به دنبال راه‌حلی برای پیش‌بینی احتمال خودکشی در مبتلایان به اختلالات اعصاب و روان
کارشناسان در بررسی‌های خود برای یافتن راه‌حلی به منظور شناسایی افراد مستعد اقدام به خودکشی به دنبال زیست‌شاخص‌هایی از قبیل الگوی فعالیت مغز در اسکن MRI یا سطح هورمون‌های استرس در خون هستند که با افکار مرتبط با خودکشی و اقدام به آن مرتبط است.
آنان الگوریتم‌های کامپیوتری را طراحی کرده که با ده‌ها هزار اطلاعات پر می‌شوند تا مقیاس‌های خطر را ارزیابی کنند. همچنین الگوی خواب و حتی پاسخ‌ها به برنامه‌های کامپیوتری خاص که گرایشات ناخودآگاه به "خود آسیب‌زنی" را نشان می‌دهد، بررسی کردند.
به گفته کارشناسان، این نیاز به شدت احساس می‌شود. واقعیت این است که برای روانشناسان و روانپزشکان تشخیص دقیق اینکه چه افرادی احتمال دارد دست به خودکشی بزنند، دشوار است.
محققان دانشگاه هاروارد و بیمارستان عمومی ماساچوست دریافتند پزشکان در پیش‌بینی احتمال اینکه بیمار مراجعه‌کننده به روانشناس طی شش ماه ممکن است دست به خودکشی بزند دقیق نیستند.
به گزارش ایسنا، همچنین فاکتورهای خطرزای تایید شده همچون مذکر بودن، داشتن سابقه بیماری روانی و حضور در شرایط استرس زا برای شناسایی افراد مستعد به خودکشی کافی نیست.
No tags for this post.
