطرترین آن مصرف شود.

رستگار به مسئله پالم اشاره کرد و گفت: ما مصوب کردیم که اولا باید پالم در سطح کنترل شده مصرف شود، یعنی مانند روغن هایی است که باید کنترل شده مصرف بشود حتی مثلا در رابطه با روغن حیوانی هم کسانی که بیماری قلبی و عروقی دارند برایش محدودیت وجود دارد. دوما اجبار کردیم که فقط باید پالم های درجه یک مورد استفاده قرار گیرد که سوپر پالم بهترین و با کیفیت ترین نوع پالم است.

وی با اظهار به اینکه در برخی از موارد افزودنی ها بیش از حد ممکن مصرف می شود، اظهار داشت: نمک، شکر و رنگ از جمله افزودنی هایی هستند که باید در حد امکان خودمان را به اندازه ای که کشورهای توسعه یافته از این افزودنی ها استفاده می کنند، برسانیم.

مدیر کل آزمایشگاه های مرجع سازمان غذا و داروی کشور در خصوص پایش عملکردهای این سازمان بیان داشت: ما برنامه های خودارزیابی و بازرسی داخلی داریم و هرساله 56 دانشگاهی که داریم را بازدید می کنیم و این بازدیدها در سطح آزمایشگاه ها، نظارت و مجوزدهی بررسی می شود و در نشست های سالانه ای که داریم، خود را اصلاح می کنیم.

در ادامه مرندی در خصوص نگاهدارنده ها به عنوان افزودنی ها و وجود آنها در مواد غذایی گفت: من و خانواده ام به صورت آگاهانه از مواد غذایی حاوی نگاهدارنده استفاده می کنیم، خیلی از نگاهدارند های موجود منبع طبیعی دارند و نباید بیش از اندازه نگران بود و به فرموده پیامبر (ص) ما باید در مصرف هرچیزی میانه روی داشته باشیم.

جهانگیری ایمنی مواد غذایی را منحصر به افزودنی ها و نگهدارنده ها ندانست و افزود: به طور کلی ایمنی شامل یک ماده نیست و مجموعه ایست که باید غذا را تولید ایمن داشته باشیم. کار ما از مزرعه شروع می شود یعنی وقتی در ماده اولیه مزرعه ما سمومی بکار رفته که ایجاد مشکل می کند یا در حین برداشت و انتقال، مشکلاتی را ایجاد می کند که این مهم خراب می شود و در آن فساد ایجاد می شود، در آن صورت اگر ما بیاییم و اینها را به ماده خوراکی تبدیل کنیم یقینا ماده خوراکی خوبی را نخواهیم داشت.

وی افزود: بنابراین ما بحث ایمنی را فقط در افزودنی ها نمی بینیم بلکه ایمنی را از تولید ماده غذایی شروع می کنیم تا بتوانیم غذای سالم هم ارائه کنیم.

مرندی افزودنی ها و نگهدارده ها را در بحث HACCP با معنا برشمرد و گفت: کنترل هایی که افزودنی ها در آن اضافه می شود، کاملا بررسی و گزارش می شود و در گزارش هایHACCP  می آید که در کجا افزودنی مجاز اضافه می شود. در حقیقت HACCP مرکز کنترل ایمنی مواد غذایی است.

زهیری به تاریخچه برند حلال اشاره داشت و عنوان کرد: برند حلال بیشتر از مالزی شروع شد و متاسفانه با اینکه کشور ما ام القرای کشورهای اسلامی هستیم، خیلی دیر وارد این موضوع شد و وقتی متوجه شدیم که از نظر اقتصادی این موضوع بحث بسیار مهمی را در دنیا به وجود آورد. حدود 10سال است که در ایران اتاق بازرگانی شروع به این کار کرد منتها اشکالی در این کار در ایران به وجود آمد و آن این است که هر کسی که دلش خواست یک آرم حلال را بر محولش زد و آن را به بیرون فرستاد. در حالیکه باید یک سازمان این موضوع را کنترل می کرد و در حال حاضر، موسسه استاندارد مسئول این کار شده است. 

مرندی پیشنهاد داد: اگر می خواهیم قدمی را برداریم باید در ابتدا بودجه ای تعریف شود و الگوهای مصرف مشخص شود و نگرانی که در خانواده ها وجود دارد مصرف مواد غذایی دارای مواد افزودنی زیاد است که اکثرا قشر ضعیف جامعه از آن استفاده می کنند و باید در ابتدا الگوهای مصرف ما برای گروه های سنی مختلف مشخص شود، سپس سازمان مسئول مشخص شود تا به بررسی این مسایل بپردازد و سازمانی هم مانند استاندارد به استانداردها بپردازد.

در پایان جهانگیری خاطر نشان کرد: افزودنی ها در صورتی که تمام ضوابط مصرفی شان درست رعایت شود به هیچ شکلی زیان آور نیستند و بر خلاف شایعاتی که ایجاد می کنند که اینها سرطان زا هستند، چنین چیزی صحت ندارد و با کمال تاسف هر کسی که کم می آورد حمله اش را به سوی افزودنی ها می آورد و این اصلا درست نیست و اگر کسی می خواهد نظری در رابطه با افزودنی ها بدهد، ابتدا دانشش را کامل کند و بعد اظهار نظر کند.

برنامه "گفت و گوی علمی" با موضوع بایدها و نبایدهای افزودنی مواد غذایی و نگهدارنده ها و با حضور دکتر پرویز جهانگیری رئیس انجمن افزودنی های صنایع غذایی ایران، دکتر بهزاد مرندی عضو انجمن افزودنی های صنایع غذایی ایران و مشاور مدیر کل سازمان غذا و دارو، مهندس شاهرخ زهیری مشاور کشاورزی و صنایع غذایی اتاق بازرگانی تهران و کارآفرین برتر صنعت غذا و دکتر رستگار مدیر کل آزمایشگاه های مرجع سازمان غذا و دارو کشور روانه آنتن شد.

No tags for this post.