حفاظت از زمین و احیای اراضی با مشارکت مردم

مهندس فرهاد سرداری افزود: بیابان زایی در کنار دو چالش تغییر اقلیم و کمبود آب شیرین به عنوان سه چالش مهم جامعه جهانی در قرن ۲۱ محسوب می‌شود. به همین منظور سازمان ملل متحد، کمیته ای بین الدول جهت تدوین کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی راه اندازی کرد و این کمیته پس از ۳ سال طی جلسات مختلف سرانجام در ۱۷ ژوئن (برابر با 28 خرداد) ۱۹۹۴ کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی (UNCCD) را تاسیس نمود. بر همین اساس ۱۷ ژوئن برابر با ۲۷ خردادماه به عنوان روز جهانی مقابله با بیابان زایی نام گذاری شد.همچنین کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی به منظور جلب مشارکت جهانی در جهت معکوس کردن پدیده بیابان زایی، تصویب قوانین الزام آور و توافقات بین المللی و تشویق دولت ها و مردم در راستای کاهش اثرات خشکسالی، ریشه کن شدن فقر و انجام فعالیت های توسعه ای سازگار با محیط زیست تاسیس شد.

 وی در خصوص وضعیت ایران خاطرنشان کرد: تعریف کنوانسیون از بیابان زایی؛ تخریب سرزمین در مواجه با عوامل انسانی و طبیعی است که هردوعامل تاثیر زیادی بر محیط زیست می گذارد.متاسفانه درسالهای اخیر تغییراقلیم ، خشکسالی ها و عوامل انسانی  درهمه کشورهایی که منابع طبیعی شکننده ای دارند ،وجود داشته است . وضعیت ایران نیز با توجه به بحث تغییر اقلیم نیز جدا ازاین شرایط نبوده است.

سرداری عنوان کرد: با توجه به انباشتهای به وجود آمده شاهد گرد، غبار و ریزگردهایی بودیم که مردم با گوشت و پوست‌شان آن را لمس کردند .هرچند که آگاهی مردم دراین خصوص بالارفته و گام هایی برای حفاظت از محیط زیست برمی‌دارند اماهمیشه گروه های فرصت طلبی وجود داشته که منافع آنی شان باعث به خطر افتادن منافع جامعه  می شود.

معاون دفتر بیابان زایی سازمان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور  در خصوص استفاده از کود هاوسموم شیمیایی گفت: بیابان‌زایی یا بیابانی شدن پدیده‌ای است که در اثر عملکرد نادرست انسان در طبیعت پدید می‌آید. بیابان‌زایی یکی از شیوه های تخریب خاک در مناطق خشک، نیمه خشک و کم رطوبت است که بر اثر عوامل مختلف از جمله تغییر آب و هوا و فعالیت های انسانی رخ میدهد. دراین خصوص سازمان جنگل ها وظیفه حفظ و حراست از  عرصه های منابع طبیعی را دارد وکشاورزی در حیطه سازمان جهادکشاورزی است .اما در احیای اراضی و نهال کاری هایی که به چیزی حدود 2میلیون جنگل دست کاشت که وظیفه ما بوده است،رسیده ایم از هیچ گونه کود و سموم شیمیایی استفاده نکرده‌ایم.

بیابان‌زایی یکی از شیوه های تخریب خاک در مناطق خشک، نیمه خشک و کم رطوبت است که بر اثر عوامل مختلف از جمله تغییر آب و هوا و فعالیت های انسانی رخ میدهد.

مهندس سرداری درباره تاثیر آتش سوزی های اخیر در جنگل های ایران گفت: متاسفانه مخرب ترین نوع از بین رفتن محیط زیست همین آتش سوزی‌هاست و که باعث تغییر اقلیم و ایجاد بیایان می‌گردد.

معاون دفتر بیابان زایی سازمان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور خاطرنشان کرد: سرعت از بین رفتن خاک بالاست  به وجود آمدن آن میلیون ها سال طول می‌‌کشد . بارگذاری بیش از حد بر منابع طبیعی و فشار بیش از حد بر زمین، رعایت نکردن حقابه در ساخت سدها و وارد شدن دام در دامنه جنگل های زاگرس که منجر به خشک شدن 30 درصد جنگل های زاگرس شد، همه این عوامل در کنار کاهش بارندگی و گرمایش زمین موجب گسترش پدیده بیابان زایی شده است.

وی درپایان گفت: به مردم توصیه می‌کنیم ،در ایجاد ونگهداری پوشش گیاهی کوشش کنند.همچنین  بازنگری جدی در سیاست های رشد و توزیع جغرافیایی جمعیت، تأمین معیشت کشاورزان و جوامع روستایی با اعطای امتیازات بیشتر و سرمایه گذاری در بخش کشاورزی، بازبینی الگوی کشت در سراسر کشور با در نظر گرفتن امنیت غذایی ملی و بر اساس میزان دسترسی به منابع منطقه ای و بهره وری اقتصادی، افزایش قیمت حامل های انرژی و آب، ایجاد سازمان های تعاونی مدیریت کشاورزی، ایجاد بازار آب و کنترل حقابه ها، اصلاح ساختار حکمرانی آب و تقویت سازمان محیط زیست و آموزش و تقویت فرهنگ زیست محیطی جامعه از جمله راه هایی است که میتوان کشور را ازبیابانی شدن تاحدودی نجات داد.

گزارش: فرگل غفاری

 

No tags for this post.