وقتی مغز در اورست قربانی می گیرد

زمانی که علاقمندان به کوه و کوهنوردی خود را به قله اورست می رسانند ممکن است با حقیقت تلخی مواجه شوند: وقتی کوهنوردی در بام دنیا جان خود را از دست می دهد جسد وی تا مدتها در آنجا باقی می ماند. اما این تنها بعد سیاه داستان مرگ کوهنوردان در اورست نیست.

شمار افرادی که تاکنون در اورست جان سپرده و جسدشان در همانجا دفن شده اکنون از 200 تن نیز گذشته است.

مشکل اینجاست که پس از مرگ کوهنوردان در اورست، انتقال جسد آنها به ارتفاعات پایین تر کار بسیار دشواری است. شکافهای عمیق همواره مانند تله ای مرگبار انتظار کوهنوردان و شرپاها (بومیان ساکن نپال که برای کمک به کوهنوردان در راه قله اورست اقدام به حمل بار می کنند) را می کشند. همچنین از بهمن به عنوان تهدیدی مرگبار برای کوهنوردان در راه اورست یاد می کنند.

در نزدیکی قله اورست منطقه ای به نام «محدوده مرگ» وجود دارد که در آن بسیاری از کوهنوردان تصمیمات نادرستی می گیرند که این مسأله می تواند به مرگ آنها منجر شود.

مرگ اخیر چند کوهنورد در اورست گمانه زنی ها درباره حوادثی از این دست و علل آن را بار دیگر به سوژه ای داغ تبدیل کرده است.

در اطراف قله اورست محدوده ای موسوم به «محدوده مرگ» وجود دارد. اما چرا از عنوان «مرگ» استفاده می شود؟ تحقیقات نشان می دهد که مغز برخی از کوهنوردان با قرارگرفتن در این محدوده به درستی تصمیم نمی گیرد و به نوعی می توان گفت که قوه تفکر انسان در چنین محدوده ای از کار می افتد. در نتیجه بسیاری از کوهنوردان تصمیمات نادرستی می گیرند که این مسأله می تواند به مرگ آنها منجر شود.

رسیدن به قله سود کلانی نصیب شرکتهای حامی کوهنوردان می کند و البته به نظر می رسد نمی توان پایانی برای صف کوهنوردان علاقمند به فتح این قله متصور شد. این شرکتها با تشویق کوهنوردان به فتح قله در هر شرایطی به افزایش شمار قربانیان در بام دنیا دامن می زنند.

منبع: bbc

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.