افزایش خواص درمانی داروی ضدالتهاب
دکتر مردعلی یوسف پور، محقق طرح اظهار کرد: طی سال‌های گذشته تلاش‌های بسیاری در جهت معرفی سیستم‌های دارورسانی نوین به منظور رها سازی کنترل‌شده داروها در عضو تحت درمان انجام گرفته است.
وی افزود: حامل‌ها یکی از ارکان اصلی سیستم‌های دارورسانی هستند؛ از این رو نحوه عملکرد آنها در میزان بازدهی درمانی دارو بسیار تأثیرگذار است. تاکنون حامل‌هایی از جنس‌های مختلف پلیمر، گرافن، پروتئین و سیلیکا معرفی شده‌اند که هرکدام مزایا و معایبی دارند که در این زمینه محققان ایرانی حامل‌های دارویی نانو ساختار را عرضه کردند.
دکتر یوسف پور ضمن معرفی سیلیکات متخلخل به عنوان یک حامل ارزان، غیر سمی و زیست سازگار و داروی ایپوپروفن به عنوان یک داروی ضد درد و التهاب، گفت: در پژوهش انجام شده اقدام به بررسی تأثیر اصلاح سیلیکا دارای نانوحفرات در بهبود عملکرد آن به عنوان یک حامل داروی ایبوپروفن شد.
وی با تاکید بر این که استفاده از این حامل‌های اصلاح‌شده، علاوه بر افزایش بازدهی فرایند دارورسانی، سرعت این فرایند را افزایش می‌دهد و از عوارض جانبی دارو می‌کاهد، خاطرنشان کرد: در این پژوهش از سیلیکا با ساختار سه بعدی مکعبی در سیستم دارورسانی استفاده شد. این ماده دارای حفرات با مقیاس نانومتری است که مولکول‌های دارو درون این حفرات بارگذاری می‌شوند.
محقق خاطرنشان کرد: به منظور افزایش ظرفیت بارگذاری این حامل‌ها، این حامل‌ها به‌وسیله عامل‌های آمینی عامل دار شدند. با عامل دار کردن حامل‌های سیلیکایی اندرکنش‌های دارو و این حامل‌ها افزایش یافته و متعاقب آن ظرفیت پذیرش دارو توسط آنها بهبود می‌یابد.
وی روش سنتز حامل سیلیکاتی را هیدروترمال ذکر کرد و یادآور شد: این ماده نانو متخلخل از ترکیب آلی 3-آمینو پروپیل تری اتوکسیلان به منظور عامل دار کردن سیلیکای نانومتخلخل تولید شد و در مرحله بعد داروی ایپوپروفن به درون سیلیکای خام و سیلیکای عامل دار شده بارگذاری شد.
به گفته وی، نتایج به دست آمده نشان داد که سیلیکای عامل دار شده به دلیل برقراری پیوند هیدروژنی بین گروه آمین موجود در دیواره حفرات پایه سیلیکا و گروه کربوکسیل داروی ایپوپروفن، ظرفیت پذیرش داروی بالاتری نسبت به سیلیکای عامل دار نشده از خود نشان می‌دهد.
یوسف پور اظهار کرد: حامل داروی نانوساختار تولید شده یک نوع داروی ضد درد و التهاب برای درمان بیماری سرطان به کار می‌رود.
به گزارش ایسنا، نتایج این تحقیقات که حاصل تلاش‌های دکتر مرد علی یوسف پور و دکتر سید محمدصادق نوربخش از اعضای هیأت علمی دانشگاه سمنان، مهدی نقی لو دانش‌آموخته دوره کارشناسی ارشد و زهرا طاهریان دانشجوی دوره دکترای این دانشگاه است، در مجله Sol-Gel Science and Technology منتشر شده است.
No tags for this post.
