«بیش فعالی» توام با اختلال تمرکز، قابل پیشگیری نیست

دکتر کتایون رازجویان در گفت و گو با سیناپرس افزود: البته تشخیص به موقع و زودهنگام این اختلال توسط والدین یا اطرافیان کودک، می تواند به کودک در مرحله کنترل و درمان این بیماری کمک کند.

این فوق تخصص روانپزشکی اطفال تصریح کرد: درست است که راه پیشگیری برای این بیماری وجود ندارد، اما اگر خانواده ها با فرزندپروری مناسب و ایجاد محیطی آرام در خانه، فضایی ایجاد کنند که کودک بتواند رابطه صمیمانه ای با والدین خود داشته باشد، این کار می تواند در کنترل اختلال بیش فعالی کودک، موثر باشد.

رازجویان اظهار داشت: بسیاری از والدین، بین تشخیص بیش فعالی و باهوشی فرزند خود، به اشتباه می افتند، زیرا هم کودکان بیش فعال و هم کودکان باهوش، اغلب از فعالیت بدنی بالایی برخوردارند و همین مساله است که والدین را به اشتباه وامی دارد.

این فوق تخصص روانپزشکی اطفال تاکید کرد: بیش فعالی، زمانی باید باعث نگرانی والدین شود که با کم توجهی کودک به محیط پیرامونش همراه باشد. این کم توجهی و عدم تمرکز، موجب افت تحصیلی و کسب نتایج ضعیف در کلاس درس می شود که این خود یکی از مهم ترین نشانه های این اختلال در کودک خواهد بود. بنابراین همین افت تحصیلی، مهم ترین وجه تمایز بین بیش فعالی همراه با عدم تمرکز و باهوش بودن کودک است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یادآورد شد: معمولا از سن دو، سه سالگی و از روی شیطنت ها، لجبازی ها و به طور کلی رفتار کودک می توان بیش فعالی را در کودکان شناسایی کرد.

وی تاکید کرد: والدین باید توجه داشته باشند که به محض دیدن چنین علایمی در کودک خود، باید به یک مشاور مراجعه کرده و او را در جریان بگذارند، چرا که تشخیص اصلی و قطعی بیش فعالی را مشاور و روانپزشک می تواند انجام دهد.

رازجویان خاطرنشان کرد: مشاور یا روانپزشک کودک با بررسی تاریخچه رفتار کودک و حتی رفتار والدین و همچنین با دریافت شرح حال از والدین، بستگان و حتی معلم کودک، دست به تشخیص و شناسایی این اختلال می زند.

بیش فعالی کودک معمولا اختلال حادی نیست و با درمان های علمی، قابل کنترل است.

این فوق تخصص روانپزشکی اطفال اشاره کرد: دلیل بررسی تاریخچه رفتار و شرح حال از والدین این است که ریشه ابتلا به اختلال بیش فعالی توام با کم توجهی، عامل ژنتیک است. به همین دلیل، بررسی تاریخچه رفتار والدین و بستگان، به تشخیص بهتر بیش فعالی کودک، کمک شایان توجهی می کند.

وی تصریح کرد: البته بیش فعالی توام با کم توجهی، یک بیماری چندعاملی است. به این معنی که عوامل مختلفی می تواند در ابتلای کودک به این بیماری، دخیل باشند. از جمله این عوامل، مصرف داروهای خاص مادران در دوره بارداری، به دنیا آمدن نوزاد با وزن بسیار کم و یا زایمان های زودرس هستند که ممکن است به این بیماری دامن بزند.

رازجویان اظهار داشت: بیش فعالی کودک معمولا اختلال حادی نیست و با درمان های علمی، قابل کنترل است. همچنین اینگونه نیست که بیش فعالی کودک، بدون هیچ نشانه ای و کاملا یکدفعه بروز پیدا کند، بلکه همانطور که اشاره شد، علایم بیش فعالی در طول دوران کودکی و گاهی حتی قبل از یکسالگی در کودک مبتلا، قابل مشاهده است، اما اگر احساس کردید که اختلال بیش فعالی، یکدفعه و بدون علایم قبلی در کودک ظاهر شده است، برای ریشه یابی این مساله حتما به مشاور و روانپزشک کودک مراجعه کنید.

 

گفتگو: مریم طالبی

No tags for this post.