کم آوردن «ام اس» در مقابل تمرینات هوازی-مقاومتی

ام اس یا «مالتیپل اسکلروزیس» که از آن به عنوان بیماری قرن یاد می شود، بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که در آن بخش هایی از سیستم اعصاب مرکزی تخریب گردیده و شخص را دچار مشکلات حادی می کند. در این بیماری که عامل آن هنوز ناشناخته مانده، به دنبال مشکل به وجود آمده در سیستم اعصاب مرکزی، هدایت جریانات الکتریکی عصبی دچار اختلال گردیده و به تبع آن، بخش هایی از عضلات بدن توانایی خود را از دست می دهند.

چیزی حدود دو و نیم میلیون نفر در سرتاسر دنیا به بیماری ام اس مبتلا هستند و متاسفانه این تعداد با روند نگران کننده و رو به افزایشی در حال رشد است. میزان شیوع ام اس در زنان، دو تا چهار برابر مردان بوده و این بیماری بیشتر در سنین 20 تا 40 سالگی خود را آشکار می کند. همچنین شیوع ام اس در نژاد هند و اروپایی که مردم کشور ما را نیز شامل می شود، بیش از نژادهای دیگر است.

ام اس یا «مالتیپل اسکلروسیس» که از آن به عنوان بیماری قرن یاد می شود، بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که در آن بخش هایی از سیستم اعصاب مرکزی تخریب گردیده و شخص را دچار مشکلات حادی می کند.

بیماران مبتلا به ام اس به دلایلی چون محدودیت در حرکت، بی حوصلگی، افسردگی و ترس از افتادن اغلب به شدت دچار کم تحرکی می گردند که این موضوع باعث کوتاهی و ضعف بیشتر عضلات و در نتیجه بروز بیشتر علائم بیماری می گردد. همچنین هزینه های بالای درمان این بیماری، یافتن راه های کمکی را که به بهبود این بیماری کمک نماید اجتناب ناپذیر می نماید. لذا در این راستا، پژوهشگرانی از دانشگاه گیلان با طراحی تمرینات ورزشی خاص که ترکیبی از تمرینات هوازی و مقاومتی هستند، تلاش نموده اند تا توان هوازی و ظرفیت عملکردی و حرکتی این بیماران را افزایش دهند.

در این پژوهش کاربردی که بر روی 47 نفر از بیماران زن مراجعه کننده به انجمن MS استان گیلان انجام شده، تمرینات ورزشی ویژه ای به مدت دو ماه، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 55 دقیقه اجرا گردیده است.

این برنامه تمرینی شامل گرم کردن از طریق پیاده روی و همچنین حرکات کششی و نرمشی بود که به دنبال آن حرکات استقامتی که شامل دویدن بر روی نوار گردان بود انجام می شد. همچنین در ادامه، تمرینات مقاومتی با استفاده از وزنه و به دنبال آن مجددا از حرکات کششی استفاده می گردید.

نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از تمرینات حرکتی طراحی شده، به طور معنی داری باعث بهبود سرعت راه رفتن بیماران می گردد. همچنین بیماران فوق الذکر با استفاده از حرکات تمرینی مورد نظر در طول هشت هفته، موفق شدند ضمن داشتن تعادل بهتر، خستگی کمتری را نیز تجربه کنند.

بنا بر نظر محققین، تمرینات همزمان و ترکیبی هوازی-مقاومتی به سبب تنوع شکل و درگیری متنوع عضلات و ارگان های حفظ تعادل، اثر مطلوبی بر افزایش وضعیت تعادلی بیماران داشته اند. همچنین تمرینات استقامتی، موجب بهبود ظرفیت هوازی، انعطاف پذیری و فعالیت های عصبی می گردند و عضلات اندام های تحتانی که نقش مهمی در رسیدن به تعادل دارند، به دنبال انجام تمرینات مقاومتی بهبود می یابند. مزید بر آن، تمرینات مقاومتی از طریق کاهش اسپاسم های عضلانی، کاهش اختلال های حسی و همچنین کاهش ضعف عضلانی باعث بهبود قابل توجهی در تعادل شخص می گردند.

مجریان این پژوهش که نتایج تلاش علمی آنان در مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زنجان منتشر گردیده است، ضمن اظهار این مطلب که استفاده از تمرینات بالا می تواند منجر به بهتر شدن کیفیت زندگی، افزایش تحمل و برخورد راحت تر بیماران با مسائل روزمره زندگی شود، توصیه نموده اند که اجرای این گونه برنامه های تمرینی همزمان، توسط بیماران مبتلا به ام اس که درجه ناتوانی آن ها پایین است، به کار گرفته شوند.

نویسنده: محمدرضا دلفیه

با اقتباس از: اراضی، ح.، سمامی، ن.، دهقان، م. و جعفری، ع. 1395. اثر هشت هفته تمرین هوازی-مقاومتی بر توان هوازی و ظرفیت عملکردی زنان جوان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زنجان، 105: 42-31.

لینک منبع

No tags for this post.