چگونگی رصد سیاره زهره در روزگار باستان

تیمی از پژوهشگران مکزیکی به سرپرستی بئاتریس کوئینتال سواست، از پژوهشگران موسسه ملی تحقیقات تاریخ و انسان شناسی یوکاتان ، در مطالعات جدید خود در سایت باستانی آکانچه دریافتند که ستاره شناسان و کاهنان قوم باستانی مایا در آمریکای مرکزی و جنوبی، می توانستند حرکت سیاراتی مانند ونوس یا همان زهره را به خوبی رصد کرده و مورد مطالعه قرار دهند.

پژوهش های انجام شده نشان می دهد که سیاره زهره به دلیل موقعیت ویژه خود که پس از خورشید و ماه، روشن ترین شی موجود در آسمان محسوب می شود؛ در بین مردم اقوام باستانی مایا دارای اهمیتی ویژه بوده و احتمالا خدای موسوم به نه اک Noh Ek همان خدای زهره است.

پژوهش های انجام شده نشان می دهد که سیاره زهره به دلیل موقعیت ویژه خود که پس از خورشید و ماه، روشن ترین شی موجود در آسمان محسوب می شود؛ در بین مردم اقوام باستانی مایا دارای اهمیتی ویژه بوده و احتمالا خدای موسوم به نه اک Noh Ek همان خدای زهره است.

پژوهش های این تیم تحقیقاتی  همچنین نشان می دهد که لبه جنوبی رصدخانه سایت باستانی آکانچه  به موازات و در راستای موقعیت شمالی زهره در آسمان شب ساخته شده است. از سوی دیگر نوشته های باستانی باقی مانده از این تمدن نیز نشان می دهد که ستاره شناسان و کاهنان این قوم، قادر به مطالعه و رصد حرکت 584 روزه در مدار خود به دور خورشید بوده اند.

منبع: archaeology

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.