پاسخ به معمای شکل‌گیری منظومه شمسی با کمک یخ دنباله‌دار روزتا
دنباله‌دارها از یخ، غبار و سایر مواد ساخته شده‌اند اما ستاره‌شناسان از مدتها پیش به دنبال این سوال بوده‌اند که آیا این یخ به شکل بلور منظم بوده یا یک ساختار بی‌شکل تصادفی است. یک شکل از یخ بلورین موسوم به کلاترات، هدف یک تحقیق موفق در مورد جو دنباله‌دار 67P یا "روزتا" قرار گرفت.
این شکل از یخ حاوی گاز محصور شده درون ساختار آن است که منجر به درجه بالایی از نظم درون سازه می‌شود. مولکول‌های گاز در دماهای خاص منتشر می‌شوند که این پدیده توسط ستاره‌شناسانی که جو دنباله‌دار روزتا را بررسی می‌کردند، مشاهده شد.
کشف یخ کلاترات در جو دنباله‌دار نشان می‌دهد که این بدنه یخی احتمالا در فاصله نزدیکتری به خورشید نسبت به تصورات اولیه شکل گرفته است.دنباله‌دارهای دارای یخ‌های بدون شکل غیرمنظم احتمالا در فاصله دورتری از خورشید شکل گرفته‌اند که دما در آنجا پائین بوده و تلاطم فضا کاهش یافته است.
به عقیده محققان، ماده درون دنباله‌دارها احتمالا تا حدی شبیه موادی است که در زمان شکل‌گیری منظومه شمسی وجود داشته‌اند. با عدم توانایی در نمونه‌برداری مستقیم از یخ و غبار درون هسته دنباله‌دارها، بررسی جو این اجسام یخ‌زده می‌تواند اطلاعاتی در مورد درون آن‌ها ارائه کند. ستاره شناسان بر این باورند که با بررسی مواد موجود در آنجا می‌توان دانش بیشتری در مورد اجزای سازنده خانواده منظومه شمسی پیدا کرد.
داده‌های فضاپیمای روزتا که توسط سازمان فضایی اروپا مدیریت می شود، مورد بررسی قرار گرفته و وجود ساختار یخ کلاترات را آشکار کرد.
دنباله‌دار هارتلی 103P یا هارتلی 2 توسط دانشمندان ناسا در جریان ماموریت Epoki در نوامبر 2010 آزمایش شد. این دنباله‌دار که هر 6.5 سال دور خورشید می‌گردد، بنظر می‌رسد از ساختاری مشابه 67P برخوردار باشد که مقایسه دو دنباله‌دار با هم می‌تواند وجود یخ کلاترات را تائید و شواهد بیشتری از شکل‌گیری آن‌ها در نزدیکی خورشید ارائه کند.به گزارش ایسنا، این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است
No tags for this post.
