درسهای مدیریتی از ظهور و سقوط یک شهر

شهر ونیز در ایتالیا به یکی از زیباترین شهرهای دنیا مشهور است اما ونیز همواره این گونه زیبا و رمانتیک نبوده است و زمانی پایتخت تجاری اروپا و یکی از قدرتمندترین امپراتوری های دریایی دنیا بود. در این جا این پرسش مطرح است که باید چه درس هایی از ظهور و سقوط ونیز یاد گرفت و این که چگونه می توان این درس ها را به زندگی و شغل خود اعمال کرد.

1- نقطه ضعف شما می تواند نقطه قوت‌تان باشد

زمانی که ونیز 1600 سال پیش بنا شد، مرداب ونیز به دریا ختم می شد و ساکنان آن در اصل در سرزمین اصلی ایتالیا زندگی کرده بودند اما لامبرادهای جنگجو آن را تهدید کرده بودند. بنابراین ساکنان ایتالیا در مرداب آن سوی ساحل پناه گرفتند و به تدریج شهری با منازل و راه های آبی به هم متصل را احداث کردند. به دلیل فقدان زمین، فعالیت اقتصادی این مردم اساسا ماهیگیری بود.

طی قرن ها، آن‌ها به تدریج نقطه ضعف خود یعنی زندگی در یک جزیره و در وسط دریا را به یک نقطه قوت تبدیل کردند. این مردم در واقع، نوعی ناوگان تجاری و نظامی ایجاد کردند و شروع به تجارت کردن با بنادر دریایی در سراسر مدیترانه کردند؛ سرانجام ونیز به یک هاب تجاری برای ورود بسیاری از کالاهایی تبدیل شد که از دنیای عرب می آمدند.

غریزه بقای ساکنان ونیز در نهایت آن‌ها را به اربابان مدیترانه تبدیل کرد و قلمروهایی را در ترکیه امروزی، قبرس، یونان و فراتر از آن به استعمار خود در آوردند. جمهوری ونیز در اوج شکوفایی خود، نوعی امپراتوری تجاری و یکی از غنی ترین و قدرتمندترین ملل تجاری در دنیا بود.

2- آنچه شما را به اوج می برد، به عرش نیز می برد

در حدود قرن پانزدهم، امپراتوری ونیز در اوج خود بود و تاجران این منطقه از لحاظ تجارت ادویه نوعی هاب تک قطبی را تشکیل داده بودند. مستعمره های ونیز در سراسر مدیترانه نوعی جریان درآمدی ثانویه را برای این شهر و ناوگان دریایی آن به ارمغان آورده بودند. همچنین موقعیت ونیز به عنوان یک بازار تجاری موجب شد این ناحیه به مرکز مالی اصلی در اروپا تبدیل  شود.

اما ثروت، حرص و تک قطبی گرایی ونیزی ها، انگیزه های قدرتمندی برای دیگر کشورهایی بودند تا تاجران ونیزی را دور بزنند. کشورهایی مانند اسپانیا، پرتغال و بعدها هلند و انگلستان می خواستند به ادویه نواحی شرق زمین دسترسی پیدا کنند و انحصارگرایی ونیز در مدیترانه موجب شد این کشورها مسیرهای دیگری را کاوش کنند و بنابراین عصر بزرگ اکتشافات آغاز شد.

پرتغالی ها مسیر دسترسی به آسیا را حول افریقا پیدا کردند و یک کاشف اهل جنوا (دشمن قدیمی ونیز) به  طور تصادفی امریکا را برای تاج و تخت اسپانیا کشف کرد و او کسی جز کریستف کلمب نبود. پرتغال و اسپانیا بنادر و مستعمره های تازه کشف شده در افریقا، آسیا و امریکا را بین خود تقسیم کردند.

شهر ونیز در ایتالیا به یکی از زیباترین شهرهای دنیا مشهور است اما ونیز همواره این گونه زیبا و رمانتیک نبوده است و زمانی پایتخت تجاری اروپا و یکی از قدرتمندترین امپراتوری های دریایی دنیا بود.

ونیز که در دریای مدیترانه قفل شده بود و بیشتر به قایق های پارویی از مد افتاده متکی بود، شروع به زوال کرد. بنابراین نقش ونیز به عنوان یک امپراتوری و قطب جهانی تجارت به پایان رسید. در واقع آنچه در قرن های پیش از آن ونیز را به برتری رسانده بود، در قرن های بعد آن را به سروری نرساند.

3- در شغل می توان دوباره خود را بازسازی کرد

حتی زمانی که در قرن هجدهم نقش ونیز به عنوان یک امپراتور تجاری تا حد زیادی کمرنگ شد، ونیز امروزی بیشتر از حکایت ها و سنن همان دوران برخاسته است. ونیز هنوز هم شهر باشکوهی است و در دوران های بعد بیشتر به یک مرکز هنری و فرهنگی تبدیل شد که امروزه هم به همان شکل باقی مانده است.  

امروزه، ونیز به دلیل فستیوال های هنری، سینمایی و بسیاری از جاذبه های توریستی مشهور عام و خاص است. در واقع ونیز بار دیگر خود را بازیابی کرد و به جای به سوگ نشستن وضعیت از دست رفته اش به عنوان یک امپراتوری دریایی به تکریم غنای فرهنگی و میراث هنری خود پرداخت.

درس های شهر ونیز را می توان به مردم و مشاغلشان نیز اعمال کرد. چنانچه فردی در آغاز جوانی فقط بر روی یک تخصص متمرکز شده، باید به یاد داشته باشد که تخصص ممکن است روزی به ایجاد شغل وی تبدیل شود. همچنین چنانچه فردی در اوج شغلش به تمامی آنچه خواسته رسیده است، باید به یاد داشته باشد که به یادگرفتن ادامه دهد تا بتواند موقعیت و درآمد خود را حفظ کند. در نهایت چنانچه فردی نقطه ضعفی را تجربه کرد و از کار خود اخراج شد، باید به یاد داشته باشد که هیچ گاه برای بازیابی و بازسازی دیر نیست.

 

منبع: مجمع جهانی اقتصاد

ترجمه: شه تاو ناصری

No tags for this post.