ساخت حسگر از ترکیب گرافن و نوعی پروتئین

این پروژه با همکاری موسسه فرانهوفر آلمان و شرکت انگلیسی هایدال انجام شده‌است. در این پروژه هایدال جوهر گرافنی ارائه کرده که از آن می‌توان برای چاپ ادوات مختلف استفاده کرد. موسسه فرانهوفر نیز فرآیند چاپ گرافن و پروتئین را ارائه کرده و تست‌های زیست‌سازگاری را انجام داده است.
شرکت هایدال با استفاده از فناوری پلاسمای خود موسوم به HDPlas، جوهر گرافنی عامل‌دار ویژه‌ای ارائه کرده است که با استفاده از آن می‌توان زیست‌حسگر را روی ظروف آزمایشگاهی و محیط کشت سلولی ایجاد کرد.
در گزارشی که هایدال ارائه کرده، جزئیات مربوط به ساخت این زیست حسگر گرافنی ارائه شده‌است. ویژگی‌های الکتریکی و تست‌های سم‌شناسی آن نیز به صورت کامل انجام شده‌است. اطلاعاتی نیز درباره ساخت این زیست حسگر به‌صورت چاپ و حکاکی شده روی ساختارهای سیلندری شکل منتشر شده‌است.
در پایان این گزارش آمده است که همکاری مشترک عامل موفقیت، در توسعه ابزاری برای چاپ نانوزیست‌حسگر با استفاده از جوهر گرافنی است. این جوهر هیچ‌گونه اثر سمی روی بدن نداشت و می‌توان از آن در ساخت زیست‌حسگرها استفاده کرد. چسبندگی سلولی با استفاده از برخی پروتئین‌ها انجام می‌شود، در واقع از پروتئین برای اتصال سلول به ساختار گرافنی استفاده می‌شود. گام بعدی در این پروژه، بررسی عملکرد این زیست‌حسگر در حوزه‌های مختلف کاربردی است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،هایدال پیش از این از دریافت حمایت مالی برای انجام پروژه‌های جوهر زیست‌حسگر سخن گفته بود. ادامه این مسیر منجر به تجاری‌سازی این دستاورد طی 12 تا 18 ماه آینده می‌شود. در یکی از این پروژه‌ها از فرآیند چاپ برای ساخت حسگر هوشمند برای تشخیص دیابت از روی نمونه خون استفاده شده‌است.