کشف آنتی بیوتیکی قدرتمند پس از سی سال

متاسفانه مصرف غیر ضروری مقادیر زیاد آنتی بیوتیک در دهه های گذشته منجر به بروز پدیده مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها شده که این مساله نگرانی های عمده بهداشت عمومی در سطح جهانی را ایجاد کرده است. از سوی دیگر سال ها است که آنتی بیوتیک جدیدی کشف نشده و پزشکان برای مبارزه با بیماری های مختلفی از همان آنتی بیوتیک های پیشین استفاده می کنند.

باکتری هایی که تیکسوباکتین در برابرشان موثر است، تا به امروز هیچ گونه مقاومت قابل تشخیص و مکانیزم های حمله از خود نشان نداده اند، همچنین دانشمندان مطمئن هستند که در آینده نیز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. البته باید توجه داشت روند آوردن یک آنتی بیوتیک به سطح درمانگاه و داروخانه بسیار طولانی است و اغلب حدود 10 تا 15 سال به طول می انجامد.

این موضوع در حالی است که مصرف غیر ضروری آنتی بیوتیک ها خطرات دیگری را نیز همانند عفونت های ثانویه و واکنش های آلرژیک را به همراه خواهد داشت .

تلاش های پزوهشگران طی سال گذشته، منجر به کشف آنتی بیوتیک جدیدی شد که این موضوع می تواند خبری خوب برای پزشکان و بیماران محسوب شود. به تازگی  یک تیم بین المللی از محققان دانشگاه لینکلن ، توانستند با موفقیت دو نمونه از مشتقات مصنوعی تیکسوباکتین Teixobactin را تولید کنند. در سال گذشته، کشف آنتی بیوتیک تیکسوباکتین توسط محققان ایالات متحده به عنوان یک تغییر اساسی در مبارزه با مقاومت ضد میکروبی مورد ستایش قرار گرفت، چنان که، این اولین آنتی بیوتیک شناخته شده در جهان است که قادر به نابود کردن باکتری های مقاوم به دارو است. اهمیت این کشف زمانی مشخص می شود که بدانیم جدیدترین دسته از آنتی بیوتیک ها نزدیک به 30 سال پیش کشف شدند. با این حال، به منظور توسعه تیکسوباکتین به عنوان یک داروی درمانی بالقوه، و به منظور غلبه بر موانع و مشکلات احتمالی، چندین نسخه از این آنتی بیوتیک باید از طریق سنتز شیمیایی تولید شود.

در همین زمینه دانشگاه لینکلن طی یک بیانیه رسمی عنوان کرد: در حال حاضر، ایشوار سینگ پژوهشگر ارشد پروژه فوق  و همکارانش در این دانشگاه ، اولین گروه از دانشمندان بودند که توانستند دو مشتق از تیکسوباکتین تولید کنند.  سینگ، متخصص طراحی داروهای جدید در دانشکده داروسازی لینکلن، در این باره گفت: در اصل تیکسوباکتین در خاک و برای کشتن باکتری های اطراف آن ساخته شده و تکامل یافته بود، بنابراین چالش ما در این مطالعات تولید آنتی بیوتیک به صورت ترکیب مصنوعی بود. روشی که ما برای تجاری کردن این دارو از آن استفاده کردیم ، نوعی روش بلوک سازی بوده و دارای یک مرحله خالص سازی است ، خوشبختانه این پژوهش ها موفقیت آمیز بوده و ما از نتایج به دست آمده بسیار خرسندیم.

سینگ در ادامه توضیحات خود افزود: ما در حال حاضر قادر به ارائه ترکیب کلی دو مشتق تیکسوباکتین هستیم. باکتری هایی که تیکسوباکتین در برابرشان موثر است، تا به امروز هیچ گونه مقاومت قابل تشخیص و مکانیزم های حمله از خود نشان نداده اند، همچنین دانشمندان مطمئن هستند که در آینده نیز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. البته باید توجه داشت روند آوردن یک آنتی بیوتیک به سطح درمانگاه و داروخانه بسیار طولانی است و اغلب حدود 10 تا 15 سال به طول می انجامد. سینگ همچنین توضیح داد : قبل از آن که حتی بتوانیم تیکسوباکتین را به عنوان یک درمان پزشکی مناسب در نظر بگیریم باید تحقیقات و آزمایشات بسیار گسترده تری روی آن انجام دهیم.

گفتنی است در حال حاضر مرگ و میر به علت مقاومت به آنتی بیوتیک ها Antibiotic resistance (AMR) در حدود هفتصد هزار نفر در سال برآورد می شود که این رقم تا سال 2050 ممکن است به ده میلیون نفر در سال افزایش پیدا کند . قابل ذکر است که مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها باعث شده است تا استفاده از این داروها در درمان های پزشکی مانند تعویض مفصل ، بخش سزارین ، شیمی درمانی و عمل جراحی پیوند ، رد شود .

لازم به ذکر است که برخی از کشورهای آفریقایی در حال حاضر برای مقابله با عفونت و بیماری در تلاش هستند که با توجه به کم اثر شدن داروها و وجود مقاومت انتی بیوتیکی این مساله برای متولیان بهداشتی کشورهای فوق بسیار سخت شده است . بر اساس تحقیقات انجام شده تنها  در کشور نیجریه تا سال 2050 بیش از یک چهارم مرگ ها در اثر مقاومت باکتری ها در برابر داروها خواهد بود .

این مساله دارای اهمیت بسیاری است که بدانیم ، تصور عموم مردم از آنتی بیوتیک ها چیست و کارکرد آن چگونه است ؟ در واقع آنتی بیوتیک ها مولکول های کوچکی ( 100 بار کوچک تر از یک مولکول آب ) هستند که قادر به تداخل با فرآیندهای طبیعی باکتری ها بوده و آن ها را از بین می برند . آنها یک گروه یا طبقه ای از داروها هستند که مورد استفاده درمان عفونت هایی مانند سل ، ذات الریه باکتریایی ، گلو درد ، عفونت ادراری (UTI) و عفونت های دیگر که به علت باکتری ها ایجاد می شود ، قرار می گیرند .

شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در آخرین شماره  مجله ارتباطات شیمیایی Chemical Communications به صورت آنلاین منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.