دومین سمینار بین المللی محیط زیست، دین و فرهنگ پایان یافت
مهناز مظاهری معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست و دبیر سمینار در مراسم اختتامیه گفت: این همایش در پنج پنل با عنوان مردم، سیاره مسکون، سعادت، صلح و مشارکت همگانی برای توسعه پایدار به مدت دو روز برگزار شد.
وی افزود: در پنل های مختلف موضوعات مربوط مورد بررسی قرار گرفت و تجربه همکاری قبایل بومی و اینکه چگونه ادیان مختلف توانستند برخی از دغدغه های کلیدی زیست محیطی را در راستای توسعه پایدار حل و فصل کنند، مطرح شد.
وی افزود: تجربه نشان داد قبایل بومی خودشان در تلاش برای حفظ محیط زیست هستند و رهبران ادیان مختلف هم بر این موضوع تاکید دارند.
وی همچنین به نقش زنان به عنوان قلب حیات در رسیدن به توسعه پایدار اشاره کرد و گفت: برای رسیدن به توسعه پایدار باید از مشارکت و توان زنان استفاده کرد که در این خصوص نقش سازمان ملل مورد تاکید قرار گرفت.
مظاهری تحقق این هدف نیاز را مستلزم تغییر نظام آموزشی از سنتی به یک نظام توانمندساز دانست و افزود: آموزش و پرورش باید برابری را نهادینه کند که نقش دین در این میان بسیار پررنگ است.
وی ادامه داد: امروز به علت صنعتی سازی و توسعه شهرنشینی با سناریوهای جدیدی مواجه هستیم که دین باید مردم را نسبت به برده داری مدرن آگاه کند و رهبران مذهبی باید نسبت به حل چالش های زیست محیطی مدیریت صحیحی داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: برای رسیدن به سعادت که یکی از محورهای پنل های تخصصی این همایش بود، تغییر رویکرد در یک جامعه جدید الزامی است اما چگونه می توانیم این کار را انجام دهیم تا سعادت و توسعه را برای ما به همراه داشته باشد.
مظاهری تاکید کرد: تغییر به الگوی جدید برای ایجاد اشتغال با کیفیت بالا و استفاده از فناوری نیاز دارد، فناوری بدون اخلاق مشکل ما است.
به گفته مظاهری، صلح بستر سعادت است، بنابر این وقتی صلح باشد سعادت نیز ممکن خواهد شد. برای رسیدن به این هدف و کمک به زمین باید از استعدادهای فناوری به نحو صحیح استفاده کنیم.
مظاهری با بیان اینکه صلح یک مساله جهانی است، گفت: نقش دین و فرهنگ در رسیدن به آن و داشتن توسعه پایدار بسیار حائز اهمیت است و در این میان نباید عدالت را نیز فراموش کنیم.
مظاهری تاکید کرد: برای رسیدن به این اهداف نیاز به اطلاعات داریم و باید وارد زمینه های جدیدی شویم که این امر نیازمند اتحاد و همکاری جهانی است تا حرف را به عمل تبدیل کنیم وگرنه موفق نخواهیم بود.
