اهمیت جغرافیای مکانی افراد در نابرابری

شواهد جدید نشان می‌دهد جایی که یک فرد در آن بزرگ می‌شود، دارای تاثیر مهم و سببی بر زندگی وی از بهداشت گرفته تا درآمد دارد. در زمانی که نابرابری درآمدی بر دیالوگ‌های سیاسی نیز تاثیر گذاشته، سیاست گذاران نباید نقش مهم جغرافیا را در تعیین کردن کیفیت فرصت های یک فرد نادیده بگیرند.

گروه نوآوری اقتصادی (EIG) که یک آزمایشگاه و سازمان ایده های نو در واشنگتن است، اخیرا "شاخص جوامع فقیر 2016" (DCI) را منتشر کرده است. این شاخص حین بررسی چند بعدی مالکیت و فقر، هفت معیار را را در سراسر ایالات متحده وارد می کند و دیدگاهی با کیفیت بالا را درباره تفاوت‌ها در رفاه اقتصادی بین جوامع امریکایی ارائه می‌دهد.

تحلیل این سازمان امکان مطالعه میزانی را می دهد که رفاه افتصادی در داخل یک شهر یا ناحیه وجود دارد. بنابراین، شاخص DCI  شیوه ای جدید را برای ارزیابی نابرابری آن طور که در سطح یک ناحیه درک می‌شود، ارائه می‌دهد.

نابرابری درآمدی به طور غیرمستقیم ناشی از اثرات منطقه و ناحیه ای است که برای تعیین برابری فرصت‌ها حائز اهمیت است.

نابرابری درآمدی به طور غیرمستقیم ناشی از اثرات منطقه و ناحیه ای است که برای تعیین برابری فرصت‌ها حائز اهمیت است. درک بهتر شیوه‌هایی که در آن نابرابری اقتصادی، خود را در جامعه آشکار سازی می‌کند، باید سیاست‌گذاران و رهبران مدنی را قادر سازد با مشکلات به صورت ریشه‌ای برخورد کنند.

نابرابری بیش از مقوله درآمد است و گسست در رفاه  در سطح جوامع بسیار بزرگتر از آن است که بتوان آن را در درون یک کشور پیشرفته منفرد یافت. به طور مثال در ایالات متحده، نابرابری ناشی از فقر به همراه عدم اشتغال، کسب تحصیلات پایین و تورم عمیق و ادامه دار مشاهده می شود.

گزارش مجمع جهانی اقتصاد به دنبال آن است که مسئولان و سیاست گذاران رسمی در کشورها در هنگام بررسی نابرابری و ایجاد رویکردهایی برای برخورد با آن جغرافیای مناطق مختلف را در نظر بگیرند و برنامه های خود را در برخورد با این موضوع بومی سازی کنند.

 

منبع: مجمع جهانی اقتصاد

ترجمه: شه تاو ناصری

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا