نجات جهان با گیاهخواری
محققان برای اینکه به این سوال پاسخ دهند، صدها نوع استراتژی را برای تولید غذا تحت شرایط مختلف شبیهسازی کردند. مثلا آنها در این شبیهسازیها استراتژیهای تولید غذاهای طبیعی را با کشاورزی مهندسیشده و پر محصول مقایسه کردند. آنها همچنین رژیمهای غذایی گوشتی را در مقابل رژیمهای غذایی گیاهی قرار دادند.
محققان میخواستند بدانند که کدامیک از استراتژیها شدنی است. هدف آنها این بود که ببینند آیا میتوان بدون گسترش زمینهای زراعی به اندازهی کافی غذا تولید کرد؛ طوری که این میزان غذا برای جمعیت پیشبینی شده در سال 2050 کافی باشد. این تیم در ژورنال Nature Communications گزارش داده که در تحقیق آنها رژیم غذایی مهمترین عامل تعیینکننده در رسیدن به چنین هدفی بود. در سناریوهایی که همهی مردم جهان فقط از غذاهای گیاهی تغذیه میکردند، این کار 100 درصد شدنی بود. اما در سناریوهایی که رژیم غذایی سرشار است از مواد گوشتی، احتمال رسیدن به این هدف تنها 15 درصد بود. چون میزان زمین مورد نیاز برای پرورش دام و طیور دو برابر زمین مورد نیاز برای گیاهان است.
در تحقیق آنها، هیچ عامل دیگری تاثیری به این بزرگی نداشت. حتی بهبود تکنیکهای کشاورزی و استفاده از کودهای شیمیایی بیشتر برای افزایش حاصلخیزی هم کافی نبود.
البته در این مطالعه پیشفرضهای مختلفی وجود داشت که یکی از آنها تجارت کاملا آزاد بین کشورها بود. این یعنی غذا میتواند به هر جایی که لازم باشد، فرستاده شود. علاوه بر این، در این تحقیق دربارهی چالشهای سیاسی و فرهنگی ناشی از تغییر رژیم غذایی افراد هیچ صحبتی نشده. اما به طور نظری نشان میدهد که میتوان بدون افزایش زمینهای زراعی و از بین بردن جنگلها، غذای مورد نیاز برای جهان را تامین کرد.
منبع:digikala
No tags for this post.