چه مدیرانی در چه فرهنگ هایی موفق خواهند بود؟

فرهنگ های مختلف سبک های ریاست متفاوتی را ترجیح می دهند و تحقیقات جدید نشان داده چگونه کشورهای مختلف ویژگی های شخصیتی متفاوتی را در سر کار ارج می‌نهند.

چنانچه فردی عقایدش را به طور مستقیم مطرح می کند، احتمالا در کشوری مانند هلند به عنوان مدیر به خوبی جا بیافتند زیرا در این کشور کارمندان ترجیح می دهند روسایشان رک باشند. از سوی دیگر، چنانچه فردی رئیس دیپلماتیک تری است، در محیط های کاری مانند نیوزلند، سوئد، کانادا و بخش‌های زیادی از امریکای لاتین به خوبی جا خواهد افتاد.

تامس چامورو-پرموزیک و مایکل سنگر، روانشناسان کار، بر این باورند ریاست موفق به شخصیت در مکان درست آن بستگی دارد. آن‌ها در مقاله جدید خود نشان داده اند تصمیم‌گیری و سبک برقراری ارتباط روسا تحت تاثیر کشورهایی است که آن‌ها در آن مدیریت می کنند.

در این جا شش سبک اصلی ریاست متناسب با فرهنگ های کاری در مکان‌های جغرافیایی مختلف آورده شده است:

سبک تصمیم گیری

رئیس مشورت گیرنده: در مناطقی مانند شمال شرقی آسیا (چین، کره جنوبی و ژاپن)، اندونزی، تایلند، امارات متحده عربی و بخش زیادی از امریکای لاتین مانند کشورهای مکزیک، برزیل، کلمبیا و شیلی، روسا به توافق بر سر تصمیماتی که باید اتخاذ شود، نیاز دارند.

در این کشورها روسا تمایل دارند محتاط باشند و بر روی خطرات بالقوه بیش از پاداش ها تمرکز دارند.

رئیس فرصت گرا: روسایی که خود اهداف را پایه ریزی می کنند و در مورد چگونگی دستیابی به آن ها انعطاف‌پذیر هستند، اغلب به خوبی در کشورهایی مانند آلمان، هلند، دانمارک، نروژ، بریتانیا و همچنین کشورهای تحت تاثیر فرهنگی بریتانیا مانند ایالات متحده، استرالیا و نیوزلند به خوبی جا می افتند.

کشورهای آسیایی هم که مدیریت و موسسات اقتصادی آن ها مبتنی بر مدل بریتانیایی است، جای مناسبی برای چنین روسایی است. از جمله این کشورهای آسیایی می توان به هند، سنگاپور، مالزی و هنگ کنگ اشاره کرد.

بر اساس یافته های محققان، مدیران فرصت گرا تمایل دارند، فردگرا باشند و ریسک های جاه طلبانه‌ای می کنند.

سبک برقراری ارتباط

رهبران رک و مستقیم: در تعدادی از مناطق دنیا کارمندان ترجیح می دهند روسایشان با آن ها رک باشند. در شمال شرقی آسیا و کشورهایی مانند هلند، روسای موفق حول موضوعات نمی چرخند و مستقیما موضوع مورد نظر را مطرح می کنند.

جلسات بازبینی عملکرد فی البداهه با گزارش های مستقیم اغلب در این کشورها انجام می شود و روسا رفتارهای ناخوشایند کارمندان را به محض رویت آن ها مستقیما مطرح می کنند.

رئیس دیپلماتیک

با این حال در کشورهای دیگر روسا باید سبک های ارتباطاتی خود را به گونه ای تنظیم کنند که با کارمندان کنار بیایند. در نیوزلند، سوئد، کانادا و بخش های مهمی از امریکای لاتین، کارمندان ترجیح می دهند روسایشان مکالمات مودبانه کاری با آن ها داشته باشند.

در این کشورها انتظار می رود روسا به طور مداوم در طول جلسات و مذاکرات واکنش های مستمعان را مد نظر قرار دهند. این نوع مدیران پیغام خود را به گونه ای می رسانند که مباحث صمیمانه به نظر برسد و صحبت کردن به صورت رک و مستقیم خشن به نظر می رسد.

سختگیری

روسای سختگیر: این سبک اغلب در روسای نوظهور رخ می دهد و شامل توجه بیش از حد به جزئیات به هنگام گزارش کردن یا اجتناب از کوتاه آمدن به هنگام دستوردادن به کارمندان است. این ویژگی بیشتر در کشورهایی مانند کشورهای غرب آسیا مانند ترکیه هند و امارات متحده عربی، صربستان، یونان، کنیا و کره جنوبی قابل تحمل است.

روسای مجهول و خشن: تعدادی از روسا به ویژه تحت استرس بدبین، مقاوم و بی اعتماد قرار می گیرند. این موضوع اغلب زمانی رخ می دهد که آن ها مجبورند هدفی را دنبال کنند یا مسئولیتی را انجام دهند در حالی که به نظرشان هدف مورد نظر منطقی نیست.

روسایی با این سبک بیشتر در اندونزی و مالزی قابل تحمل هستند و این امر مانع از پیشرفت شغلی آن ها نمی شود.

منبع: مجمع جهانی اقتصاد

ترجمه: شه تاو ناصری

No tags for this post.